Είναι ένας αγώνας «ζωής ή θανάτου» για τη μικρομεσαία αγροτιά, που ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, βλέπει το εισόδημά της να συρρικνώνεται και όλο και πιο πολλοί να σπρώχνονται στο ξεκλήρισμα και στην ανεργία, στη φτώχεια και στην πείνα.

Φέτος, οι αγρότες δέχτηκαν νέο καίριο πλήγμα στο, ήδη, πενιχρό εισόδημά τους, λόγω της μεγάλης μείωσης των εμπορικών τιμών των αγροτικών προϊόντων που κατά μέσο όρο αγγίζει το 40%. Αυτή η μείωση των τιμών, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες και διαρκώς αυξανόμενες περικοπές στη χρονιάτικη ενιαία ενίσχυση και την αλματώδη άνοδο του κόστους παραγωγής - κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι φτάνει στο 30% - έχει αποδεκατίσει το αγροτικό εισόδημα.

Κι ενώ ο αγροτικός κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση, η κυβέρνηση της ΝΔ αδιαφορεί και συνεχίζει την κοροϊδία σε βάρος του. Στο πλαίσιο αυτής της συνεχιζόμενης κοροϊδίας κινούνται και οι πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για άτοκο δάνειο στις Ενώσεις Συνεταιρισμών ώστε να δοθούν κάποιες προκαταβολές στους παραγωγούς δημητριακών που παρέδωσαν εδώ και καιρό τη σοδειά τους, αλλά δεν πληρώθηκαν ακόμα κι ούτε ξέρουν πότε και πόσο θα πληρωθούν, και για τη γρηγορότερη καταβολή των εξισωτικών αποζημιώσεων στους αγρότες των ορεινών και ημιορεινών περιοχών.

Αυτές τις εξαγγελίες που οι κυβερνώντες τις χαρακτηρίζουν σαν «μέτρα ενίσχυσης των αγροτών» - «ούτε καν ασπιρίνες» τις χαρακτήρισε η ΠΑΣΥ - είναι προφανές ότι δεν ανακουφίζουν ούτε κατ' ελάχιστο τους αγρότες και δε λύνουν κανένα από τα πολλά και οξυμένα προβλήματά τους. Διότι το να πάρει ο γεωργός μια μικρή προκαταβολή για τα δημητριακά που παρέδωσε σε πολύ χαμηλή τιμή ή το να πάρει λίγο γρηγορότερα ο κτηνοτρόφος τις εξισωτικές αποζημιώσεις, δεν πρόκειται να του λύσει το πρόβλημα. Λύση στα άμεσα προβλήματα του αγροτικού κόσμου μπορεί να δώσει η ικανοποίηση των αιτημάτων που θέτει, με τις κινητοποιήσεις του, το συνεπές αγροτικό κίνημα και είναι:

• Ικανοποιητικές κατώτερες εγγυημένες τιμές για όλα τα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα και συγκεκριμένα 26 λεπτά το κιλό για το καλαμπόκι, 40 λεπτά για το σκληρό σιτάρι, 60 λεπτά για το βαμβάκι, 3,50 ευρώ για το λάδι, 1,40 ευρώ το κιλό για το πρόβειο γάλα, 90 λεπτά για το γίδινο γάλα, 70 λεπτά για το αγελαδινό γάλα, 8 ευρώ για το αιγοπρόβειο κρέας, 6 ευρώ για το βοδινό κρέας και 1,70 ευρώ για το χοιρινό.
• Τιμαριθμική αναπροσαρμογή της ενιαίας ενίσχυσης και κατάργηση των νόμιμων και των παράνομων κατακρατήσεών της.
• Μείωση του κόστους παραγωγής, με μείωση του ΦΠΑ και επιδότηση για την αγορά αγροτικών μέσων και εφοδίων, με αφορολόγητο πετρέλαιο, με μείωση των επιτοκίων δανεισμού κι άλλα μέτρα.
• Αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης αρδευτικού νερού, με την κατασκευή των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και αρδευτικών έργων.
• Αποζημίωση για το 100% των ζημιών που προκάλεσαν η ξηρασία, η ακαρπία, η καρπόπτωση, κλπ.
• Αμεσο διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων και μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες.

Μ' αυτά τα αιτήματα βγαίνουν στους δρόμους οι μικρομεσαίοι αγρότες γνωρίζοντας ότι ο αγώνας τους κι αυτή τη φορά έχει ν' αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες και πολλά εμπόδια.

Ηδη, οι «μηχανισμοί συκοφάντησης» του συνεπούς αγροτικού κινήματος έχουν «πιάσει δουλειά» και σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται και η επίθεση που ξεκίνησαν ΜΜΕ και άλλοι «παράγοντες» εναντίον ηγετικών στελεχών της ΠΑΣΥ.

