Δυναμώνει η κόντρα μεταξύ ΔΕΗ και ενεργοβόρων επιχειρήσεων, που καταναλώνουν πολλή ηλεκτρική ενέργεια. Στην κόντρα μπήκαν και οι ιδιώτες καπιταλιστές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Κατηγορούν τη ΔΕΗ ότι εξοντώνει τον ανταγωνισμό, αξιοποιώντας το πλεονέκτημα που έχει από το μονοπώλιο των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων. Οι επιχειρηματίες θέλουν ακόμη φτηνότερη ενέργεια, και ας είναι φτηνή, προκειμένου να αυξάνουν τα κέρδη τους μειώνοντας το κόστος παραγωγής, την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά την πληρώνουν πανάκριβα. Η ΔΕΗ έχει φτηνά τιμολόγια, κάτω του κόστους παραγωγής ρεύματος, για τις επιχειρήσεις και τη χασούρα την μετακυλίει στα λαϊκά νοικοκυριά για να βγάζει κέρδη.

Αλλά οξύνεται και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στη ΔΕΗ και τους άλλους καπιταλιστές στην ηλεκτρική Ενέργεια γι' αυτό μιλούν για μονοπώλιο στο λιγνίτη και στην υδροηλεκτρική παραγωγή. Θέλουν μερίδιο και στους λιγνίτες, άλλωστε τα κοιτάσματα είναι προς ιδιωτικοποίηση και ενδεχομένως και στα υδροηλεκτρικά. Ο,τι και αν γίνει (απαιτούν κυβερνητικές παρεμβάσεις), ο λαός θα συνεχίζει να πληρώνει πανάκριβα το ρεύμα, ολοένα και λιγότερα λαϊκά νοικοκυριά θα μπορούν να το χρησιμοποιούν. Ηδη 350.000 λαϊκά νοικοκυριά δεν έχουν ρεύμα, αφού δεν μπορούν να το πληρώσουν.

Το σύστημα της μαθητείας ανθεί στην Ευρώπη, αναφωνεί ο αστικός Τύπος, λάθος η παραμέληση ως τώρα της τεχνικής εκπαίδευσης, λένε, ενώ ολοένα αυξάνονται τα συστήματα που σπρώχνουν τους νέους να δουλεύουν στις επιχειρήσεις μαθαίνοντας μια συγκεκριμένη δουλειά (καταρτίζονται όπως λένε), ενώ ταυτόχρονα μπορεί να φοιτούν σε σχολείο, αν δεν έχουν τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση. Αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία προωθούν οι κυβερνήσεις από κοινού με τους επιχειρηματικούς ομίλους ως διέξοδο για την ανεργία των νέων. Συμπληρώνουν μάλιστα ότι ολοένα και περισσότεροι νέοι επιλέγουν τέτοια προγράμματα κατάρτισης για να μπουν στην «αγορά εργασίας».

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Οτι ολοένα και περισσότερα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δεν μπορούν να μορφωθούν γιατί η Παιδεία έγινε πανάκριβη, η κρίση χτύπησε το λαϊκό εισόδημα και ψάχνουν νωρίς για δουλειά. Αυτό ωθεί στη μαθητεία από τις ίδιες τις επιχειρήσεις γιατί βρίσκουν έτσι πάμφθηνο εργατικό δυναμικό. Η συγκεκριμένη μορφή κατάρτισης γίνεται για μια συγκεκριμένη ειδικότητα. Αν η επιχείρηση δεν τους χρειάζεται, για να ξαναβρούν δουλειά, θα πρέπει να επανακαταρτιστούν, σε άλλη ειδικότητα με το ίδιο καθεστώς της μαθητείας. Κατάρτιση, επανακατάρτιση, περιπλάνηση, με μισθούς πείνας, προς δόξα της αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Τέλος, η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με τα συστήματα εκπαίδευσης, γι' αυτό και δεν εξαλείφεται στον καπιταλισμό. Απαιτεί κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής για να υπάρξει ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων και όχι των κερδών.