«Κομμάτια και θρύψαλα» γίνεται το περιβόητο στοίχημα για την οδική ασφάλεια που έθεσε το 2000 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Το «στοίχημα» αυτό προέβλεπε να μειωθούν οι νεκροί από τροχαία δυστυχήματα κατά 50% έως το 2010, δηλαδή αυτοί να περιοριστούν στους 1.018 το χρόνο.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δόθηκαν, όμως, πρόσφατα από τα συναρμόδια υπουργεία, οι νεκροί στην άσφαλτο έφτασαν στους 11 πρώτους μήνες τους 1.421, ενώ μεσολαβεί ένας περίπου μήνας και μάλιστα με εορταστικές εξόδους...
Οπως μάλιστα δείχνουν τα στοιχεία, το 92% των νεκρών εντοπίζεται στο περιφερειακό, νομαρχιακό, επαρχιακό δίκτυο και μέσα στις πόλεις. Στο δίκτυο, δηλαδή, που αποτελεί το 90% του συνολικού οδικού δικτύου της χώρας, για το οποίο δεν υπάρχει πλέον καμία μέριμνα συντήρησης. Πολύ περισσότερο που τα κονδύλια από τις εισπράξεις των διοδίων - και μάλιστα αυξημένες μέχρι και κατά 179% από τον περασμένο Απρίλη -πηγαίνουν πια στις τσέπες των ιδιωτικών ομίλων που κατασκευάζουν τους μεγάλους οδικούς άξονες με τις περιβόητες «συμβάσεις παραχώρησης», τύπου ΣΔΙΤ...
Μπορεί η κυβέρνηση να διαφημίζει τους περιβόητους οδικούς άξονες, ο ελληνικός λαός όμως που πληρώνει, για να γίνουν, πολλαπλά χαράτσια - και για την κατασκευή και για τη χρήση - εξακολουθεί (και θα εξακολουθεί για πολλά χρόνια ακόμη) να σκοτώνεται στους υπόλοιπους δρόμους καρμανιόλες!
Εκεί οδηγεί η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που πριμοδοτεί τα κέρδη των λίγων σε βάρος των πολλών...
Το προηγούμενο καλοκαίρι ζήσαμε την τρομοκρατία, την κόλαση κερδοσκοπικών ανατιμήσεων, με το πρόσχημα της ανόδου των διεθνών τιμών του πετρελαίου και των τροφίμων. Οι τιμές εκατοντάδων - χιλιάδων εμπορευμάτων άλλαζαν σε καθημερινή σχεδόν βάση, με τους λαϊκούς καταναλωτές κυριολεκτικά να παραμιλούν στα ταμεία των Σούπερ Μάρκετ. Σήμερα, οι τιμές του πετρελαίου έχουν καταρρεύσει. Από σχεδόν 150 δολάρια το βαρέλι τον προηγούμενο Αύγουστο, τις ημέρες αυτές έφτασαν σε επίπεδα κάτω από τα 40 δολάρια. Και όμως οι βιομηχανίες τροφίμων συνεχίζουν ανενόχλητες το κερδοσκοπικό τους όργιο. Κατά 1,4% αυξήθηκε σε ένα μόνο μήνα ο τιμάριθμος διατροφής τον προηγούμενο Νοέμβρη, ενώ, σε σχέση με το Νοέμβρη του 2007, οι τιμές των τροφίμων αυξήθηκαν κατά 5,1%. Και όλα αυτά, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας, κάμψης της ζήτησης και δραματικής υποχώρησης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων.
Η ευθύνη φυσικά βρίσκεται στις ασκούμενες πολιτικές, της «απελευθέρωσης των αγορών» που εφάρμοσαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αν δούμε το ζήτημα σε ένα άλλο επίπεδο, θα διαπιστώσουμε πόσο επικίνδυνο πράγμα είναι η παραγωγή και η εμπορία τροφίμων να βρίσκεται στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων. Η όλη προβληματική φέρνει στην επικαιρότητα το μεγάλο θέμα του σχεδιασμού των οικονομικών σχέσεων με κριτήριο όχι το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Στα ύψη συνεχίζει να παραμένει η μάζα των επιχειρηματικών κερδών και αυτό σε πείσμα της κρίσης, των συνεχιζόμενων αναταράξεων και αβεβαιοτήτων που εκφράζονται από τις διάφορες ενώσεις συμφερόντων της πλουτοκρατίας.
Μέσα στο 9μηνο του 2008 οι εισηγμένες ΑΕ στο Χρηματιστήριο απέσπασαν καθαρά κέρδη (μετά από φόρους) ύψους πάνω από 6,6 δισ. ευρώ. Στην ίδια περίοδο το τραπεζικό κεφάλαιο καρπώθηκε 3,6 δισ. ευρώ. Για λόγους σύγκρισης ας σταθούμε στο γεγονός ότι τα κέρδη, στο 9μηνο φέτος, ξεπερνούν κατά πολύ τα 2,7 δισ. ευρώ που θα δοθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό - σε ολόκληρο το 12μηνο του 2008 - για δαπάνες «κοινωνικής πρόνοιας», όπως, ΕΚΑΣ, επιδόματα πολυτέκνων και πρόνοιας κλπ, κλπ.
