Για την Τετάρτη 11 Μάρτη όρισε ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης την εναρκτήρια συνεδρίαση του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ) του ΕΣΥΠ, στο πλαίσιο του «διαλόγου» που έχει προκηρύξει η κυβέρνηση. Από την ημερήσια διάταξη της συζήτησης φαίνεται ότι στο «διάλογο», εκτός από την «αναμόρφωση του Λυκείου» και το σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση, εντάσσεται και η «αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων στην υποχρεωτική εκπαίδευση» (Δημοτικό - Γυμνάσιο). Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί στο πλαίσιο της επιδίωξης της συναίνεσης του ΠΑΣΟΚ και των ηγεσιών των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έθεταν θέμα επέκτασης του διαλόγου και στις άλλες βαθμίδες.

Θυμίζουμε ότι δυο μέρες πριν από το ΣΠΔΕ θα συνεδριάσει η πολιτική επιτροπή που θα έχει την εποπτεία του «διαλόγου», με τη συμμετοχή εκπροσώπων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ.

Σχολιάζοντας τη «συμμετοχή» στο «διάλογο», ο υπουργός Παιδείας Α. Σπηλιωτόπουλος είπε χτες (μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9,84») ότι είναι «μεγαλύτερη απ' ό,τι και η κοινωνία μπορούσε να φανταστεί» και εμφανίστηκε ικανοποιημένος που τελικά αποφάσισε να συμμετάσχει το ΠΑΣΟΚ, η ΔΟΕ και η ΓΣΕΕ, οι ηγεσίες των οποίων, όπως είπε, πρόσκεινται «στον ευρύτερο χώρο του ΠΑΣΟΚ». Ετσι, ισχυρίστηκε ότι «ο διάλογος ξεκινά με πολύ καλές προϋποθέσεις και με μια πολύ μεγάλη συμμετοχή»... Συνέχισε δε, σχολιάζοντας για την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την πρόσβαση, ότι «έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα» και με το βλέμμα πάντα στραμμένο στο ΠΑΣΟΚ έκανε λόγο για ένα «εθνικό σχέδιο για την παιδεία», που «θα εφαρμοστεί χωρίς αιφνιδιασμό (...) μετά από τρία χρόνια ενδεχομένως» και που «δε θ' αλλάξει από υπουργό σε υπουργό ή από κυβέρνηση σε κυβέρνηση».

Την ανάγκη να δικαιολογήσει τη μη συμμετοχή της στο ΣΠΔΕ ένιωσε ως φαίνεται η ηγεσία της ΟΛΜΕ, που έδωσε χτες συνέντευξη Τύπου για το θέμα. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας, ο «διάλογος» έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα, έχει στόχο να αποπροσανατολίσει, να εκτονώσει τις αντιδράσεις που εκφράστηκαν με τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη και να δημιουργήσει προσδοκίες στους γονείς για δήθεν βελτίωση του σχολείου. Απουσίαζε, όμως, πλήρως από τον προβληματισμό της ΟΛΜΕ ο πραγματικός στόχος αυτού του «διαλόγου» που είναι η προσαρμογή του σχολείου (και κατ' επέκταση του συστήματος πρόσβασης) στις αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ για την εκπαίδευση και στις αναδιαρθρώσεις που εφαρμόζονται ήδη στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Και απουσίασε αυτός ο προβληματισμός, ακριβώς επειδή η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας δεν αντιτίθεται σε αυτές τις κατευθύνσεις.

Κατά τα άλλα, οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ, παρότι έκαναν λόγο για «θέατρο διαλόγου», επέμειναν στο «διμερή διάλογο» με το υπουργείο, στον οποίο (αν και ομολόγησαν ότι δεν έχουν πάρει καμιά απάντηση από την κυβέρνηση) δήλωσαν έτοιμοι να καταθέσουν τις θέσεις τους για τα αναλυτικά προγράμματα, τα βιβλία και την πρόσβαση. Ειδικά για το θέμα της πρόσβασης είπαν ότι τη θέλουν «ελεύθερη», χωρίς να μπουν στον κόπο να εξηγήσουν τι σημαίνει αυτό και πώς μπορεί να γίνει, ενώ στάθηκαν αναλυτικά στην πρότασή τους για ένα μεταβατικό στάδιο (μέχρι την... «ελεύθερη πρόσβαση») το οποίο δε διαφέρει σε τίποτα ουσιαστικά από το σημερινό εξεταστικό σύστημα.

Με σύνθημα «Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία», το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καταθέτει το αγωνιστικό του κάλεσμα στις γενικές συνελεύσεις των Συλλόγων Δασκάλων - Νηπιαγωγών που γίνονται αυτή την περίοδο, προτείνοντας: 48ωρη απεργία στις 1 και 2 Απρίλη και γενικές συνελεύσεις τη δεύτερη μέρα με πρόταση για επαναλαμβανόμενες απεργιακές μορφές μετά τις γιορτές. Παράλληλα, προτείνει κοινές συγκεντρώσεις και άλλες αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο με καθηγητές, αναπληρωτές, ωρομίσθιους, αλλά και με γονείς, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, εργατικά συνδικάτα.

