Οσο μιλούν αποκαλύπτονται | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οσο μιλούν αποκαλύπτονται

Η ηγεσία του ΣΥΝ έχει την τάση, απόκτημα της προσπάθειάς της να αποφεύγει να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, να προσφεύγει στην ορολογία της (ψυχ)ιατρικής για να χαρακτηρίσει πολιτικά και οικονομικά φαινόμενα. Προχτές, ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ χαρακτήρισε παραλογισμό τον «προσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής στην προσπάθεια να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος» αντί της προσπάθειας μείωσης του κοινωνικού ελλείμματος. Κανένας παραλογισμός. Πολύ λογικά κάθε κυβέρνηση χώρας - μέλους της ΕΕ ακολουθεί αυτόν τον προσανατολισμό. Τον οποίο ο ΣΥΝ έχει στηρίξει όταν τασσόταν αναφανδόν υπέρ της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ, άρα και της δέσμευσης της χώρας στην εκπλήρωση αυτών των δύο κριτηρίων.

Παρακάτω ο Αλ. Τσίπρας συμπλήρωσε πως αν ακολουθήσουμε την ίδια πολιτική «θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια σε μια παρατεταμένη κοινωνική ένταση» (...) «πράγμα το οποίο δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορούν να μας το προτείνουν τη στιγμή που βρισκόμαστε μπροστά σε κρίση». Δεν μπορεί να καταλάβει ο πρόεδρος του ΣΥΝ πως ο καπιταλισμός κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει την κρίση με όσο το δυνατόν λιγότερες συνέπειες. Η προτεινόμενη πολιτική εκεί στοχεύει. Το ζήτημα είναι πώς και αν προετοιμάζεται ο λαός. Η «κοινωνική ένταση» την οποία ξορκίζει ο Αλ. Τσίπρας, η όξυνση της ταξικής πάλης λέμε εμείς, είναι ζητούμενο και όχι απευκταίο. Προφανώς όμως αλλιώς τα βλέπει ο ΣΥΝ.

Αμέσως μετά εξανέστη που η Ελλάδα δε «σήκωσε το ανάστημά της στην Κομισιόν και στην ΕΕ, κάτι το οποίο το κάνουν άλλες χώρες»! Οπως «Ισπανία, Ισλανδία, Γαλλία, εκεί λένε ότι θα έχουμε έλλειμμα για ένα μεγάλο διάστημα, το οποίο όμως έλλειμμα θα μας βοηθήσει για να δώσουμε χρήματα στην οικονομία, να αυξηθεί η ζήτηση, να ενισχυθεί η απασχόληση, πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, πρόγραμμα για νέες θέσεις απασχόλησης για να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Και σταδιακά, σ' ένα βάθος χρόνου, αυτή η πρόσκαιρη αύξηση του ελλείμματος θα επιστρέψει σε ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας». Σώθηκαν δηλαδή - ισχυρίζεται ο Αλ. Τσίπρας - οι λαοί της Ισπανίας, της Ισλανδίας και της Γαλλίας! Για το καλό τους δίνουν μάχες στις Βρυξέλλες ο Σαρκοζί, ο Θαπατέρο κλπ. αναφωνεί ο οπορτουνισμός, οδυρόμενος που δε μας αξίωσε ο πανάγαθος να έχουμε κι εμείς έναν Σαρκοζί!

Εμπνεόμενος προφανώς απ' αυτούς ο Αλ. Τσίπρας κατέθεσε και τη ρηξικέλευθη άποψη, εν είδει ερωτήματος: «750 περίπου εκατ. ευρώ το 2008 για λαδώματα που αφορούν υπηρεσίες που θα έπρεπε να προσφέρονται με τρόπο διαφανή στους Ελληνες πολίτες. Αυτά μπορούμε να τα περιορίσουμε; Και ας αφήσουμε τους μισθούς»!!!

Και ερωτηθείς για το ενδεχόμενο την απάντηση στην κρίση να τη δώσουν αντι-νεοφιλελεύθερες δυνάμεις μέσα από συνθέσεις και για το αν ο ΣΥΝ θα ήθελε να έχει ρόλο και συμμετοχή, απάντησε: «Ασφαλώς. Και όχι απλά θα ήθελε. Θα ήθελε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο». Εδώ, ο Αλ. Τσίπρας εισήγαγε στη συζήτηση και το εφεύρημα της «νέας διαχωριστικής γραμμής» που δήθεν υπάρχει πια στην κοινωνία μας και χωρίζει τις νεοφιλελεύθερες απ' τις αντι-νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Πού βρίσκεται η διαφορά τους. Στο ότι οι δεύτερες λένε «ότι η κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει με μια απόλυτη υποταγή στην οικονομία της αγοράς». Μπορεί ίσως με μια σχετική υποταγή;

Ερωτηθείς πιο συγκεκριμένα για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι αυτή η συζήτηση «δεν είναι ώριμη. Διότι, αν δεν έχεις καν συζητήσει τους προγραμματικούς όρους και τις προϋποθέσεις, όταν βλέπεις ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν παράγει με σαφήνεια τοποθετήσεις πάνω στα κρίσιμα προβλήματα...»!

Και δε θα μπορούσε βέβαια από μια τέτοια συνέντευξη να λείπει μια αντιΚΚΕ πινελιά. Στα όσα είπε δύο εξηγήσεις μπορεί να δοθούν. Είτε ότι αναπαράγει σαν παπαγαλάκι τα αντιΚΚΕ πονήματα του αστικού Τύπου. Είτε ότι λέει συνειδητά ψέματα. Γιατί αν έχει έστω διαβάσει τα ντοκουμέντα του Συνεδρίου του ΚΚΕ θα ξέρει ότι αυτό δεν επικεντρώνει «στην προσπάθεια αναστύλωσης του Στάλιν και του σταλινισμού». Οσο για το αν η συζήτηση για το σοσιαλισμό «αφορά το χθες και δεν αφορά το αύριο», πράγματι για τους οπορτουνιστές που ονειρεύονται τη διαχείριση του καπιταλισμού δεν αφορά το αύριο. Και κάτι ακόμα, επειδή ο Αλ. Τσίπρας προέτρεψε «ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι θα γίνει το επόμενο διάστημα στο ΚΚΕ και όχι στο Συνέδριό του»: Μπορούμε να τον ενημερώσουμε ότι αυτό που θα γίνει θα δυσαρεστήσει πολύ τον οπορτουνισμό. Οι μύχιοι πόθοι του θα παραμείνουν τέτοιοι...

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