Συνεχίζεται η περίεργη σιωπή γύρω από τα ερωτήματα που προκαλεί η μεθοδευόμενη αρχειοθέτηση από την εισαγγελική αρχή της υπόθεσης των συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο του ΚΚΕ στις 1/12/2016 και στις 5/4/2017. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η σχετική δικογραφία οδεύει στο αρχείο, την ίδια στιγμή που το ΚΚΕ έχει κατ' επανάληψη ζητήσει επίσημη ενημέρωση για την πορεία της υπόθεσης από την αρμόδια εισαγγελική αρχή και δεν έχει λάβει καμία απάντηση. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι στα πορίσματα της ΑΔΑΕ περιλαμβάνονται σημαντικά και αξιοποιήσιμα στοιχεία, που πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος. Το φημολογούμενο κλείσιμο της υπόθεσης προκαλεί προβληματισμό, αφού τα σχετικά πορίσματα αναφέρουν ότι πέραν των δεκάδων κλήσεων που έχουν διενεργηθεί από διαφορετικές χώρες του εξωτερικού (με χρήση της τεχνικής παραποίησης προέλευσης τηλεφωνημάτων), επιπλέον έχουν γίνει και κλήσεις όχι μέσω του διαδικτύου, αλλά μέσω τηλεφωνικού κέντρου του εξωτερικού. Η σχετική έρευνα θα μπορούσε να διαπιστώσει από πού προέρχονται αυτές οι κλήσεις, αντ' αυτού όμως φαίνεται ότι η υπόθεση οδεύει προς το αρχείο, σαν να μη συνέβη τίποτα! Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά, όπως εύλογη είναι και η ανησυχία για τη διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών. Η κυβέρνηση αναλαμβάνει σοβαρές ευθύνες και τα ερωτήματα απαιτούν απαντήσεις.
Απ' τα σύννεφα (ξανα)πέφτουν οι γραφιάδες των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, καθώς με έκπληξη αναπαράγουν την παραδοχή του Γ. Ντάισελμπλουμ ότι η σωτηρία των τραπεζών έγινε στην πλάτη των εργαζομένων. Μήπως λέει κάτι το καινούργιο ο απερχόμενος πρόεδρος του Γιούρογκρουπ; Φαίνεται ότι πρώτη φορά ακούνε οι ΣΥΡΙΖΑίοι ότι τα αντεργατικά μέτρα θεσπίζονται για να διασωθούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και μαζί τους φυσικά οι τράπεζες, που αποτελούν την καρδιά και τις φλέβες του καπιταλιστικού συστήματος. Μήπως αυτό άλλαξε; Μήπως τα μέτρα που παίρνει σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπηρετούν κάποιον άλλο σκοπό, πέρα από την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων, δηλαδή για τη διάσωση και την αύξηση των κερδών τους; Πάει πολύ η υποκρισία από τους «πεφτοσυννεφάκηδες» του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και η προσπάθεια που κάνουν να παρουσιάσουν τις τράπεζες ως κάτι αποσπασμένο τάχα από τη συνολική λειτουργία του καπιταλισμού, ρίχνοντας σ' αυτές το ανάθεμα για τις θυσίες που φορτώνονται στο λαό, για να βγει λάδι συνολικά το κεφάλαιο και η σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που είναι αδύνατον να λειτουργήσει χωρίς χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Θα έχει ή δεν θα έχει συμμετοχή η σημερινή ψηφοφορία για το «νέο φορέα της κεντροαριστεράς»; Από τι συμμετοχή και πάνω θεωρείται «επιτυχία» και «νέο ξεκίνημα»; Τι θα σηματοδοτήσει για την «επόμενη μέρα» στη σοσιαλδημοκρατία; Την «αγωνία» αυτή εκφράζουν οι διεκδικητές της ηγεσίας του νέου φορέα και διάφορα αστικά επιτελεία, επιχειρώντας να την παρουσιάσουν ως «αγωνία» για ένα μέρος των λαϊκών στρωμάτων. Η «μετάφραση» των παραπάνω είναι η εξής: Πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι νέες παγίδες και τα νέα αναχώματα που στήνονται για τον εγκλωβισμό του λαού; Πόσο «γερά» θα είναι τα αναχώματα που θα στηρίξουν - με τη μία ή την άλλη μορφή - τις επόμενες «κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες», ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα και σε στέρεα βάση το αντιλαϊκό έργο; Πόσο «τραβάει» η προσπάθεια να «ξεπλυθεί» η παλιά φθαρμένη σοσιαλδημοκρατία; Θα βρεθούν, και πώς, τα «σημεία επαφής» και οι συμμαχίες με τη «νέα» σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτά είναι τα ερωτήματά τους και η αγωνία τους. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να αγωνιούν γι' αυτά, αλλά χρειάζεται να απορρίψουν μαζικά όλες τις «συνταγές» με τις οποίες το κεφάλαιο προσπαθεί να τους κρατάει δεσμευμένους στην πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά του.