Πείρα από την εργοστασιακή επιτροπή στη ΝΟΥΝΟΥ | Η οργή να γίνει πάλη ταξική | ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

Πείρα από την εργοστασιακή επιτροπή στη ΝΟΥΝΟΥ

Μέχρι το Φλεβάρη του 2010, το να απεργήσει κάποιος ήταν ισοδύναμο με την απόλυση. Οταν όμως με τη συνεχή και επίμονη δουλειά και υποστήριξη του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής, κάποιοι εργαζόμενοι έκαναν το πρώτο βήμα και η εταιρεία ματαίωσε προαποφασισμένη απόλυση - ακριβώς υπό το βάρος της αντίδρασης του ταξικού μας Συνδικάτου - τότε άρχισε να αλλάζει και το κλίμα συνολικά στους εργαζόμενους.

Αρχισαν να βλέπουν ότι η πολυεθνική δεν είναι παντοδύναμη όταν υπάρχει οργάνωση και αντίσταση. Τότε, πριν μας προλάβουν οι εξελίξεις προχωρήσαμε σε συγκρότηση Εργοστασιακής Επιτροπής με άτομα προσεκτικά επιλεγμένα ώστε να έχει διάρκεια και να είναι σοβαρή, να αντέχει στα χτυπήματα της εργοδοσίας. Ετσι κι έγινε. Οι αγώνες προχώρησαν και κλιμακώθηκαν. Η συμμετοχή αργά αλλά σταθερά μεγαλώνει, καθώς μεγαλώνει και η εμπιστοσύνη των εργαζομένων στο συνδικάτο και στα πρόσωπα της επιτροπής. Η εταιρεία κάνει ό,τι μπορεί για να εκθέσει ή να ταλαιπωρήσει και να τρομοκρατήσει τους πρωτεργάτες της ΝΟΥΝΟΥ. Ομως, έχει γίνει προβλέψιμη και εκτίθεται συνεχώς στα μάτια των εργαζομένων.

Οι πρωτεργάτες εδώ και τέσσερις μήνες δέχονται μπαράζ επιθέσεων από την εργοδοσία. Εσωτερικά σημειώματα, επιπλήξεις, κλήσεις σε απολογία, τα οποία αφορούν φαντασιώσεις και συκοφαντίες, πιέσεις με παράνομες και ξαφνικές αλλαγές ωραρίων, αναθέτοντάς τους δουλειές βαριές που χρειάζονται περισσότερα από ένα άτομα κλπ. Εμείς, όχι μόνο αντέχουμε κάτω απ' αυτές τις συνθήκες, αλλά χαιρόμαστε γιατί οι συνάδελφοί μας βλέποντας την ταλαιπωρία μας πείθονται ότι οι προθέσεις μας είναι αγνές και ότι δεν έχουμε κρυφές παρτίδες με την πολυεθνική και τα τσιράκια της. Αρα είμαστε καθαροί.

Αυτή την ώρα η εργοδοσία τελεί υπό σύγχυση και πανικό. Γιατί υπολόγιζε ότι πριν ξεκινήσει τις απολύσεις κάποιοι από εμάς θα έχουν σπάσει και θα έχουν εγκαταλείψει, ώστε να μην έχουν αντιδράσεις. Εμείς όμως είμαστε εκεί, πιο δυνατοί και ενισχυμένοι από ποτέ. Μη μπορώντας να περιμένουν άλλο προσπάθησαν κρυφά να διώξουν δύο εργαζομένους, εκ των οποίων ο ένας πατέρας τριών παιδιών και μάλιστα χωρίς αποζημίωση. Να σημειωθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έκαναν μέχρι τώρα ποτέ απεργία και δούλευαν τυπικά λέγοντας σε όλα "ναι". Ετσι, επιβεβαιώνεται αυτό που λέμε τόσο καιρό, ότι η εταιρεία δεν εκτιμά τίποτα και δεν έχει φιλότιμο. Γιατί είναι το κεφάλαιο και απλά μας εκμεταλλεύεται γιατί είμαστε εργάτες.

Εμείς περιφρουρούμε τους ανθρώπους αυτούς και δεν τους αφήνουμε να φύγουν από την εταιρεία. Εκείνοι γράφτηκαν στο συνδικάτο και στην επόμενη απεργία η εργοδοσία θα βρει νέα πρόσωπα στην κλειστή μας πύλη (...) Δεν πάψαμε ποτέ να μιλάμε στους εργαζόμενους για την ταξική μας ρίζα και τον επαναστατικό μας προορισμό. Νιώθουν σιγά σιγά ότι αυτό που μας χωρίζει από τη ΝΟΥΝΟΥ, μας χωρίζει από όλο το κεφάλαιο και δεν είναι άλλο από την ανειρήνευτη διαρκή πάλη της τάξης μας με αυτό. Πάλη που θα διαρκέσει μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού».

(αποσπάσματα από την ομιλία του Γιάννη Δηλανά, εργαζόμενου στη ΝΟΥΝΟΥ και μέλους της Εργοστασιακής Επιτροπής του κλαδικού συνδικάτου, που έγινε στην προχτεσινή συνέλευσή του)