Είναι δύσκολο να βρεις τις «καθώς πρέπει» λέξεις για να περιγράψεις τη ΔΑΠίτικη προσέγγιση των φοιτητών μπροστά στις εκλογές, μια προσέγγιση του τύπου: Μπάλα, τσόντα και ρουσφέτι! Στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στα τραπεζάκια της ΔΑΠ - εκτός από ρουσφέτια και ταξίδια - προσφέρεται απλόχερα κάθε «καλούδι» που έχει παράγει αυτό το σύστημα. Εστησαν ολόκληρο Ιντερνετ καφέ (μετρήσαμε 25 οθόνες Η/Υ) πάντα με την ανιδιοτελή βοήθεια των «φίλων χορηγών», στο ισόγειο του Πανεπιστημίου. Τοποθέτησαν ηλεκτρονικά παιχνίδια για ποδοσφαιράκι, ώστε τη στιγμή που η δωρεάν εκπαίδευση πάει περίπατο, οι φοιτητές «να προσκυνούν σώβρακα και φανέλες». Μοιράζουν περιοδικά παντός τύπου, από οδηγούς νυχτερινής διασκέδασης (γιατί το ζητούμενο δεν είναι η ψυχαγωγία), έντυπα Life style (για μια ζωή με στιλ, όχι και την ουσία της) μέχρι και τσοντοπεριοδικά (για να εξαγοράσεις το ομοίωμα των χαμένων σχέσεων). Και για του λόγου το αληθές, μερικοί από τους τίτλους των εξωφύλλων και των περιεχομένων από τα περιοδικά που διένειμε η ΔΑΠ: «Η ρουφιανιά αλλάζει επίπεδο». «Αλλη μια μέρα στη δουλειά για τον τίμιο, αλλά όχι φτωχό μάνατζερ». «Σε κατάλαβα απ' το κορμί». «Η πιο διάσημη πορνολεσβία μπήκε στο σωστό δρόμο»...