Είναι ένας αγώνας «ζωής ή θανάτου» για τη μικρομεσαία αγροτιά, που ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, βλέπει το εισόδημά της να συρρικνώνεται και όλο και πιο πολλοί να σπρώχνονται στο ξεκλήρισμα και στην ανεργία, στη φτώχεια και στην πείνα.

Φέτος, οι αγρότες δέχτηκαν νέο καίριο πλήγμα στο, ήδη, πενιχρό εισόδημά τους, λόγω της μεγάλης μείωσης των εμπορικών τιμών των αγροτικών προϊόντων που κατά μέσο όρο αγγίζει το 40%. Αυτή η μείωση των τιμών, σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες και διαρκώς αυξανόμενες περικοπές στη χρονιάτικη ενιαία ενίσχυση και την αλματώδη άνοδο του κόστους παραγωγής - κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι φτάνει στο 30% - έχει αποδεκατίσει το αγροτικό εισόδημα.

Κι ενώ ο αγροτικός κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση, η κυβέρνηση της ΝΔ αδιαφορεί και συνεχίζει την κοροϊδία σε βάρος του. Στο πλαίσιο αυτής της συνεχιζόμενης κοροϊδίας κινούνται και οι πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για άτοκο δάνειο στις Ενώσεις Συνεταιρισμών ώστε να δοθούν κάποιες προκαταβολές στους παραγωγούς δημητριακών που παρέδωσαν εδώ και καιρό τη σοδειά τους, αλλά δεν πληρώθηκαν ακόμα κι ούτε ξέρουν πότε και πόσο θα πληρωθούν, και για τη γρηγορότερη καταβολή των εξισωτικών αποζημιώσεων στους αγρότες των ορεινών και ημιορεινών περιοχών.

Αυτές τις εξαγγελίες που οι κυβερνώντες τις χαρακτηρίζουν σαν «μέτρα ενίσχυσης των αγροτών» - «ούτε καν ασπιρίνες» τις χαρακτήρισε η ΠΑΣΥ - είναι προφανές ότι δεν ανακουφίζουν ούτε κατ' ελάχιστο τους αγρότες και δε λύνουν κανένα από τα πολλά και οξυμένα προβλήματά τους. Διότι το να πάρει ο γεωργός μια μικρή προκαταβολή για τα δημητριακά που παρέδωσε σε πολύ χαμηλή τιμή ή το να πάρει λίγο γρηγορότερα ο κτηνοτρόφος τις εξισωτικές αποζημιώσεις, δεν πρόκειται να του λύσει το πρόβλημα. Λύση στα άμεσα προβλήματα του αγροτικού κόσμου μπορεί να δώσει η ικανοποίηση των αιτημάτων που θέτει, με τις κινητοποιήσεις του, το συνεπές αγροτικό κίνημα και είναι:

• Ικανοποιητικές κατώτερες εγγυημένες τιμές για όλα τα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα και συγκεκριμένα 26 λεπτά το κιλό για το καλαμπόκι, 40 λεπτά για το σκληρό σιτάρι, 60 λεπτά για το βαμβάκι, 3,50 ευρώ για το λάδι, 1,40 ευρώ το κιλό για το πρόβειο γάλα, 90 λεπτά για το γίδινο γάλα, 70 λεπτά για το αγελαδινό γάλα, 8 ευρώ για το αιγοπρόβειο κρέας, 6 ευρώ για το βοδινό κρέας και 1,70 ευρώ για το χοιρινό.
• Τιμαριθμική αναπροσαρμογή της ενιαίας ενίσχυσης και κατάργηση των νόμιμων και των παράνομων κατακρατήσεών της.
• Μείωση του κόστους παραγωγής, με μείωση του ΦΠΑ και επιδότηση για την αγορά αγροτικών μέσων και εφοδίων, με αφορολόγητο πετρέλαιο, με μείωση των επιτοκίων δανεισμού κι άλλα μέτρα.
• Αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης αρδευτικού νερού, με την κατασκευή των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και αρδευτικών έργων.
• Αποζημίωση για το 100% των ζημιών που προκάλεσαν η ξηρασία, η ακαρπία, η καρπόπτωση, κλπ.
• Αμεσο διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων και μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες.

Μ' αυτά τα αιτήματα βγαίνουν στους δρόμους οι μικρομεσαίοι αγρότες γνωρίζοντας ότι ο αγώνας τους κι αυτή τη φορά έχει ν' αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες και πολλά εμπόδια.

Ηδη, οι «μηχανισμοί συκοφάντησης» του συνεπούς αγροτικού κινήματος έχουν «πιάσει δουλειά» και σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται και η επίθεση που ξεκίνησαν ΜΜΕ και άλλοι «παράγοντες» εναντίον ηγετικών στελεχών της ΠΑΣΥ.

Ταυτόχρονα, «ξαναπιάνουν δουλειά» οι γνωστοί από το παρελθόν υπονομευτές της ενότητας, της δυναμικής και της αποτελεσματικότητας των αγροτικών αγώνων που κινούνται στο δρόμο του συμβιβασμένου «συνδικαλισμού» και του «αγροτοπατερισμού» υπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών και στηρίζοντας την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν, πλέον, την πείρα να καταλάβουν ότι για να έχει αποτελέσματα ο αγώνας τους πρέπει να αποδεσμευτούν από τις όποιες αυταπάτες διατηρούν ακόμα για το ρόλο των συμβιβασμένων ηγεσιών των αγροτικών οργανώσεων και των «αγροτοπατέρων» και να συστρατευτούν όλοι, ανεξαρτήτως πολιτικών και κομματικών προτιμήσεων στην ΠΑΣΥ.

Και πρέπει να έχουν καθαρό στο μυαλό τους ότι καμία λύση στο αγροτικό πρόβλημα της χώρας μας δεν μπορεί να δοθεί, μέσω της ΚΑΠ και όσο θα κυβερνούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Χρειάζεται, επομένως, ο αγώνας τους να πάρει πολιτικά χαρακτηριστικά, στοχεύοντας στην ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και στην αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού σε βάρος του δικομματισμού και, γενικότερα, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και υπέρ του ΚΚΕ. Ετσι, θα συμβάλουν στην πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, η οποία στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας θα εφαρμόσει μια άλλη πολιτική, που θα προωθεί μια ολόπλευρη αγροτική ανάπτυξη υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού.