Θα έχει ή δεν θα έχει συμμετοχή η σημερινή ψηφοφορία για το «νέο φορέα της κεντροαριστεράς»; Από τι συμμετοχή και πάνω θεωρείται «επιτυχία» και «νέο ξεκίνημα»; Τι θα σηματοδοτήσει για την «επόμενη μέρα» στη σοσιαλδημοκρατία; Την «αγωνία» αυτή εκφράζουν οι διεκδικητές της ηγεσίας του νέου φορέα και διάφορα αστικά επιτελεία, επιχειρώντας να την παρουσιάσουν ως «αγωνία» για ένα μέρος των λαϊκών στρωμάτων. Η «μετάφραση» των παραπάνω είναι η εξής: Πόσο αποτελεσματικές θα είναι οι νέες παγίδες και τα νέα αναχώματα που στήνονται για τον εγκλωβισμό του λαού; Πόσο «γερά» θα είναι τα αναχώματα που θα στηρίξουν - με τη μία ή την άλλη μορφή - τις επόμενες «κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες», ώστε να συνεχίσουν απρόσκοπτα και σε στέρεα βάση το αντιλαϊκό έργο; Πόσο «τραβάει» η προσπάθεια να «ξεπλυθεί» η παλιά φθαρμένη σοσιαλδημοκρατία; Θα βρεθούν, και πώς, τα «σημεία επαφής» και οι συμμαχίες με τη «νέα» σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτά είναι τα ερωτήματά τους και η αγωνία τους. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να αγωνιούν γι' αυτά, αλλά χρειάζεται να απορρίψουν μαζικά όλες τις «συνταγές» με τις οποίες το κεφάλαιο προσπαθεί να τους κρατάει δεσμευμένους στην πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά του.