οι διακοπές, επομένως και ο τουρισμός, είναι ανθρώπινη ανάγκη και καθολικό λαϊκό δικαίωμα. Το ΚΚΕ και στη βάση αυτής της παραδοχής εξετάζει τις εξελίξεις, διαμορφώνει τις θέσεις του, διατυπώνει προτάσεις, κρίνει και την οικονομική διάσταση του Τουρισμού. Αντιθέτως, κυβέρνηση και μεγαλοεπιχειρηματίες του Τουρισμού δηλώνουν ότι είναι μια επιχειρηματική δραστηριότητα και «εθνική βιομηχανία», διαμορφώνοντας τις θέσεις, τις απαιτήσεις και τις αποφάσεις τους στο πλαίσιο αυτής της παραδοχής. Στη μία περίπτωση, το ζήτημα της «κρίσης» στον Τουρισμό αντιμετωπίζεται απο τη σκοπιά των συνεπειών στο δικαίωμα του εργαζόμενου και της οικογένειάς του στην ξεκούραση, στην αναπλήρωση της εργατικής δύναμης. Θέτει επιτακτικά θέμα προστασίας της εργασίας των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στον Τουρισμό και αξιολόγησης των επιπτώσεων στην αμοιβή, στην ασφάλιση και στις εργασιακές σχέσεις. Αναζητεί την «επόμενη μέρα» των χιλιάδων μικρών, οικογενειακών κατά βάση, επιχειρήσεων, που συνθλίβονται από τις μεγάλες επιχειρήσεις. Για το ΚΚΕ, το ζήτημα είναι να μην πληγούν τα λαϊκά δικαιώματα, να προστατευτούν, να διευρυνθούν. Στην περίπτωση των μεγαλοξενοδόχων, της κυβέρνησης και των κομμάτων που αντιμετωπίζουν τον Τουρισμό ως στυλοβάτη της «Εθνικής Οικονομίας», άλλες είναι και οι αγωνίες. Πώς θα προστατευτούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Πώς θα αυξηθούν, αν είναι δυνατόν, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Πώς θα περιοριστούν τα δικαιώματα των λαϊκών οικογενειών και των εργαζομένων στον Τουρισμό, προς όφελος των μεγάλων αφεντικών.

Η κρίση, που έρχεται να οξύνει προϋπάρχουσες αντιθέσεις, αδικίες και προβλήματα, δεν είναι ίδια για όλους, ούτε ως προς τις συνέπειες, ούτε ως προς το αποτέλεσμά της. Πρόκειται για μιαν ακόμη μάχη, στο πλαίσιο της αδιάλειπτης ταξικής πάλης. Το ΚΚΕ δεν έχει ταλαντεύσεις. Θεωρεί ότι οι εργαζόμενοι συνολικά, οι εργαζόμενοι του κλάδου και οι αυτοαπασχολούμενοι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων έχουν συμφέρον να παλέψουν συντονισμένα ενάντια στους μεγάλους, για να προστατευτούν οι ίδιοι, ενάντια στους μεγάλους για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των συλλογικών συμβάσεων, ενάντια στην εντατικοποίηση της εργασίας και στην ανασφάλιστη δουλειά. Για την τήρηση των ωραρίων, για αυξήσεις μισθών. Προτείνει κοινή πάλη για την προστασία των ανέργων και των απολυμένων, την προστασία των γυναικών, την απόκρουση της στυγνής εκμετάλλευσης των νέων, ιδιαίτερα από τις επαγγελματικές σχολές, την προστασία των μεταναστών. Κι, ακόμη περισσότερο, καλεί σε προστασία των ακτών και των δασών, έχοντας πολύ καθαρή εικόνα για τις δραματικές επιπτώσεις που δρομολόγησε το τουριστικό επιχειρηματικό συμφέρον και στην Ελλάδα, και σε άλλες χώρες.

Το ΚΚΕ δεν κάνει «εκπτώσεις», γιατί ξέρει από πού ξεκινά και πού θέλει να φτάσει. Καλεί στην προστασία του δικαιώματος για αναψυχή και διακοπές για όλους τους εργαζόμενους, μέσα από την εξασφάλιση μηνιάτικης ετήσιας άδειας και 14ου μισθού. Αξιώνει δωρεάν διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζομένων, για τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες, όλους εκείνους που τις έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη και που τις αξίζουν πραγματικά. Απαιτεί ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές. Τη δημιουργία δημόσιων μεταλυκειακών επαγγελματικών σχολών για τα τουριστικά επαγγέλματα, κατάργηση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, μεταπτυχιακές σπουδές. Πάνω απ' όλα, υπογραμμίζει την ανάγκη αντίστασης και σύγκρουσης με την πολιτική που συρρικνώνει το εργατικό και λαϊκό εισόδημα. Ετσι, ο τουρισμός μπορεί να λειτουργήσει και στην κατεύθυνση ανάπτυξης σχέσεων φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε λαούς και χώρες.