«Το ΚΚΕ όχι μόνο καταψήφισε τη σύμβαση της ντροπής, αλλά ποτέ δεν αναγνώρισε συμβάσεις και νομοθεσίες που ξεπουλούν τη λαϊκή περιουσία και στραγγαλίζουν το δικαίωμα των εργαζομένων στη δουλειά. Θεωρούμε ότι η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού δεν αφορά στενά μόνο τους εργαζόμενους στα λιμάνια, αλλά το σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Αυτός είναι ο λόγος που καλούμε σε μέτωπο ανυπακοής, απειθαρχίας και λαϊκής αντεπίθεσης ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα». Τα παραπάνω τόνισε η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, στο χαιρετισμό της στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Μονίμων Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), του οποίου οι εργασίες ολοκληρώθηκαν χτες το απόγευμα.

Η Δ. Μανωλάκου κάλεσε τους εργαζόμενους να βγάλουν πολύτιμη πείρα και συμπεράσματα από το γεγονός ότι παρά τις πολύμηνες κινητοποιήσεις τους δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την κύρωση στη Βουλή της σύμβασης ιδιωτικοποίησης του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του ΟΛΠ, που είναι η καρδιά του λιμανιού. «Σήμερα, επισήμανε, η αστική εξουσία δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει υποχωρήσεις σε περιορισμένες αγωνιστικές πιέσεις», «πράγμα που δείχνει και τα ίδια τα όρια του συστήματος». «Συνεπώς απαιτείται άνοδος της ταξικής πάλης, με την κοινή πάλη του εργατικού κινήματος και με συμμαχίες με τα άλλα λαϊκά στρώματα και σήμερα αυτό είναι αναγκαιότητα, για να πετύχεις, να αποσπάσεις κάτι ή να εμποδίσεις τα χειρότερα».

Κάλεσε τους εργαζόμενους να δουν ότι το ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν συμφωνούν σε όλα με αυτό, είναι σταθερά αταλάντευτα στο πλευρό τους, όταν τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, άλλα λένε στο Κοινοβούλιο και άλλα ψηφίζουν στη Βουλή. Οπως έκαναν και με την υπερψήφιση και από τα τρία αυτά κόμματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση της παράδοσης κερδοφόρων λιμενικών υπηρεσιών στο κεφάλαιο, όπως έγινε με το ΣΕΜΠΟ. «Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής - συνέχισε - δεν υπάρχει δυνατότητα φιλολαϊκών μέτρων. Θέλει μέτωπο δυνατό των εργαζομένων, αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό».

Μια «τρύπα στο νερό» αποτελεί το Σχέδιο Νόμου με κύριο αντικείμενο την «αναδιοργάνωση Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας» (ΣΕΠΕ) που κατατέθηκε στη Βουλή. Την ώρα που στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης και της «κοινωνικής συναίνεσης» η κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης θέτει σε όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει καμιά αλλαγή, ούτε καν σε ό,τι αφορά την υποστελέχωση του ΣΕΠΕ, επισφραγίζοντας και με αυτόν τον τρόπο την ασυδοσία του κεφαλαίου, που αξιοποιεί και την απουσία ουσιαστικών ελέγχων για να μετατρέπει σε κάτεργα τους τόπους δουλειάς.

Το νομοσχέδιο προβλέπει την ίδρυση πέντε τοπικών τμημάτων (Ορεστιάδας, Σχηματαρίου, Θέρμης Θεσσαλονίκης, Αμαρουσίου Αττικής, Αιγάλεω) και μιας Διεύθυνσης Κοινωνικής Επιθεώρησης Δωδεκανήσου με έδρα τη Ρόδο. Ωστόσο, όχι μόνο δεν προβλέπονται νέες θέσεις, προκειμένου να καλυφθούν και οι ανάγκες των καινούριων υπηρεσιών, αλλά ανακυκλώνονται τα κενά στις οργανικές θέσεις, που, σύμφωνα με την Εκθεση Πεπραγμένων του ΣΕΠΕ για το 2007, ξεπερνούν το 20%. Θεωρώντας - προφανώς - ότι, π.χ., οι 310 εργαζόμενοι, που εκτελούν χρέη επιθεωρητών, οδηγών και γραμματειακής υποστήριξης στα ΚΕΠΕΚ όλης της χώρας, επαρκούν για τον έλεγχο των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, με τους άμεσα ασφαλισμένους (μόνο) στο ΙΚΑ να ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια άτομα, η κυβέρνηση προτείνει ως λύση για τα κενά τις μεταθέσεις και τις εσωτερικές ανακατανομές του προσωπικού της υπηρεσίας.

Ενδεικτικό της σημασίας που η κυβέρνηση δίνει στην προστασία της υγείας του εργαζόμενου, είναι και το ότι, σύμφωνα με την πρόταση νόμου, προβλέπεται η δυνατότητα καθήκοντα ιατρικής Εργασίας να ασκούν ανειδίκευτοι γιατροί και γιατροί άλλης ειδικότητας, χωρίς χρονικό περιορισμό (όπως προέβλεπαν άλλες ρυθμίσεις). Οπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, παρατηρείται ότι «η ελληνική αγορά εργασίας δε διαθέτει το απαιτούμενο δυναμικό ιατρών Εργασίας». Βέβαια, η κυβέρνηση δε σκέφτεται να αυξήσει τον αριθμό των ιατρών Εργασίας που προκηρύσσονται (περίπου 20), την ώρα που ο χρόνος αναμονής για την ειδικότητα φτάνει τα 7 χρόνια.

Tις μαζικές απολύσεις εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» - μόνο τον τελευταίο μήνα απολύθηκαν οκτώ - και την πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας, κατήγγειλε χτες στην Βουλή με Επίκαιρη Ερώτηση η βουλευτής του ΚΚΕ Λίλα Καφαντάρη. Το μόνο που βρήκε να απαντήσει η υφυπουργός Απασχόλησης Σ. Καλαντζάκου ήταν ότι για τις απολύσεις έγινε τριμερής «συμφιλιωτική συνάντηση». Είπε ότι ειδικοί κοινωνικοί επιθεωρητές πήγαν για επιτόπιο έλεγχο στο νοσοκομείο και σε σχετική σύσκεψη «δεσμεύτηκαν και οι δύο πλευρές να συνεχίσουν τις διαβουλεύσεις για εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης για το σύνολο των θεμάτων που τους απασχολούν».

Η υφυπουργός δεν απάντησε στα θέματα που θέτει η Επίκαιρη Ερώτηση, τόνισε στην παρέμβασή της η Λ. Καφαντάρη και πρόσθεσε: «Εχουν προαναγγελθεί απολύσεις από τότε που υποτίθεται ότι "συμφιλιώθηκαν" οι εργαζόμενοι με τη διοίκηση, κάτι που βέβαια δεν έγινε ποτέ, αφού συνέχισαν να είναι σε εμπόλεμη κατάσταση γιατί η διοίκηση αντιμετωπίζει προκλητικότατα τους εργαζόμενους και έχει αναγγείλει και άλλες απολύσεις εξαντλώντας τη δυνατότητα του 2% το μήνα». Η περίπτωση του συγκεκριμένου νοσοκομείου, συνέχισε, είναι διπλά προκλητική, γιατί μιλάμε για τον Ερυθρό Σταυρό, «Μη Κυβερνητική Οργάνωση» με κρατικές χρηματοδοτήσεις και εράνους και παρόλα αυτά οι ασθενείς πληρώνουν διπλά και τριπλά για την περίθαλψή τους την ώρα που η διοίκηση του «Ε. Ντυνάν» κάνει συνεταιρισμό με τον όμιλο Αποστολόπουλου.