Νόμος του κράτους γίνεται η ληστεία των 28 δισ. ευρώ που θα δοθούν στους τραπεζίτες, στο όνομα της... θωράκισης της οικονομίας από την κρίση
Με το νομοσχέδιο, που κατατέθηκε χτες στη Βουλή, νομιμοποιείται μία πρωτοφανούς έκτασης ληστεία σε βάρος του ελληνικού λαού, ο οποίος καλείται να στηρίξει την κερδοφορία του χρυσοφόρου τραπεζικού κεφαλαίου, μέσω της υποθήκευσης των λαϊκών εισοδημάτων για τα επόμενα χρόνια. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα 28 δισ. ευρώ που θα δοθούν από το Δημόσιο στους τραπεζίτες με διάφορες μορφές, αντιστοιχούν στο 11,5% του ΑΕΠ του 2008. Η συγκεκριμένη κρατική παρέμβαση στήριξης του τραπεζικού κεφαλαίου, συνιστά κάτι το πρωτόγνωρο στη μεταπολιτευτική περίοδο του ελληνικού καπιταλισμού.
Το νομοσχέδιο με τίτλο «Ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης» εγκρίθηκε χτες από την Κυβερνητική Επιτροπή και προωθείται προς ψήφιση στη Βουλή. Επιχειρώντας να εμφανίσει το μαύρο άσπρο, ο υπουργός Οικονομίας - με δηλώσεις του μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής - ισχυρίστηκε πως η γενναιόδωρη πριμοδότηση προς τις τράπεζες, γίνεται... για το καλό του ελληνικού λαού! Τα κρατικά κεφάλαια, είπε, δίνονται «... προκειμένου να μπορούν να χρηματοδοτούνται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι καταναλωτές, τα νοικοκυριά, όλοι όσοι χρειάζονται χρήματα»!
Στα 7 άρθρα του νομοσχεδίου προβλέπεται:
Σαν «φερετζές» συγκάλυψης της ληστείας λειτουργεί το άρθρο 5 σύμφωνα με το οποίο όσες τράπεζες πάρουν το ζεστό χρήμα των 5 δισ. ευρώ, οφείλουν να το χρησιμοποιήσουν για χορήγηση στεγαστικών και δανείων προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς όρους... Προβλέπεται τέλος η δυνατότητα να παρέχεται υπέρ του Δημοσίου ασφάλεια επί απαιτήσεων που έχουν οι δανειοδοτούμενες τράπεζες, από τρίτους.
Κάτω από κρατική ομπρέλα και με φόντο τις προκλητικές ρυθμίσεις για την ενίσχυση του τραπεζικού κεφαλαίου, συνεχίζονται οι διεργασίες και κινήσεις που αποσκοπούν στην παραπέρα συγκέντρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Την κρατική στήριξη προτιμούν τώρα και οι μεγαλομέτοχοι της τράπεζας «Proton». Χτες ανακοινώθηκε η ματαίωση της συμφωνίας τους με τον όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Τράπεζα Πειραιώς διαπραγματευόταν την αλλαγή των όρων εξαγοράς σε όφελός της αξιοποιώντας και την αδυναμία της «Proton» (όγκος καταθέσεων, επισφαλή δάνεια) η οποία και ανακοίνωσε την υπαγωγή στο κυβερνητικό σχέδιο διάσωσης και στην «αναζήτηση στρατηγικού εταίρου σε προσφορότερους για το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρόνους».
Ταυτόχρονα, συνεχίζονται και τα επιχειρηματικά παζάρια για την εκποίηση της «Αγροτικής Ασφαλιστικής» στην «Groupama». Η μητρική εταιρεία Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ) ανακοίνωσε χτες ότι οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται χωρίς να προδικάζεται οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Σε ανασχεδιασμό της επιχειρηματικής δράσης στη χώρα έχει προχωρήσει και η αμερικανική «Citibank» χωρίς να αποκλείονται και περαιτέρω κινήσεις.
Κινδύνους για το ντόπιο τραπεζικό σύστημα από την επέκτασή του στην ευρύτερη ζωτική περιοχή (Βαλκάνια και αλλού) βλέπουν οι μεγαλορεντιέρηδες των χρηματιστηρίων. Σύμφωνα με ραπόρτο της «Merill Lynch», στις οικονομίες της ΝΑ Ευρώπης οι δανειοδοτήσεις των ελληνικών τραπεζών έχουν ξεπεράσει τη μάζα των καταθέσεων. Για επερχόμενη κατάσταση μείωσης της οικονομικής δραστηριότητας ή ακόμη και ύφεσης κάνουν λόγο και οι τραπεζίτες που πλέον βλέπουν σημαντική κάμψη του ρυθμού των δανείων προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στους ρυθμούς της κερδοφορίας τους.
Τον Νίκο Νικολαΐδη τίμησε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με τον Θεοδόση Κωνσταντινίδη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, τον Κώστα Αβραμόπουλο, γραμματέα της ΚΟΘ και μέλος της ΚΕ.
Τον ύστατο αποχαιρετισμό απηύθυνε ο Σάκης Βαρδαλής, μέλος της ΚΕ. «Εφυγε ορθοστατών και ορθοβαδίζων, όπως πρέπει να φεύγουν οι αγωνιστές», σημείωσε και αναφέρθηκε στη ζωή και την πλούσια δράση του. Ο Ν. Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1921 στο Οντεμίσιο Σμύρνης. Μεγάλωσε στην Καβάλα, όπου συμμετείχε στους μεγάλους αγώνες των καπνεργατών, αποκτώντας τις πρώτες του αγωνιστικές εμπειρίες. Σπούδασε δάσκαλος και το 1941 έρχεται στη Θεσσαλονίκη. Δουλεύει ως αρτεργάτης και το 1942 γράφεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1943, οργανώνεται στην ΕΠΟΝ, και στη συνέχεια γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Αρχές του 1944 βρίσκεται στη διοίκηση του εφεδρικού ΕΛΑΣ στην Τούμπα. Υπηρετεί από διάφορες θέσεις το Κόμμα. Το 1945 δουλεύει στην Καβάλα στην εφημερίδα του ΕΑΜ «Νίκη» μέχρι τον Απρίλη του 1947, όπου και συλλαμβάνεται. Εκανε εξορία κατά σειρά σε: Θάσο, Λήμνο, Ικαρία, Μακρόνησο, Αϊ - Στράτη, μέχρι τον Ιούλη του '62, που το στρατόπεδο καταργείται. Με την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη, εντάσσεται στην ΕΔΑ και συμμετέχει στο Γραφείο Περιοχής. Η αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών τον συλλαμβάνει και πάλι και τον εξορίζει σε Γιούρα, Λέρο, Κύθηρα μέχρι τα Χριστούγεννα του 1971. Από κει και πέρα, δρα σταθερά από διάφορες καθοδηγητικές θέσεις μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.
Αφού τόνισε τις αγωνιστικές αρετές και την προσφορά του εκλιπόντα στο ΚΚΕ, τις αρχές του οποίου υπεράσπισε αταλάντευτα και σταθερά σε κάθε περίπτωση, ο Σ. Βαρδαλής κατέληξε: Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες της Θεσσαλονίκης δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν τη συμβολή σου στη ζωή της ΚΟΘ, την αγωνία και τη συμβολή σου στην οικονομική επιβίωση της Οργάνωσης, στο δυνάμωμά της.