Οπως έδειξαν οι τηλεοράσεις, στο γαμήλιο πάρτι γνωστής ηθοποιού, στο οποίο παραβρέθηκε όλο το «αφάν γκατέ» της πολιτικής, δημοσιογραφικής και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου, οι καλεσμένοι είχαν στη διάθεσή τους «και του πουλιού το γάλα». Πλην όμως, μη σπεύσετε να κατηγορήσετε το νιόπαντρο ζεύγος ότι ξόδεψε πολλά χρήματα μόνο και μόνο «προς τέρψιν» των υψηλών καλεσμένων του. Διότι, όπως άκουσα, η κυρία Μιμή φρόντισε και για την «πλέμπα», στήνοντας «υπαίθριο μπουφέ», εκτός του χώρου της γαμήλιας δεξίωσης, τον οποίο και επισκέπτονταν πτωχοί και πένητες, ιδίως οικονομικοί μετανάστες. Τούτων δοθέντων, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι, και στις μέρες μας, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με την απαιτούμενη ευαισθησία και την αρμόζουσα φιλευσπλαχνία.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στους καλλιτέχνες, οι οποίοι, και ως εκ φύσεως, είναι ευαίσθητοι. Ανάλογη και, ίσως, μεγαλύτερη ευαισθησία διαθέτουν οι πολιτικοί. Νομίζετε ότι ο πρωθυπουργός δεν ενδιαφέρεται για τους φτωχούς; Λάθος κάνετε. Είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι ο Καραμανλής δεν κοιμάται τα βράδια, αναλογιζόμενος τα βάσανα της φτωχολογιάς. Το μόνο που σκέπτεται, νυχθημερόν, είναι να βρει τον τρόπο να βοηθήσει αυτούς που έχουν μεγάλη ανάγκη. Κι αν δε με πιστεύετε ρωτήστε και την Νατάσα, ή τον Θόδωρο. Την ίδια αγωνία έχει και ο Παπανδρέου. Ακόμα και την ώρα που κάνει τις βόλτες του με το ποδήλατο, ο νους του είναι στους πεινασμένους... Οσον, δε, αφορά τον Αλαβάνο, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το μόνο που τον απασχολεί είναι τα προβλήματα της «γενιάς των 700 ευρώ».
Επειδή αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι διατηρείτε ακόμα μερικές επιφυλάξεις, σπεύδω να σας υπενθυμίσω όσα υπέρ των φτωχών και αδυνάτων έχει να επιδείξει η πολιτική που εφαρμόζουν και στηρίζουν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα στα οποία αρχηγεύουν οι εν λόγω πολιτικοί. Μην ξεχνάτε, λοιπόν, την αύξηση του ενός ευρώ στο μεροκάματο που δόθηκε με κοινή απόφαση ΣΕΒ - ΓΣΕΕ, με την οποία συμφώνησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ δεν εξέφρασε σοβαρές αντιρρήσεις ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάτε, επίσης, ότι η κυβέρνηση, με τη σύμφωνη γνώμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποφάσισε τη δημιουργία Ειδικού Φιλόπτωχου Ταμείου. Και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός, μέτρα υπέρ της φτωχολογιάς έχουν ληφθεί.
Βεβαίως, είναι γεγονός ότι, παρά τα μέτρα που λαμβάνονται, η φτώχεια, αντί να καταπολεμιέται και να μικραίνει, απλώνεται και βαθαίνει. Κι είναι αλήθεια ότι πολύς κόσμος, σήμερα, βιώνει τραγικές καταστάσεις. Ακουσα, π.χ., συνταξιούχο του ΟΓΑ να λέει ότι τα 340 ευρώ που παίρνει δεν του φτάνουν ούτε για τα άκρως αναγκαία και έχει το δίλημμα, αν θα πάρει τρόφιμα, ή φάρμακα. Ομως, αυτό είναι άλλο ζήτημα και ουδείς δικαιούται να αμφισβητεί τις αγνές φιλολαϊκές προθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι κόμματα του κεφαλαίου και υπηρέτες της πλουτοκρατίας, αλλά ενδιαφέρονται για τους εργαζόμενους και συμπονούν την «πλέμπα».
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