Associated Press

Στην Ουάσιγκτον αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, όπως το Λος Αντζελες, οι διαδηλώσεις των μανάδων ενάντια στα όπλα είχαν μαζική συμμετοχή

Υπέροχα μεγαλειώδης και βαθύτατα συγκινητική υπήρξε η «Πορεία Ενός Εκατομμυρίου Μητέρων», που έγινε στην Ουάσιγκτον την Κυριακή 14/5, Μέρα της Μητέρας, με θέμα τον αποτελεσματικό έλεγχο των πυροβόλων όπλων. Σύμφωνα με τους οργανωτές, 750.000 γυναίκες και άλλα μέλη οικογενειών πήραν μέρος στη διαδήλωση αυτή, απαιτώντας την έγκριση σχετικής νομοθεσίας. Την ίδια μέρα, έγιναν ανάλογες μαζικές εκδηλώσεις και σε 70 άλλες πόλεις της χώρας και, έτσι, ο στόχος του ενός εκατομμυρίου υπερεκπληρώθηκε. Ηταν μια κινητοποίηση από τις μεγαλύτερες και μαχητικότερες που έχουν γίνει σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ.

Γονείς πήγαν με τα μικρά παιδιά τους σε καροτσάκια. Πολλοί διαδηλωτές - κύρια γυναίκες - φορούσαν κοντομάνικα λευκά φανελάκια, πάνω στα οποία υπήρχαν φωτογραφίες σκοτωμένων αγαπημένων προσώπων τους. Μια διαδηλώτρια, η Τζούντι Ελις από την πόλη Τολίντο του Οχάιο, κρατούσε μια πινακίδα, όπου είχε αναγράψει «Κάνω πορεία σήμερα για να σώσω τη ζωή ενός παιδιού αύριο», έχοντας επισυνάψει και τη φωτογραφία του παιδιού της, που είχε σκοτωθεί το 1995 προτού φύγει για το κολέγιό του. Στην επίσημη σκηνή, που είχε τοποθετηθεί στο Εθνικό Αλσος μεταξύ του Καπιτωλίου, έδρας του Κογκρέσου, και του μνημείου του Τζορτζ Ουάσιγκτον, μίλησαν διάφοροι παράγοντες, καθώς και πρόσωπα που είχαν τέτοια θύματα. Μια ομιλήτρια, η Ντον Ανα, αναφέρθηκε στη στιγμή που 11 βλήματα τερμάτισαν τη ζωή της κόρης της στο φοβερό μακελειό που έγινε πέρσι στο Γυμνάσιο Κολουμπάιν της Πολιτείας του Κολοράδο.

Associated Press

Τρία δημόσια πρόσωπα, που μέλη των οικογενειών τους έχουν δολοφονηθεί - οι ομοσπονδιακοί βουλευτές Κάρολιν Μακάρθι της Νέας Υόρκης και Μπόμπι Ρας της Πολιτείας του Ιλινόις, καθώς και η αντικυβερνήτης της Πολιτείας Μέριλαντ, Κάθλιν Κένεντι Τόουνσεντ, διαβεβαίωσαν το κοινό, ότι το λόμπι των όπλων δεν πρόκειται να επικρατήσει. «Ενα πράγμα γνωρίζω. Μην τα βάζετε μαζί μας... Αυτή είναι η δύναμη της μάνας», είπε η Μακάρθι, που ο σύζυγός της σκοτώθηκε και ο γιος της τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη δολοφονική επιδρομή εναντίον επιβατών του τρένου της περιοχής Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης το 1993, από ένα ανισόρροπο άτομο.

Η Τόουνσεντ, κόρη του δολοφονημένου γερουσιαστή Ρόμπερτ Κένεντι, ανέτρεξε στις επιτυχίες που είχαν οι μητέρες στο παρελθόν, όταν ήταν ενωμένες γύρω από ένα θέμα. «Μητέρες Κατά Μεθυσμένων Οδηγών είχαν τεράστια επίδραση στους θανάτους τέτοιας αιτίας, και νομίζω πως μπορούμε να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα και εδώ τώρα», είπε.

