ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι «μπιστικοί» των εκμεταλλευτών

Δεν είναι η πρώτη φορά που η χυδαιότητα συναντιέται με την προβοκάτσια μέσα στις σελίδες της εφημερίδας «Το Βήμα», για να χρησιμοποιηθούν ως όπλα κατά του ΚΚΕ. Ο αρθρογράφος Ρ. Σωμερίτης σε ένα γκεμπελίστικης έμπνευσης πόνημα, υπό τον τίτλο «Καμπότζη και Περισσός», αφού κάνει μια σειρά νοητικές τούμπες, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΕ σε μελλοντικό του συνέδριο... «αν υπάρχει πάντα, θα βάλει θέμα αποκατάστασης των "Ερυθρών Χμερ"». Εφόσον, λοιπόν, πήρε τέτοια φόρα στην προβοκάτσια, τίποτα πια δεν τον σταματά, και επί της ουσίας βάζει ζήτημα νομιμότητας του ΚΚΕ, αφού ο αρθρογράφος μιλάει για «τουλάχιστον ανησυχητικές ενδείξεις για τη νοοτροπία της σημερινής ηγεσίας» και ότι «οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ υπενθυμίζουν συστηματικά ότι δεν τους ενδιαφέρουν οι δημοκρατικές διαδικασίες και οι θεσμοί αλλά οι "αγώνες"» και «αρνείται κάθε εθνική συμφιλίωση». Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «το θέμα είναι υπαρκτό, επίκαιρο και, μέσα στην κρίση, ανησυχητικό». Φυσικά ο αρθρογράφος σαν εκπρόσωπος της τάξης των εκμεταλλευτών έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και γι' αυτό επιστρατεύει τέτοια μέσα. Ανησυχεί γιατί ξέρει πως μόνο το ΚΚΕ προτείνει τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας που γίνεται ιδιαίτερα επίκαιρος με αφορμή την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης και τρέχει να προλάβει μην τυχόν και οι εργαζόμενοι καταλάβουν τη δύναμη και την αποστολή τους. Μια προβοκάτσια, γι' αυτό που πραγματικά φοβάται η τάξη των εκμεταλλευτών και αναθέτει στους ανθρώπους της να καλύψουν...

Η μάχη στα «Τζάμπο»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ και ενάμιση περίπου μήνα, από τις 12 Γενάρη, η πολυεθνική «Τζάμπο» έχει απολύσει τον συνδικαλιστή εργαζόμενο Νίκο Νικολόπουλο, μέλος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, μέλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Από τη μέρα της απόλυσης και με αίτημα την ανάκλησή της, τα ταξικά Συνδικάτα, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ έχουν κάνει δεκάδες συγκεντρώσεις και άλλες παρεμβάσεις, στις οποίες συμμετείχαν χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι σε όλη τη χώρα. Εχουν δημοσιοποιηθεί ανατριχιαστικές καταγγελίες για τον τρόπο με τον οποίο η εργοδοσία προσπάθησε να εξαγοράσει και να εκβιάσει τον εργαζόμενο πριν τον απολύσει, επειδή συμμετείχε στην απεργία στις 10 του περασμένου Δεκέμβρη. Στελέχη του ταξικού κινήματος έχουν συρθεί στα δικαστήρια από την πολυεθνική, που παραμένει στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης, παρά τις παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ στον εισαγγελέα και την κατάθεση σχετικών μηνύσεων. Σε εκκρεμότητα παραμένουν 39 συνολικά μηνύσεις που η εργοδοσία έχει καταθέσει σε βάρος αγωνιστών, οι οποίοι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις για την ανάκληση της απόλυσης του Νίκου Νικολόπουλου. Οκτώ από αυτούς συνελήφθησαν τις προηγούμενες μέρες, κατά τη διάρκεια ή μετά τις συγκεντρώσεις, ενώ δύο ακόμα κατέληξαν στο νοσοκομείο, ύστερα από τραμπούκικη επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον τους με αυτοκίνητο ένας «αγανακτισμένος» δήθεν πελάτης του «Τζάμπο». Το θέμα έχει φτάσει μέχρι τον Αρειο Πάγο και τον Αρχηγό της Αστυνομίας, όπου κατέφυγε η εργοδοσία για να ποινικοποιήσει το δίκαιο αγώνα, αλλά και στη Βουλή με Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ.

