Σε εποχές κρίσης ...απαγορεύονται τα αιτήματα και οι αγώνες για αυξήσεις στους μισθούς! Οσο «εμπεδώνεται» το κλίμα κρίσης τόσο δυναμώνουν οι «φωνές» ενάντια στις διεκδικήσεις των εργαζομένων, ενώ δε θα αργήσουν και οι υποδείξεις για «παραιτήσεις» από τα (εναπομείναντα) στοιχειώδη δικαιώματα και για «θυσίες» χάρη της «εξόδου από την κρίση». Ενδεικτικό το χτεσινό άρθρο του «Ελεύθερου Τύπου» με το οποίο ζητά από τους εκπαιδευτικούς να μην προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις... εν ονόματι της κρίσης. «Σε οιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή τα αιτήματα αυτά θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν και νομιμοποίηση και κοινωνική αποδοχή», επισημαίνεται στο άρθρο και αμέσως συμπληρώνει: «Ομως τώρα εν μέσω μιας διεθνούς κρίσης που απειλεί και την ελληνική (πραγματική) οικονομία και απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, πιθανώς και αναθεώρηση του ίδιου του κρατικού προϋπολογισμού, τέτοια αιτήματα χάνουν το κοινωνικό τους έρεισμα»(!). Και επεξηγεί: «Διότι μία αύξηση των αποδοχών σε μια ομάδα εργαζομένων είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει αλυσίδα αρνητικών συνεπειών στο σύνολο της κοινωνίας»(!). Ηταν εντελώς προβλέψιμο ότι η κρίση θα χρησιμοποιηθεί για να εξαπολυθεί νέα επίθεση στα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες και ήδη έχουμε τις πρώτες «προειδοποιητικές βολές»...

Με το γνωστό λαϊκίστικο τρόπο του, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Καρατζαφέρης έσπευσε να υποδείξει στην κυβέρνηση «μέτρα» για την «αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης». Επιχειρώντας να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα από την ουσία των προβλημάτων, τον καπιταλισμό και την καταστροφική του φύση, πρότεινε «ασπιρίνες», όπως: «Ανάκληση του φορολογικού νόμου» (λες και δε θα συνεχίσει με έναν άλλο τρόπο η φορομπηχτική πολιτική σε βάρος των φτωχομεσαίων), «διετή αναστολή της αυξήσεως των αντικειμενικών αξιών» (λες και οι ισχύουσες σε ένα αγαθό, τη στέγη, που θα έπρεπε να είναι δημόσιο και κοινωνικό, είναι αποδεκτές), «μείωση του Φ.Π.Α. τουλάχιστον κατά μία μονάδα» (όμως οι άλλες 18 να μείνουν...), «κάλυψη των καθυστερημένων δόσεων από τα στεγαστικά δάνεια και επιμήκυνση του χρόνου εξοφλήσεώς των κατά μία πενταετία» (άρα να συνεχιστεί το εμπόριο με τη στέγη, παρατείνοντας το χρέος για άλλα πέντε χρόνια σε κάθε πικραμένο), και «εγγυημένο εισόδημα για τους οικονομικά ασθενέστερους», ποιος θα το δώσεις και ποιος θα εγγυηθεί όμως; Εδώ πέφτει μούγκα. Οπως και για την «αναστολή κάθε απόλυσης για έναν χρόνο». Προσέχτε, μόνο για ένα χρόνο. Μετά μπορούν να συνεχίζονται.

Ο ίδιος άνθρωπος μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό ζήτησε και μέτρα ώστε κάθε αγρότης να αποκτήσει από μία γίδα και μια γελάδα, προκειμένου ως χώρα να αποκτήσουμε «επάρκεια στα τρόφιμα». Αποσιώπησε δηλαδή, και τις επαίσχυντες ποσοστώσεις που έχει επιβάλλει στον αγροτικό κόσμο η ΕΕ. Αλήθεια, πιστεύει ότι δουλεύει την κοινωνία; Γιατί, απ' ό,τι φαίνεται, αυτό προσπαθεί να κάνει. Φαίνεται ότι το χρειάζεται και το σύστημα. Ιδιαίτερα όταν προβάλλονται τέτοιες αφελείς απόψεις από σοβαροφανείς στυλοβάτες του. Και για αμορτισέρ των κραδασμών του δοκιμάζονται...