Στους ομιλητές περιλαμβάνονταν, επίσης, η αγωνίστρια ηθοποιός Σούζαν Σάραντον, οι μουσικοί ροκ Κόρντι Λοβ και Μελίσα Εθριτζ, η Σάρα Μπράντι και ο σύζυγός της Τζέιμς Μπράντι, γραμματέας Τύπου του Προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν το 1981, όταν βλήθηκε από δολοφονική σφαίρα προοριζόμενη για τον Ρίγκαν.

Στο μεταξύ, μια νέα έρευνα της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Ποστ» και του τηλεοπτικού σταθμού ABC αποκάλυψε, ότι το 45% των Αμερικανών έχουν όπλα στο σπίτι τους, ενώ ένας περίπου στους τέσσερις Αμερικανούς έχει απειληθεί από ένα όπλο και ένας στους δέκα έχει πυροβοληθεί.

Ας σημειωθεί εδώ, ότι την ίδια μέρα που η Ουάσιγκτον είχε κυριολεκτικά κατακλυστεί από την ογκωδέστατη και μαχητικότατη αυτή παλλαϊκή διαδήλωση, σε ένα άλλο κοντινό εκεί σημείο μερικές εκατοντάδες άλλων γυναικών και υποστηρικτών τους έκαμαν δική τους παρουσία, διακηρύσσοντας παναθλιότατα πως μια νέα νομοθεσία για τα μέτρα προφύλαξης από τα όπλα θα οδηγούσε σε ένα πιο βίαιο κύμα εγκλήματος και, τελικά, σε μια ολοκληρωτική κοινωνία! Οι 1.500 περίπου αλλόκοτες αυτές γυναίκες διεκδικούσαν το δικαίωμά τους να φέρουν όπλα!

Από την πλευρά του, σε ανάλογη ενέργεια προέβη την ίδια μέρα και ο αποκαλούμενος Εθνικός Σύνδεσμος Οπλου (NRA). Ο αντιπρόεδρός του, Ουέιν Παπιέρ, περιφερόταν από το ένα μέσο δημοσιότητας στο άλλο, καλώντας το Κογκρέσο «να μη βάλει φωτιά στις ελευθερίες μας»! Δηλαδή, να αφήσει ανέπαφο το εγκληματικό όργιο που μαστίζει σήμερα όλη τη χώρα λόγω της ασυδοσίας των οπλοφόρων.

Και γιατί όλα αυτά; Οπως έγραφε σε σχετικό άρθρο της (13/5) η εφημερίδα «Πιπλς Ουίκλι Ουόρλντ» (PWW), όργανο του ΚΚ ΗΠΑ, σύμφωνα με το Πολιτικό Κέντρο Βίας, η βιομηχανία όπλου είναι μια επιχείρηση 1,4 δισ. δολαρίων. Και εξηγούσε το PWW: «Οι κατασκευαστές πυροβόλων όπλων και οι καλοπληρωμένοι λομπίστες τους, όπως ο NRA, βλέπουν ότι η ρύθμιση του όπλου μειώνει τα κέρδη τους. Η ασφάλεια και ο έλεγχος του όπλου δεν έχουν τίποτα να κάνουν με τα συνταγματικά μας δικαιώματα. Εχουν να κάνουν με τις βιομηχανικές παχιές γάτες, που συσσωρεύουν δισεκατομμύρια. Η βιομηχανία του όπλου καταπλημμυρίζει τις πόλεις και τις κοινότητές μας με πιστόλια και επιθετικά όπλα, που σχετίζονται με το θάνατο και τη δυστυχία. Η αντίθεσή τους στον έλεγχο των όπλων έχει να κάνει πρωτίστως με το κέρδος και καθόλου με τη δημοκρατία».

Την παραμονή της πορείας, ο Πρόεδρος Κλίντον, στη βδομαδιάτικη ραδιοφωνική ομιλία του, χαιρέτισε το γεγονός αυτό, λέγοντας ότι το λόμπι του όπλου δεν είναι σε θέση να παραβγεί «με τις Αμερικανίδες μητέρες», που αγωνίζονται για την επιβολή ελέγχου στα όπλα. «Αν οι μητέρες», είπε, «εμμείνουν σ' αυτό, θα πετύχουν». Εξήγησε κατόπιν: «Η πάλη μας σε εθνική κλίμακα δε θα λήξει αύριο, άσχετα από το πόσοι θα πάρουν μέρος στην πορεία. Εχουμε ακόμα πάρα πολλά να κάνουμε». Είπε, ακόμα, ότι η πορεία αυτή στέλνει ένα καθαρό μήνυμα στο Ρεπουμπλικανικό Κογκρέσο για να εκδώσει νόμο σχετικά με τα όπλα, που βρίσκεται προ των μελών του μετά τους πυροβολισμούς του Απρίλη 1999 στο Γυμνάσιο Κολουμπάιν του Κολοράδο.