... δεν είναι είδηση

Για όλα τα παραπάνω, στα ΜΜΕ των μεγαλοεργολάβων και των μεγαλοεργοδοτών έχουν γραφτεί όλες κι όλες δέκα λέξεις μετρημένες στα δάκτυλα. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το διαχρονικό εμπάργκο που έχουν επιβάλει τα ΜΜΕ στις δραστηριότητες του ΠΑΜΕ. Ούτε με την αυτονόητη συμπαράσταση των μεγαλοκαναλαρχών σε έναν από το συνάφι τους, όπως είναι η εργοδοσία των «Τζάμπο». Το θάψιμο κάθε είδησης σχετικά με τον αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει να κάνει πρώτα και κύρια με την απήχηση που αυτός συναντά στους εργαζόμενους καταναλωτές. Εχει να κάνει με τη δύναμη που κρύβει το παράδειγμα ενός εμποροϋπάλληλου που αρνήθηκε να ξεπουλήσει τις αξίες της τάξης του για 50.000. Εχει να κάνει με την παρακαταθήκη που αφήνει συνολικά στην εργατική τάξη αυτός ο δίκαιος αγώνας. Αυτά φοβούνται οι αστοί και έχουν απαγορεύσει στους συντάκτες των Μέσων τους να γράψουν και να «παίξουν» οτιδήποτε σχετικό με την απόλυση και τις κινητοποιήσεις. Αλλωστε, όπως μας ενημερώνουν και συνάδελφοι από άλλα Μέσα, η πολυεθνική, πέραν όλων των άλλων, κρατάει και το κλειδί της διαφήμισης, που εύκολα ανοίγει πόρτες. Ιδιαίτερα όταν απευθύνεται σε «ευήκοα ώτα», όπως είναι αυτά των μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεκδοτών, τα συμφέροντα των οποίων ταυτίζονται με αυτά της «Τζάμπο»...

Τρομολαγνική υστερία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ δεν καταλάβατε, απειλούμαστε από τη «Νέα Τρομοκρατία» (άλλο πράγμα είναι αυτό από τη Νέα Δημοκρατία, μην μπερδεύεστε).

Οι «τρομολαγνικές» θεωρίες δίνουν και παίρνουν, τα σενάρια διαδέχονται το ένα το άλλο και η φαντασία οργιάζει.

Τα τηλεοπτικά κανάλια - όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο - έχουν δώσει τα «ρέστα τους». Οι «πηγές» δίνουν αναλύσεις και οι αναλύσεις προκαλούν συζητήσεις (Με τον Μ. Χρυσοχοΐδη εννοείται πιο τακτικό από όλους στα παράθυρα). Είναι ειδήμων...

Μόνο που στο τέλος όλης αυτής της θολούρας ξέρουμε τι υπάρχει γιατί, απλούστατα, το έχουμε ξαναδεί το έργο.

Νέα κατασταλτικά μέτρα, νέοι τρομονόμοι, περισσότερες κάμερες, και πάνω από όλα περιορισμός του λαϊκού κινήματος. Γιατί εκεί, βέβαια, είναι η ουσία του πράγματος...

ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι από ένα ...ενιαίο κέντρο. Τη ρηξικέλευθη αυτή πρόταση έκανε -όπως μάθαμε - στην Κυβερνητική Επιτροπή ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου.

Μόνο που τους δημόσιους υπαλλήλους, όπως και οποιουσδήποτε υπαλλήλους, λίγο τους ενδιαφέρει το «από πού» θα πληρώνονται. Περισσότερο τους νοιάζει το ...«πόσο» θα πληρώνονται.

Σε αυτό το σημείο ο υπουργός Οικονομίας δεν έχει όμως καμία καινούρια πρόταση. Λιτότητα και πάλι λιτότητα. Ακριβώς στην πεπατημένη.

ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ όμως είναι ...οραματιστής ο Αρης Σπηλιωτόπουλος. Αλλωστε, το συνηθίζουν οι εκάστοτε υπουργοί Παιδείας.

Οραματίζεται λοιπόν - όπως είπε - σχολεία που δίνουν στο μαθητή «τη δυνατότητα να εκδηλώσει όλες τις δημιουργικές του δεξιότητες».

Οσο όμως «οραματίζεται», στο πεδίο της πραγματικότητας κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου οι μαθητές με το που τελειώνουν το σχολείο να γίνονται εύκολη λεία για κάθε είδους εργοδότη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Και πάνω τους - ιδίως οι μεγαλοεργοδότες - εκδηλώνουν όλες τους τις ...δημιουργικές δεξιότητες προκειμένου να εκμεταλλευτούν την ανειδίκευτη εργατική τους δύναμη.