Ταυτόχρονα, «ξαναπιάνουν δουλειά» οι γνωστοί από το παρελθόν υπονομευτές της ενότητας, της δυναμικής και της αποτελεσματικότητας των αγροτικών αγώνων που κινούνται στο δρόμο του συμβιβασμένου «συνδικαλισμού» και του «αγροτοπατερισμού» υπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και στηρίζοντας την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν, πλέον, την πείρα να καταλάβουν ότι για να έχει αποτελέσματα ο αγώνας τους πρέπει να αποδεσμευτούν από τις όποιες αυταπάτες διατηρούν ακόμα για το ρόλο των συμβιβασμένων ηγεσιών των αγροτικών οργανώσεων και των «αγροτοπατέρων» και να συστρατευτούν όλοι, ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών προτιμήσεων στην ΠΑΣΥ.

Και πρέπει να έχουν καθαρό στο μυαλό τους ότι καμία λύση στο αγροτικό πρόβλημα της χώρας μας δεν μπορεί να δοθεί, μέσω της ΚΑΠ και όσο θα κυβερνούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Χρειάζεται, επομένως, ο αγώνας τους να πάρει πολιτικά χαρακτηριστικά, στοχεύοντας στην ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και στην αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού σε βάρος του δικομματισμού και, γενικότερα, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και υπέρ του ΚΚΕ. Ετσι, θα συμβάλουν στην πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας θα εφαρμόσει μια άλλη πολιτική, που θα προωθεί μια ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.

Στα χρόνια που η Ελλάδα βρίσκεται στην ΕΟΚ - ΕΕ και ειδικότερα με τη νέα ΚΑΠ έχουμε:

• Μεγάλη μείωση της αγροτικής παραγωγής καθώς βασικές και δυναμικές καλλιέργειες μειώθηκαν και πάνε για αφανισμό. (Κατά 90% ο καπνός, κατά 80% τα τεύτλα κ.ά.)
• Μείωση του αγροτικού δυναμικού. (Από 27% το 1981, 11% σήμερα και με τάση παραπέρα συρρίκνωσης).
• Συγκέντρωση γης και παραγωγής σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών - αγροτοβιομηχάνων. Μπορεί η μείωση στα αγροτικά νοικοκυριά να μη φαίνεται πολύ μεγάλη, αλλά από τα 800.000 αγροτικά νοικοκυριά που παραμένουν σήμερα τα μισά περίπου θεωρούνται «ανενεργά», καθώς οι ιδιοκτήτες των χωραφιών τα κρατάνε απλώς για να παίρνουν τις επιδοτήσεις ή και για να πουλήσουν τα χωράφια τους στο πλαίσιο της πολιτικής αλλαγής χρήσης γης.

Μεγάλη συγκέντρωση της γης γίνεται μέσω της ενοικίασης χωραφιών. Μεγαλοαγρότες και άλλοι επιχειρηματίες νοικιάζουν τη γη από τους αγρότες και την εκμεταλλεύονται, χρησιμοποιώντας για τις εργατικές εργασίες εργάτες γης, κυρίως οικονομικούς μετανάστες.

Στην κτηνοτροφία η συγκέντρωση της παραγωγής είναι πολύ μεγαλύτερη. Στα τελευταία χρόνια τα 2 στα 3 μικρομεσαία κτηνοτροφικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν, ενώ τον κλάδο του γάλακτος μονοπωλούν 4 με 5 μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν αμύθητα κέρδη.

Κι ενώ οι αγρότες πουλούν σε όλο και πιο χαμηλότερες τιμές τα προϊόντα τους, οι καταναλωτές τ' αγοράζουν όλο και πιο ακριβά. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω παραδείγματα: Το καλαμπόκι πέρσι πουλιόταν 28 με 30 λεπτά το κιλό, φέτος η τιμή του έπεσε μέχρι και 60% και έφτασε στα 10 με 12 λεπτά το κιλό. Το σκληρό σιτάρι από 38 με 40 λεπτά το κιλό πέρσι, φέτος πουλιέται και κάτω από 25 λεπτά, ενώ στον καταναλωτή ένα κιλό αλεύρι κοστίζει πάνω από 1,50 ευρώ,, το ψωμί 1,80 ευρώ και τα ζυμαρικά μέχρι και 2,80 ευρώ το κιλό. Η φακή φεύγει από τον παραγωγό από 60 μέχρι 75 λεπτά το κιλό και ο καταναλωτής την πληρώνει 3 ευρώ το κιλό. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο οι ελαιοπαραγωγοί το δίνουν για 2,5 το κιλό ευρώ και στα ράφια των σούπερ μάρκετ φτάνει τα 6 ευρώ. Το αγελαδινό γάλα πουλιέται κατά μέσο όρο από τους κτηνοτρόφους για 40 λεπτά το κιλό και η τιμή του τετραπλασιάζεται για τον καταναλωτή καθώς φτάνει το 1,60 ευρώ το κιλό. Η τιμή του βαμβακιού έπεσε κάτω και από 25 λεπτά το κιλό, ενώ πέρσι ήταν 40 με 42 λεπτά.