Το πρωί της μέρας που έγινε η πορεία, ο Πρόεδρος υποδέχτηκε στο Λευκό Οίκο και χαιρέτισε ορισμένους από τους διαδηλωτές και τους παρότρυνε να συνεχίσουν τον αγώνα. «Μην αποτραπείτε από την τρομοκρατία, από τις φωνασκίες και από το πολιτικό βουνό που θα χρειαστεί ν' ανεβείτε. Να θυμάστε τούτο: υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στην Αμερική, που σκέφτονται όπως εσείς».

Εξάλλου, ο Κλίντον, μιλώντας στην εκπομπή «Καλημέρα Αμερική» του ABC, ανέφερε ότι ο NRA ήταν ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, δίνοντας υπόσχεση για τουλάχιστον 250.000 δολάρια τον περασμένο μήνα.

Κλείνοντας, είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί, ότι ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης του Τέξας, Τζορτζ Μπους, που είναι τώρα υποψήφιος του κόμματός του για την Προεδρία των ΗΠΑ, εναντιώνεται συστηματικά σε οποιαδήποτε νομικά μέτρα, που αποβλέπουν στην ανακοπή της αιματοχυσίας, υποκύπτοντας πρόθυμα στις επιταγές του NRA. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι στην πόλη Χιούστον αυτής της Πολιτείας, όπου τη Μέρα της Μητέρας οι εκεί προοδευτικές δυνάμεις είχαν οργανώσει παρόμοια πορεία για το ίδιο θέμα, όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα 684 άτομα σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς μέσα σε ένα χρόνο. Στο Τέξας, τέτοιες πορείες έγιναν και σε τέσσερις άλλες πόλεις του: Ντάλας, Φορτ Ουόρθ, Οστιν και Σαν Αντόνιο.

Σε αγώνα για περισσότερη δημοκρατία και κοινωνικά δικαιώματα, ενάντια στον πόλεμο, το νεοφασισμό και το ρατσισμό κάλεσε η διεθνής συνάντηση της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Αντιστασιακών (FIR) που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μάη στο Βερολίνο.

Στην «Εκκληση 2000» που εξέδωσε τονίζει: «Η υποχρέωσή μας ήταν και παραμένει ο αγώνας για περισσότερη δημοκρατία και κοινωνικά δικαιώματα για όλους τους λαούς, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και στον πόλεμο, ενάντια στο σοβινισμό και ρατσισμό, ενάντια στον αντισημιτισμό και την περιφρόνηση του ανθρώπου. Αυτό το μεγάλο στόχο, όμως, δεν τον επιτυγχάνουμε μόνοι, αλλά σε συνεργασία με άλλους, ιδιαίτερα με τις νέες γενεές... Ποτέ πια φασισμός! Ποτέ πια πόλεμος! Αυτό το σύνθημα παραμένει υποχρέωση για το μέλλον».

Η Διεθνής των αντιστασιακών και θυμάτων του φασισμού διαπιστώνει με ανησυχία ότι ο ρατσισμός, η εχθρότητα προς τους ξένους και ο αντισημιτισμός και, σε συνδυασμό με αυτά, οι πράξεις βίας νεοναζιστικών συμμοριών έχουν σηκώσει κεφάλι σε πολλές χώρες της Ευρώπης, ότι δεξιολαϊκιστικά κόμματα με ναζιστικό υπόβαθρο επιδιώκουν συμμετοχή σε κυβερνήσεις, ότι μάλιστα θέσεις που προηγούμενα θεωρούνταν εξτρεμιστικά δεξιές, «βρίσκονται τώρα στο πολιτικό κέντρο».

Η FIR καλεί σε αποφασιστικό αγώνα κατά της νεοφασιστικής δράσης πριν είναι αργά, για «να πνιγεί στη γένεσή της η επανεμφάνιση φασιστικών καθεστώτων βίας». Καλεί, επίσης, όλα τα κράτη να ψηφίσουν νόμους τιμωρίας των δραστών υποκίνησης ρατσιστικών ενεργειών και όσων προσπαθούν να διαστρεβλώσουν το νόημα της γενοκτονίας από μέρους των ναζιστών.