Φοβούνται την ενιαία πάλη

Στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής, η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ απείλησε ότι θα αποκλείσει από το επικείμενο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο τα σωματεία εκείνα που επέτρεψαν να συμμετέχουν και συμβασιούχοι εργαζόμενοι στις εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων. Αφορμή γι' αυτή την απειλή στάθηκε η απόφαση του Σωματείου Εργαζομένων στο Δήμο Ηλιούπολης να εγγράψει στη δύναμή του και να δώσει στους συμβασιούχους το αυτονόητο δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές. Μια απόφαση που γκρεμίζει τα πλαστά τείχη τα οποία προσπαθούν να υψώσουν εργοδότες, δήμοι και κυβέρνηση ανάμεσα στους εργαζόμενους, με τον κατακερματισμό των εργασιακών σχέσεων. Ανάλογες αποφάσεις έχουν πάρει πολλά ακόμα Σωματεία Εργαζομένων στους ΟΤΑ, όπου πλειοψηφούν οι ταξικές δυνάμεις, προωθώντας στην πράξη την ενότητα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.

Η τακτική της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) στην ΠΟΕ ΟΤΑ, που στηρίζεται επί της ουσίας από την παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στον κλάδο, φανερώνει την αντίληψή τους για το συνδικαλιστικό κίνημα, τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργατοϋπαλλήλων. Επιβεβαιώνει την επικίνδυνη, για την εργατική τάξη και τα πραγματικά της συμφέροντα, στρατηγική τους. Αυτοί που κόπτονται δήθεν για την ενότητα της εργατικής τάξης και με θράσος κατηγορούν το ΠΑΜΕ για «διάσπαση» του εργατικού κινήματος, αποκλείουν συνειδητά χιλιάδες εργαζόμενους από τα σωματεία. Τους αφήνουν συνδικαλιστικά απροστάτευτους, στο όνομα του να διατηρήσουν τις καρέκλες τους, να διατηρήσουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις δεμένες στο άρμα της εργοδοσίας και της εκάστοτε κυβέρνησης. Ο πραγματικός τους στόχος είναι να διαιρέσουν τους εργαζόμενους. Να αποτρέψουν την ενιαία πάλη, να διαιωνίσουν σχέσεις εργασίας που καταδικάζουν τους εργαζόμενους σε άθλιες συνθήκες και πολιτική ομηρία.

Ανάλογη είναι η τακτική τους και σε άλλους χώρους. Για παράδειγμα, αυτοί που στήνουν ψηφοθηρικό χορό γύρω από το κορμί της μετανάστριας Κ. Κούνεβα, κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις τα δικαιώματα των εργαζομένων στις εργολαβίες, αρνούνται στον Ευαγγελισμό να στηρίξουν την απόφαση της πλειοψηφίας του Σωματείου να εγγράψει στη δύναμή του το σύνολο των υπαλλήλων του νοσοκομείου, ανεξάρτητα από ειδικότητα και σχέση εργασίας. Είναι οι ίδιοι που στα κάτεργα της ΔΕΗ δε γράφουν στα σωματεία τους εργολαβικούς εργάτες. Οπως και στις τράπεζες, όπου από τα επιχειρησιακά σωματεία αποκλείονται ειδικότητες και σχέσεις εργασίας πέραν των αορίστου χρόνου και των «μόνιμων» υπαλλήλων.

Το ΠΑΜΕ δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Είναι στρατηγική επιλογή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος να ενώσει όλους τους εργάτες, ανεξάρτητα από ειδικότητα και σχέση εργασίας. Να δημιουργήσει ένα ενιαίο πανεργατικό μέτωπο, με αυξημένο το αίσθημα της αλληλεγγύης ανάμεσα στους διάφορους κλάδους και τόπους δουλειάς, μακριά από πλαστούς και επικίνδυνους διαχωρισμούς. Μόνο ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να αντιπαρατεθεί με αποτελεσματικότητα με την εργοδοσία και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της και αυτό είναι που θέλει να αποτρέψει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η απάντηση είναι μία: Ενταση της δουλειάς για τη συγκρότηση νέων κλαδικών συνδικάτων σε επίπεδο νομού, μαζικές εγγραφές στα Συνδικάτα όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