Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, παρουσιάζοντας το κλείσιμο της Κεντρικής Επιτροπής στο πρώτο θέμα της συζήτησης του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, ανάμεσα σε άλλα τόνισε:

«ΣΤΑ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΑΜΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ. Δεν πρόκειται όμως για μια συνηθισμένη μετριοπαθή έκφραση που δείχνει η λέξη βήμα. Πρόκειται για ένα βήμα πολύ ουσιαστικό, καθοριστικό για την πορεία του Κόμματος και του κινήματος τα επόμενα χρόνια.

Αντιμετωπίσαμε μια βασική αδυναμία που εντόπιζε το προηγούμενο Συνέδριο: Αδυναμία βαθύτερης αφομοίωσης και δράσης με βάση τη στρατηγική μας, χαμηλή σχετικά ικανότητα προσαρμογής και εξειδίκευσης κατά χώρο, τομέα, κλάδο, στο επίπεδο της Κομματικής Οργάνωσης Βάσης, στη δράση μας στο κίνημα.

Υπάρχει αισθητή βελτίωση στο βασικό καθήκον που έθετε το Συνέδριο: Ο κεντρικός προσανατολισμός της δουλειάς μας να είναι στην εργατική τάξη, στις νέες ηλικίες. Δυνάμωσαν οι προϋποθέσεις να δράσει πιο εύστοχα το Κόμμα στη νεολαία, ενώ πρόοδο σημείωσε και η ΚΝΕ. Διαμορφώσαμε την τακτική μας στις εκλογικές μάχες, στις κινητοποιήσεις, στο μαζικό κίνημα σε πανελλαδικό επίπεδο, με στόχο να συσπειρώνει και να βάζει σε αγώνα εργατικές, λαϊκές μάζες γύρω από αιτήματα και στόχους πάλης, να δυναμώνει η Αντιιμπεριαλιστική Αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση και συνείδηση. Να καλλιεργείται το έδαφος για να κερδίζει η πάλη για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, να συνειδητοποιείται, έστω και αχνά στην αρχή, ότι πρέπει να γίνει αλλαγή στο επίπεδο εξουσίας και όχι εναλλαγή των δύο εταίρων ή κυβερνήσεων συνεργασίας διαχείρισης».

Σχετικά με την αντιμετώπιση της κρίσης, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Οι συνθήκες εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης μάς βάζουν το καθήκον να δουλέψουμε, να συμβάλουμε, να πετύχουμε την επιτάχυνση στην αλλαγή στάσης των ευρύτερων λαϊκών μαζών απέναντι στα κόμματα εξουσίας, στα μονοπώλια.

Μπροστά σε μια δυνατότητα ανόδου της δράσης των μαζών θα χρησιμοποιηθεί και το μαστίγιο και το καρότο. Η πολιτική ανοχή στα αναχώματα από την πλευρά του συστήματος είναι δεδομένη.

Εμείς πρέπει από τώρα να παρέμβουμε χωρίς απώλεια χρόνου, ξεκινώντας από την ΚΕ, τα καθοδηγητικά όργανα των πόλεων και περιοχών, φτάνοντας μέχρι τις ΚΟΒ, να συμβάλουμε και στην ετοιμότητα των εργατικών σωματείων, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών, κάθε μορφής οργάνωσης, γενικότερα του μαζικού κινήματος, όσο εξαρτάται από εμάς.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΥΟ ΓΡΑΜΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΓΥΜΝΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ: Η γραμμή της ταξικής συνεργασίας - υποταγής και η γραμμή της ταξικής πάλης - αντεπίθεσης.

Επομένως, χρειάζεται να ρίξουμε τα βέλη της προπαγάνδας μας στα παρακάτω:

• Το εργατικό κίνημα να μη βάλει πλάτη για να βγουν τα μονοπώλια, το κεφάλαιο από τα αδιέξοδα, από τη δυσκολία της καπιταλιστικής αναπαραγωγής, της αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Να μην μπουν οι εργαζόμενοι σε καμιά λογική παραίτησης από διεκδικήσεις προκειμένου να μη γίνουν απολύσεις.
• Δική μας θέση είναι: Να πληρώσει το κεφάλαιο, τα μονοπώλια. Να χάσουν δυνάμεις τα κόμματα που το εκπροσωπούν, παντού, στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο.
• Με αυτές τις θέσεις μπορεί να ασκηθεί πίεση, να υπάρξει όσο γίνεται περισσότερο αποτελεσματική άμυνα. Ανεξάρτητα από το τι κατακτήσεις θα υπάρχουν, κατάκτηση είναι να δυναμώσει η θέληση για αντεπίθεση, ρήξη και ανατροπή. Να κερδηθούν νέες μάζες με τη διεκδίκηση μιας άλλης πολιτικής, ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, κόντρα στα μονοπώλια, στον ιμπεριαλισμό.
• Να εντείνουμε τη δράση μας στους μετανάστες. Ακόμα μεγαλύτερη έξαρση της δράσης κατά του ρατσισμού.
• Παρέμβαση πρέπει να έχουμε με βάση την εκτίμηση ότι η κρίση φέρνει και νέα επίθεση στις δημοκρατικές ελευθερίες και εστίες πολέμου».