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών προτείνει σε δασκάλους - νηπιαγωγούς ένα ολοκληρωμένο διεκδικητικό πλαίσιο για την Παιδεία των σύγχρονων αναγκών, αλλά και τις ανάγκες των ίδιων των εκπαιδευτικών. Ασκεί, δε, κριτική στις εκάστοτε πλειοψηφίες του συμβιβασμού που συγκροτούνται σε επίπεδο ομοσπονδίας. Τη συμμαχία ΠΑΣΚ - Παρεμβάσεων τη διαδέχτηκε η συμμαχία ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ, εξηγεί το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, προσθέτοντας: «Ροκανίζουν το χρόνο και μεταθέτουν τη Γενική Συνέλευση Προέδρων στις 20 του Μάρτη για να μην προκύψει τίποτα, έχοντας ροκανίσει το χρόνο από το Γενάρη του 2009 μέχρι σήμερα. Ο συνδικαλισμός της υποταγής και της ήττας δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Μάταια πια και πολύ αργά οι "Παρεμβάσεις" προσπαθούν να διαχωρίσουν τη θέση τους, εφόσον τρία χρόνια τώρα με τις συγκλίσεις τους πρόσφεραν πρόθυμο χέρι βοήθειας στον κυβερνητικό συνδικαλισμό και το δικομματισμό», τονίζει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών.

Και σα να πασχίζει να επιβεβαιώσει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών για την κριτική του, το ΔΣ της ΔΟΕ δημοσιοποίησε χτες το αίτημά του για συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών για το επίδομα των 176 ευρώ(!), ένα αίτημα που το περιφέρουν ως κυρίαρχο τα τελευταία χρόνια, θυσιάζοντας κάτω από αυτό την απαίτηση των εκπαιδευτικών για ουσιαστικές αυξήσεις, σα να μην έχουν βγάλει κανένα συμπέρασμα από τον εμπαιγμό που τους έστησε η κυβέρνηση γύρω από το επίδομα, που οι συμβιβασμένες ηγεσίες είχαν «απολυτοποιήσει» ως αίτημα...

Ερευνα για τη συμμετοχή ενηλίκων 25 - 64 ετών σε εκπαιδευτική δραστηριότητα (στο επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα ή την άτυπη εκπαίδευση όπως σεμινάρια, εκπαίδευση στην εργασία, ιδιαίτερα μαθήματα κλπ.) έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Να θυμίσουμε ότι, με βάση το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων και τις βασικές δεξιότητες - κλειδιά που έχει θέσει η ΕΕ, οι εργαζόμενοι καλούνται σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους να περνούν από τα θρανία του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος και από «θρανία» διαφόρων παρασεμιναρίων, προκειμένου να επανακαταρτίζονται, για να διατηρούνται «ανταγωνιστικοί».

Με βάση τα αποτελέσματα της δειγματοληπτικής έρευνας, το 14,5% των ερωτηθέντων συμμετείχαν σε μια τουλάχιστον εκπαιδευτική δραστηριότητα. Αυτό αφορά κυρίως νεότερες ηλικίες, δηλαδή σε εκπαιδευτική δραστηριότητα συμμετείχαν σε ποσοστό 22,7% άτομα 25 - 34 ετών, 14,7% άτομα 35 - 49 ετών και 7,6% άτομα 50 - 64 ετών. Μάλιστα, το ποσοστό συμμετοχής σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες των ατόμων που έχουν πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης είναι διπλάσιο από το ποσοστό συμμετοχής των αποφοίτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οχταπλάσιο από εκείνο των αποφοίτων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δηλαδή, το πτυχίο ή και το μεταπτυχιακό δε δίνει στους εργαζόμενους όλα εκείνα τα εφόδια που απαιτεί η αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα να ξανακάθονται στα θρανία για να ...επανακαταρτιστούν! Αξίζει να σημειωθεί ότι το 84% του δείγματος συμμετείχε σε πρόγραμμα εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος, δηλαδή στα διάφορα σεμινάρια κατάρτισης, εκμάθησης ξένων γλωσσών, χρήσης Η/Υ, μορφές άτυπης μάθησης στην εργασία κλπ. Μάλιστα, ένα ποσοστό 78,4% συμμετείχε σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα για επαγγελματικούς λόγους.

Εκείνο που αναδεικνύεται είναι πως όλο και πιο συχνά ιδιαίτερα οι νέοι εργαζόμενοι στρέφονται σε σεμινάρια και παρασεμινάρια (τα οποία συνήθως είναι και ακριβοπληρωμένα) προκειμένου να προσθέσουν στα επαγγελματικά τους «προσόντα» νέες δεξιότητες, για να ...έχουν δικαίωμα να διατηρήσουν τη δουλειά τους ή να αναζητήσουν μια δουλειά...