Χρειάζεται θράσος να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι δεν κάνει ίχνος αυτοκριτικής ανήκοντας σ' ένα κόμμα του οποίου ο πρόεδρος απ' το βήμα του Συνεδρίου τους, τράβηξε τ' αυτιά στους ελάχιστους που ζήτησαν αυτοκριτική για την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, λέγοντάς τους «δεν πετάμε τίποτα ούτε τα υπέρ ούτε τα κατά μας»...

Οπως θράσος χρειάζεται για να εγκαλεί το ΚΚΕ ότι «ψαρεύει στα θολά απόνερα του συστήματος». Το στέλεχος του ΣΥΝ για το πρόγραμμα του οποίου ο συντάκτης του δήλωσε στο Συνέδριο: «Πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων προτείνουμε. Δε θα το προτείναμε αν πιστεύαμε ότι ο καπιταλισμός δε μεταρρυθμίζεται»...!

Ας μείνουμε σ' αυτά, γι' αυτούς που μία και μόνο ευθύνη συναισθάνονται και μάλιστα πλήρως, την ευθύνη τους να συμβάλουν ως ανάχωμα, ως εξωραϊστές του καπιταλισμού, στη διάσωσή του, ευελπιστώντας να τους αναγνωριστούν οι υπηρεσίες τους με μια θέση στη διαχείριση αυτού του συστήματος.