Δεν είναι η πρώτη φορά που η χυδαιότητα συναντιέται με την προβοκάτσια μέσα στις σελίδες της εφημερίδας «Το Βήμα», για να χρησιμοποιηθούν ως όπλα κατά του ΚΚΕ. Ο αρθρογράφος Ρ. Σωμερίτης σε ένα γκεμπελίστικης έμπνευσης πόνημα, υπό τον τίτλο «Καμπότζη και Περισσός», αφού κάνει μια σειρά νοητικές τούμπες, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΕ σε μελλοντικό του συνέδριο... «αν υπάρχει πάντα, θα βάλει θέμα αποκατάστασης των "Ερυθρών Χμερ"». Εφόσον, λοιπόν, πήρε τέτοια φόρα στην προβοκάτσια, τίποτα πια δεν τον σταματά, και επί της ουσίας βάζει ζήτημα νομιμότητας του ΚΚΕ, αφού ο αρθρογράφος μιλάει για «τουλάχιστον ανησυχητικές ενδείξεις για τη νοοτροπία της σημερινής ηγεσίας» και ότι «οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ υπενθυμίζουν συστηματικά ότι δεν τους ενδιαφέρουν οι δημοκρατικές διαδικασίες και οι θεσμοί αλλά οι "αγώνες"» και «αρνείται κάθε εθνική συμφιλίωση». Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «το θέμα είναι υπαρκτό, επίκαιρο και, μέσα στην κρίση, ανησυχητικό». Φυσικά ο αρθρογράφος σαν εκπρόσωπος της τάξης των εκμεταλλευτών έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και γι' αυτό επιστρατεύει τέτοια μέσα. Ανησυχεί γιατί ξέρει πως μόνο το ΚΚΕ προτείνει τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας που γίνεται ιδιαίτερα επίκαιρος με αφορμή την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης και τρέχει να προλάβει μην τυχόν και οι εργαζόμενοι καταλάβουν τη δύναμη και την αποστολή τους. Μια προβοκάτσια, γι' αυτό που πραγματικά φοβάται η τάξη των εκμεταλλευτών και αναθέτει στους ανθρώπους της να καλύψουν...