Συζήτηση για τις Ευρωπαϊκές Ερευνητικές Υποδομές πραγματοποιήθηκε χτες στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, επικεντρώνοντας τη συζήτηση στα κριτήρια του ανταγωνισμού, της ανταποδοτικότητας και της προσαρμογής της επιστημονικής έρευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου, όπως αυτές υπαγορεύονται από την ΕΕ.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Δρούτσας, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση σχετικά με την Εκθεση για το «Κοινοτικό νομικό πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Ερευνητικών Υποδομών (ΕΕΥ)», σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «η πρόταση κανονισμού για τις Ευρωπαϊκές Ερευνητικές Υποδομές επιδιώκει την προώθηση εφαρμογής της λεγόμενης 5ης ελευθερίας, αυτής της ελεύθερης διακίνησης στο εσωτερικό της Ενωσης των ερευνητών της γνώσης και της επιστήμης, και επικεντρώνεται στα κριτήρια ανταγωνισμού, ανταποδοτικότητας και προσαρμογής της επιστημονικής έρευνας στις επιλογές και στους στόχους του κεφαλαίου, έτσι όπως αυτοί εκφράζονται στην αντιλαϊκή - αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας και την ΕΕ».

Οπως τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «η "ελεύθερη πρόσβαση" στην ερευνητική υποδομή κάθε κράτους - μέλους δίνει την ευκαιρία της άμεσης αξιοποίησης από το κεφάλαιο κάθε ερευνητικής δραστηριότητας που χρηματοδοτείται από τα κράτη - μέλη, του περιορισμού του ελέγχου και του προγραμματισμού της έρευνας στους μηχανισμούς της ΕΕ και των μονοπωλίων, της προώθησης της λογικής της αριστείας με κριτήρια αγοράς και όχι επιστήμης, της συγκέντρωσης της έρευνας σε όλο και λιγότερα ερευνητικά κέντρα - επιχειρήσεις». Πρόσθεσε δε ότι «η εναρμόνιση των κριτηρίων πνευματικής ιδιοκτησίας, η άμεση σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή μέσω εμπειρογνωμόνων των επιχειρήσεων, η λειτουργία των κέντρων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και η απαραίτητη χρηματοδότησή τους από επιχειρήσεις και χορηγούς, υποτάσσει την έρευνα στη λογική της μεγιστοποίησης των κερδών». Κλείνοντας ο Κ. Δρούτσας υπογράμμισε ότι «η έρευνα πρέπει να γίνεται με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση, να είναι ισότιμα κατανεμημένη στους επιστημονικούς τομείς, και να προσανατολίζεται στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων».