Το 33ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, οι εργασίες του οποίου ξεκινάνε σήμερα στην Αθήνα, έχει ήδη καταγραφεί σαν ένα από τα πιο νόθα συνέδρια της Συνομοσπονδίας, στην ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Θα χρειάζονταν ολόκληρες σελίδες για να παρουσιάσει κανείς τις περιπτώσεις των αρχαιρεσιών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία, όπου εξελίχθηκε ένα όργιο παρατυπιών προκειμένου να αλλοιωθούν οι συσχετισμοί, να παραχαραχτεί η πραγματική βούληση των εργαζομένων.

Διπλοψηφίες, νόθοι ψηφοφόροι και αντιπρόσωποι σε συνέδρια Σωματείων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, αύξηση ψηφισάντων σε Σωματεία και κλάδους που με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, δικαστικά πραξικοπήματα, ακόμα και συμμετοχή νεκρών σε αρχαιρεσίες, είναι μερικά από τα άθλια μέσα που χρησιμοποίησε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ολα τα παραπάνω έχουν καταγραφεί από την «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία», παράταξη που, από την πρώτη στιγμή, με εμπεριστατωμένα στοιχεία, έχει καταγγείλει τις μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας.

Πρωταγωνιστής στην πρωτοφανή νοθεία ήταν η παράταξη της ΠΑΣΚΕ, με συνένοχο τη ΔΑΚΕ και σε ορισμένες περιπτώσεις, με την ανοχή ή ακόμα και τις πλάτες της «Αυτόνομης Παρέμβασης». Στόχος του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν είναι άλλος από το να γαντζωθεί στην καρέκλα της πλειοψηφίας, να διατηρήσει αναλλοίωτο το σημερινό - αρνητικό για τους εργαζόμενους και τα πραγματικά τους συμφέροντα - συσχετισμό, να ενισχύσει το ρόλο της ΓΣΕΕ σαν αξιόπιστο «κοινωνικό εταίρο» της εργοδοσίας και της εκάστοτε κυβέρνησης.

Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η συγκεκριμένη πλειοψηφία δε θα μπορούσε παρά να οργανώσει ένα τέτοιο νόθο συνέδριο. Αποτελεί συστατικό στοιχείο της γενικότερης τακτικής της στο συνδικαλιστικό κίνημα, της πολιτικής την οποία εκφράζει, του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους, τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα και τις πραγματικές τους ανάγκες. Οι παρατάξεις του δικομματισμού και τα κόμματά τους θέλουν το συνδικαλιστικό κίνημα χειροκροτητή της πολιτικής τους, συνένοχο στα αντεργατικά σχέδιά τους, βαστάζο της εργοδοσίας.

Τους φοβίζει όσο τίποτα άλλο η ενίσχυση του ταξικού πόλου, η συσπείρωση όλο και περισσότερων εργαζόμενων στο ΠΑΜΕ. Σ' αυτή τη βάση προσπαθούν να αλλοιώσουν τους συσχετισμούς, μεθοδεύοντας όχι μόνο την εκλογή νόθων αντιπροσώπων στο Συνέδριο, αλλά και τον αποκλεισμό άλλων, που έχουν εκλεγεί με τα ψηφοδέλτια των ταξικών δυνάμεων. Ακόμα και στο ζήτημα της δημοκρατίας στα συνδικάτα, εκφράζεται η σύγκρουση των δυο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Με αφορμή και το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα. Να καταδικάσουν και μ' αυτή την αφορμή την τακτική της πλειοψηφίας, που με κάθε μέσο προσπαθεί να διατηρήσει το συνδικαλιστικό κίνημα στο ντορό του συμβιβασμού με τα κελεύσματα του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεών τους. Μέσα από τη μαζική και ενεργητική συμμετοχή τους στα συνδικάτα, να περιφρουρήσουν και να ενισχύσουν τη δημοκρατική λειτουργία τους, να ενισχύσουν τα ταξικά χαρακτηριστικά τους και τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και να ανατρέψουν τους αρνητικούς σε βάρος τους συσχετισμούς.