Τα κροκοδείλια δάκρυα της πλουτοκρατίας για την εμφανιζόμενη φέτος πτωτική τάση στα ποσοστά κερδοφορίας τους δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεγελάσουν τα λαϊκά στρώματα. Είναι απόλυτα φανερό πως ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος υπερεπαρκεί για να καλύψει όλες τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.
Με απαράδεκτες δηλώσεις οι του ΛΑ.Ο.Σ. πήραν θέση στη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, εξομοιώνοντας το θύμα (της αστυνομικής βίας και της πολιτικής που την τροφοδοτεί), με το θύτη (όχι απλά το όργανο άσκησής της, αλλά και την πολιτική αυτή που τον οπλίζει ενάντια σε λαϊκό κίνημα και νεολαίους). Ανακοίνωσή τους έλεγε ότι «η ανεξέλεγκτη συνεχώς κλιμακούμενη βία θα κατέληγε κάποια στιγμή στο μοιραίο, από τη μία ή την άλλη πλευρά». Σαν έτοιμοι από παλιά, υποστήριξαν ότι το θύμα «επιστράτευσε εαυτόν στους "γνωστούς αγνώστους"». Μάλιστα, ο ΛΑ.Ο.Σ. προέταξε «την αντιμετώπιση της αδίστακτης βίας των ομάδων κρούσης των αναρχικών και συγγενών δυνάμεων του "επαναστατικού στρατού"». Και επειδή γνωρίζουν ότι τέτοιες θέσεις τους θα προκαλούσαν οπωσδήποτε λαϊκές αντιδράσεις, τάχα μεγαλόθυμα διακήρυξαν ότι «ο ΛΑ.Ο.Σ., σεβόμενος τις αρχές του, δε θα συμμετάσχει σε καμία εκπομπή μέχρι την κηδεία του θύματος». Οι άλλοτε λαλίστατοι ακόμα και για ποιος «κάνει» να παρουσιάζει τηλεοπτικό «πρωινάδικο», εδώ την «έκαναν».
Σε επόμενη ανακοίνωσή τους, έψεγαν την κυβέρνηση: «(...) δε σημαίνει ότι πρέπει να επιτρέψουμε να καεί όλη η Ελλάδα. Αλλο ψυχραιμία και άλλο φόβος. Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση έχει παραδοθεί στα φοβικά της σύνδρομα και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα έκτροπα των εμπρησμών, των λεηλασιών και των βανδαλισμών». Αποσιωπώντας και το γεγονός ότι τέτοια επεισόδια ρίχνουν νερό στο μύλο της αστυνομοκρατίας. Εξάλλου την Κυριακή, σε ομιλία του ο πρόεδρος Καρατζαφέρης πάλι εξομοίωσε το θύμα με το θύτη. Και προέβλεψε ότι τα ΜΜΕ θα δώσουν «έτοιμο υλικό» στους εισαγγελείς, «πολλές φορές μάλιστα με παραποιημένα τα συνοδά στοιχεία». Καθείς εφ' ω ετάχθη, και ο ΛΑ.Ο.Σ. «στρατηγός» της κρατικής βίας και καταστολής.
Οταν άπαντες διαπιστώνουμε ότι η πολιτεία αυτή σκοτώνει και προτιμά να το κάνει εν ψυχρώ.
Σκοτώνει Σαββατόβραδο στα Εξάρχεια με σφαίρες, τις καθημερινές σε εργοτάξια, γιαπιά και σκαλωσιές με «ατυχήματα», αλλοδαπούς μετανάστες «κατά λάθος», οδηγούς από αδιαφορία και ασθενείς λόγω «έλλειψης δυνατοτήτων».
ΑΚΟΥΣΑΜΕ επίσης τους κυβερνώντες να μιλάνε για «οδύνη», «λύπη» και «θλίψη».
Μόνο που δε διαπιστώσαμε ανάλογα ...αισθήματα στις κλοτσιές του «ΜΑΤατζή» σε 14χρονη κοπέλα, στους νεαρούς που σέρνονταν στα πεζοδρόμια και ξυλοκοπούνταν και σε τόσα άλλα.
Βλέπετε, τους έχουν ανάγκη τους «πραιτοριανούς» τους και δε θέλουν να τους ...ρίχνουν το ηθικό με ανοησίες όπως τα δημοκρατικά δικαιώματα και άλλες τέτοιες ...λεπτομέρειες...
Θα τους χρειαστούν αύριο, ετοιμοπόλεμους και «αγριεμένους». Ετοιμους για οτιδήποτε χρειαστεί προκειμένου να προστατεύσουν τα ...ιερά και τα όσια που δεν είναι άλλα από τα κέρδη του κεφαλαίου.
Γι' αυτό και θα μιλάνε για «μεμονωμένα γεγονότα», θα κάνουν πως δε βλέπουν τους ακροδεξιούς θυλάκους, θα «προσπερνάνε» την ασυδοσία στην αστυνομική δράση και δε θα τιμωρούν αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
Οποιος κι αν είναι ο αριθμός τους είναι σαφώς λιγότερα από εκείνα που κλείνουν κάθε χρόνο όταν οι ιδιοκτήτες τους «καίγονται» από τα χρέη στις τράπεζες και τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών.
Μόνο που αυτές είναι ...λειτουργίες της αγοράς. Κι εκεί δικαιολογείται οποιαδήποτε απώλεια. Ακόμη και αυτή της ανθρώπινης ζωής.