Ο Γ. Λαζαρίδης, σιτοπαραγωγός, λέει: «Σιτάρια και κριθάρια τα έχουμε στις αποθήκες. Οι έμποροι θέλουν να μας τα πάρουν σχεδόν τζάμπα. Πώς θα τα βγάλουμε πέρα, όταν το κόστος είναι τεράστιο και τα άλλα έξοδα για να ζήσουμε τις οικογένειές μας τρέχουν;». Και ο Κ. Αϊγιάνογλου, κτηνοτρόφος, από τα Φάρσαλα, συμπληρώνει: «Το ίδιο συμβαίνει και με τις τιμές στο γάλα. Αντί να αυξηθούν, αυτές μειώνονται».

Ο Ν. Τριζόγλου, παραγωγός δημητριακών σημειώνει: «Ν' αγωνιστούμε, όχι μόνο για να σωθούμε εμείς, αλλά για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Για να μην ερημώσουν κι άλλο τα χωριά μας».

Ο Ευρ. Πουλαράκης, συνταξιούχος του ΟΓΑ, μιλάει για την εξευτελιστική σύνταξη των 350 ευρώ που παίρνει και υπογραμμίζει: «Προεκλογικά τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ τάζουν "γενναίες αυξήσεις" και οι κυβερνήσεις τους μας δίνουν ψίχουλα. Δεν μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Πού να φτάσουν αυτά για φάρμακα, πετρέλαιο, λογαριασμούς; Να ενώσουμε τη φωνή μας, με τους εργάτες και τ' άλλα λαϊκά στρώματα και ν' αγωνιστούμε».

Ο Ευγ. Λαζαρίδης, νέος αγρότης και πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Χαλκιάδων Φαρσάλων επισημαίνει: «Τα 2/3 της παραγωγής μας δεν έχουν πουληθεί ακόμα. Οι έμποροι εκβιάζουν. Μας λένε ότι υπάρχει μεγάλη προσφορά σιτηρών, για να το πάρουν όσο όσο. Η κυβέρνηση προεκλογικά "όργωνε" όλα τα χωριά για να δίνει υποσχέσεις και το ΠΑΣΟΚ θέλει να μας πείσει ότι ενδιαφέρεται για τα προβλήματά μας. Τα δύο κόμματα είναι συνυπεύθυνα για την κατάσταση της μικρομεσαίας αγροτιάς, καθώς και την εφαρμόζουν και τη στηρίζουν την ΚΑΠ της ΕΕ, απ' όπου αυτά πηγάζουν».

Ο Κ. Δοξαριώτης, μέλος της διοίκησης της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας, (ΕΟΑΣΝΛ) αναφέρεται στις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για τους αγρότες και λέει: «Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, ούτε καν μας ανακουφίζουν και δε μας ξεγελά με τους πανηγυρισμούς της. Η κατάσταση της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν πρόκειται ν' αλλάξει προς το καλύτερο. Αντίθετα, θα χειροτερεύσει με τις αποφάσεις που παίρνονται από την ΕΕ. Το ξεκλήρισμά μας είναι προδιαγεγραμμένο αν δεν αγωνιστούμε, συσπειρωμένοι στην ΠΑΣΥ που οι διεκδικήσεις και οι προτάσεις της μας δείχνουν τη διέξοδο».

Για το πολιτικό περιεχόμενο και την προοπτική των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς μιλά στον «Ρ» ο Ρ. Μαρούδας, πρόεδρος της ΕΟΑΣΝΛ και μέλος της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής της ΠΑΣΥ. «Οι αγρότες - τονίζει - πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν πρόκειται ν' αλλάξει τίποτα είτε αν βρίσκεται στην κυβέρνηση η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. Εφόσον είναι υποστηρικτές της ΚΑΠ αποδέχονται και το ξεκλήρισμα της αγροτιάς». Προσθέτει ότι «από τους βασικούς "ιμάντες", για να περάσει αυτή η πολιτική είναι οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές, όπως αυτοί που δραστηριοποιούνται στην Ενωση Συνεταιρισμών Λάρισας, που προσπαθούν να εφησυχάσουν τους μικρομεσαίους αγρότες για να μην αγωνιστούν». Και καταλήγει: «Καλούμε τους αγρότες να συσπειρωθούν στην ΠΑΣΥ, για να έχει ο αγώνας τους περιεχόμενο και πολιτική προοπτική που βρίσκεται στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης σε βάρος του δικομματισμού και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του λαού».