Για τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας η FIR τονίζει μεταξύ άλλων: Τα στρατιωτικά μέτρα, τα οποία λήφθηκαν από το ΝΑΤΟ -μάλιστα χωρίς εντολή του ΟΗΕ- δεν μπορούν να φέρουν λύση των προβλημάτων εθνικών μειονοτήτων. Τα στρατιωτικά μέτρα κατά της Γιουγκοσλαβίας αποτελούν βαρύ πλήγμα κατά της συνεργασίας των κρατών και των λαών της Ευρώπης.

Η FIR απαιτεί να λυθεί οριστικά και ολοκληρωτικά το ζήτημα των αναγκαστικών εργατών στη ναζιστική Γερμανία, να προστατευτούν και να συντηρηθούν, με τη διάθεση των απαιτούμενων δαπανών, όλα τα μνημεία - τόποι ηρωικής αντίστασης, βασανιστηρίων και εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων, και να ανοίξουν όλα τα αρχεία που μπορούν να δώσουν πληροφορίες για την Αντίσταση και για τις διώξεις και τα βασανιστήρια, ανάμεσά τους το σημαντικό, κεντρικό γερμανικό Αρχείο του Αρολσεν.

Η διεθνής συνάντηση αποφάσισε την οργάνωση το 2001 διεθνούς συνεδρίου της FIR με την ευκαιρία των 50χρονων από την ίδρυσή της.

Στη συνάντηση του Βερολίνου πήραν μέρος αντιπροσωπείες Αντιστασιακών οργανώσεων από 12 χώρες. Την ΠΕΑΕΑ εκπροσώπησε ο γενικός γραμματέας της, Φοίβος Τσέκερης, και η Αριστέα Ράλλη, του τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΠΕΑΕΑ.

Η αντιπροσωπεία της ΠΕΑΕΑ, που χειροκροτήθηκε ζωηρά από τις άλλες αντιπροσωπείες, αφού αναφέρθηκε στον αγώνα και τις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού, τόνισε ότι παρά τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων για εκπλήρωση των διεκδικήσεων αποζημίωσης των συγγενών και των θυμάτων, η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθεί την άρνησή της. Τόνισε επίσης ότι μέχρι σήμερα ακόμα πολλά ηθικά και υλικά προβλήματα αποκατάστασης των αγωνιστών μένουν άλυτα από την ελληνική πλευρά. Υπογράμμισε ότι «η ειρήνη στα Βαλκάνια απαιτεί όχι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά ένα σύστημα συλλογικής βαλκανικής συνεργασίας με αναγνώριση των υφιστάμενων συνόρων». Η απειλή του νέου πολέμου στα Βαλκάνια είναι υπαρκτή και μας αφορά όλους.

Ο κίνδυνος αυτός δεν μπορεί να αποφευχθεί παρά «με την ένωση όλων των οργανώσεων που αποτελούν την FIR και όλων των ευρωπαϊκών αντιφασιστικών δυνάμεων», υπογράμμισε η αντιπροσωπεία της ΠΕΑΕΑ. Τόνισε, τέλος, ότι ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας, ο αποκλεισμός του Ιράκ και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ των επεμβάσεων παντού είναι μια νέα μορφή του νεοφασισμού που πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν τέτοια.

Ο αντιπρόσωπος της Κυπριακής Οργάνωσης Αντιστασιακών Μενέλαος Κουζούπης αναφέρθηκε στον πατριωτικό αγώνα του Κυπριακού λαού και υπογράμμισε ιδιαίτερα την ανάγκη «οι αρχές για ειρήνη και ελευθερία να εφαρμοστούν και στην Κύπρο, που για 26 χρόνια βρίσκεται μοιρασμένη λόγω της βάρβαρης τουρκικής εισβολής».

Λίγο διάστημα έχει περάσει από τότε που δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους αρχικά στο Σιάτλ και μετά στην Ουάσιγκτον. Ηταν μια ξεχωριστή στιγμή ενότητας και πάλης. Οι μαζικές διαδηλώσεις στο Σιάτλ και την Ουάσιγκτον στράφηκαν κυρίως ενάντια στην πολιτική της πείνας και της εξαθλίωσης, την οποία επιτάσσουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, που χρησιμοποιούν την «παγκοσμιοποίηση» για τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου. Ανέδειξαν, επίσης, ακόμα και σε μια χώρα όπου δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τόση μαζικότητα, τη διάθεση για αγώνα ενάντια στην κυριαρχία των επιχειρήσεων στο παγκόσμιο εμπόριο και αντίσταση σ' αυτήν.

Μια νέα παγκόσμια συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στις πολυεθνικές, άρχισε να λαμβάνει μορφή. Η κοινή επίγνωση του προβλήματος και του αντιπάλου έκανε τη συμμαχία αυτή ισχυρή. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου συνδέθηκε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα και όλους τους άλλους παγκόσμιους εταιρικούς οργανισμούς εκμετάλλευσης, που από κοινού αντιπροσωπεύουν την «παγκοσμιοποίηση», για χάρη της απληστίας και του κέρδους των πολυεθνικών, ειδικά των γιγάντων των ΗΠΑ. Η απληστία των επιχειρήσεων και η κυριαρχία τους ενώνει όλους τους εργαζομένους, αγρότες, νεολαίους του κόσμου, ειδικά στις φτωχές και τις υπανάπτυκτες χώρες.

Η επόμενη σύνοδος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας θα πραγματοποιηθεί στην πρωτεύουσα της Τσεχίας, την Πράγα, στις 25-28 Σεπτέμβρη. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, δε θα είναι μια απλή σύνοδος. Ηδη έχει ξεκινήσει η προετοιμασία της. Διάφορες εργατικές και αγροτικές οργανώσεις, φοιτητικοί σύλλογοι, οργανώσεις για την ειρήνη, την αλληλεγγύη και το περιβάλλον, νεολαιίστικες οργανώσεις, γυναικείοι σύλλογοι, έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για τη σύνοδο.

Ενας από τους σκοπούς της συνόδου αυτής είναι να υποδείξει στους πολύ φτωχούς λαούς της περιοχής ότι δεν υπάρχει άλλη προοπτική για το μέλλον τους εκτός από τη νέα πραγματικότητα του «παγκόσμιου καπιταλισμού».

Επιδίωξη των καπιταλιστών είναι να υποταχθούν πλήρως οι χώρες της περιοχής στην τροχιά του ιμπεριαλισμού, που έχει σκοπό τη διευκόλυνση της παραπέρα απόσπασης κέρδους. Για τον ιμπεριαλισμό πρόκειται για μια απόλυτη αναγκαιότητα ώστε να αποσπάσει παραπάνω κέρδη και έτσι να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Μια κρίση που χειροτερεύει κάθε χρόνο και ρίχνει ακόμα περισσότερα εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια, στην εντεινόμενη εκμετάλλευση, σε τοπικούς πολέμους, ιμπεριαλιστικές εισβολές, γενοκτονίες και περιβαλλοντική καταστροφή.

Η αντίδραση των λαών όμως αναμένεται να είναι μεγάλη. Σχεδιάζεται να πάρουν μέρος δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές για να δώσουν ένα χτύπημα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Κύριο αίτημα των συγκεντρωμένων θα είναι η παραγραφή των χρεών και να παρουσιαστεί μια εναλλακτική λύση μιας παγκόσμιας αντικαπιταλιστικής συμμαχίας των εργατών, των αγροτών, της νεολαίας, των φτωχών και των εθνικά καταπιεσμένων.

«Καλούμε τους εργάτες και τη νεολαία της Ευρώπης να βοηθήσουν για να διοργανωθεί μια μαζική συγκέντρωση τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και να έρθουν κατά χιλιάδες. Αρχίστε καμπάνιες στις συνδικαλιστικές σας οργανώσεις, στα πολιτικά κόμματα, στα αντιρατσιστικά κινήματα και ελάτε στην Πράγα μαζικά», τονίζεται στο κάλεσμα της οργανωτικής επιτροπής.

Και στο κάλεσμα αυτό αναμένεται να ανταποκριθούν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Ανθρωποι που παλεύουν ενάντια στην πείνα και την εξαθλίωση και που χτίζουν μια παγκόσμια συμμαχία ενάντια στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές.