Μιλά αποθρασυμένος και από την (τουλάχιστον) ανοχή που επιδεικνύουν συγκροτήματα Τύπου - μεγαλοεπιχειρηματίες και υπάλληλοί τους, με επιδίωξη και συμφέρον να χτυπηθεί το κόμμα της εργατικής τάξης με γκαιμπελικές μεθόδους. Γιατί απάντηση έχουν πάρει κατ' επανάληψη. Γιατί έχουν προκληθεί και αδυνατούν να φέρουν στοιχεία στήριξης της προβοκάτσιας, αφού δεν υπάρχουν. Αν και έπεσαν θεοί και δαίμονες (από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑ.Ο.Σ.) να βρουν την παραμικρή σκιά στη στάση του ΚΚΕ για το «Γερμανό», δεν επιβεβαίωσαν λέξη από τη συκοφαντία.
Αλλά, έτσι είναι ο αντικομμουνισμός. Ασύδοτος, επιμένει να πετά λάσπη. Και θεωρώντας πως διαμόρφωσε πραγματικότητα πάνω στο ψέμα του, το επαναλαμβάνει ως δεδομένο. Με πλήρη συνείδηση οι του ΛΑ.Ο.Σ. και όσοι τους στηρίζουν, αυτό πράττουν, ψευδόμενοι και συκοφάντες, εκπληρώνοντας τον άθλιο πολιτικό τους ρόλο. Είναι επικίνδυνοι και για την πολιτική ζωή. Αλλά αυτή είναι η δημοκρατία τους. Σάπια. Που κάνει πολιτική με το βούρκο απ' όπου αναβλύζουν και ανάλογα πολιτικά πρόσωπα και δυνάμεις. Με δοτούς βρώμικους ρόλους και από ιμπεριαλιστικά επιτελεία.
«Πού είσαι νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος»! Η συνεισφορά μας στο «Αφιέρωμα στις παροιμίες» του Θ. Καρτερού στην κυριακάτικη «Αυγή», όπου ο εν λόγω κύριος κάνει επίδειξη γνώσεων με καμάρι στις λαϊκές ρήσεις που γνωρίζει. Στρέφοντας καμιά 20άδα από δαύτες εναντίον του ΚΚΕ, επειδή η Αλ. Παπαρήγα χρησιμοποίησε την παρομοίωση των ποντικιών που εγκαταλείπουν πρώτα το βυθιζόμενο καράβι, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το 1991. Πειράχτηκε ο Θ. Καρτερός. «Δεν είναι και τιμητική η παρομοίωση» γράφει και είναι «άχαρο κι ανούσιο να τρέχει κανείς στο 1991». Γιατί όμως; Δεν είναι έτσι; 'Η μήπως είναι ακόμα χειρότερα γιατί κάποια «ποντίκια» ήθελαν κατατρώγοντας το σκάφος να το βυθίσουν αύτανδρο; Δεν ξέρουμε τι τους πονάει περισσότερο. Η παρομοίωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ; 'Η το ότι δεν το κατόρθωσαν και κάθε αναφορά τούς υπενθυμίζει την τότε αποτυχία; Μήπως πάλι τους πονάει ότι ακόμα προσπαθούν απέξω μ' άλλα μέσα τώρα και επειδή δεν τους βγαίνει το 'ριξαν στις παροιμίες; Αλλά τους το 'χουμε ξαναπεί. Εχουν γίνει πολύ προβλέψιμοι. Στην έκφραση του πόνου τους. Και ο Καρτερός τα ίδια είναι. Προβλέψιμος και αυτή τη φορά. Ακόμα και όταν γράφει πως η αντιΠΑΣΟΚ τακτική είναι άχτι. Και πώς να μην είναι, αφού πάσχιζε να αφήσει πίσω του τη ...σκουριά και τό'κανε... Προβλέψιμοι και στην αντιΚΚΕ τακτική και στην «ερωτοτροπία με το ΠΑΣΟΚ», οι αυτοαποκαλούμενοι ανανεωτικοί εκσυγχρονιστές «αριστεροί». Αλλά επειδή το τελευταίο δεν τους κάθεται, όπως αυτοί το θέλουν, κάπου χάνουν το μέτρο και την ψυχραιμία τους...
Ε, φυσικά, για τον Γιώργο Παπανδρέου μιλάμε. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι;
Εκανε, άλλωστε, και την πρόταση που φέρνει τα πάνω - κάτω. Να μαζευτούνε - λέει - όλα τα κόμματα για να λύσουν το πρόβλημα της μίζας στην Ελλάδα!
Ελα, όμως, που η «μίζα» πάει πακέτο με την επιχειρηματική δραστηριότητα! Γιατί αλλιώς ποιο νόημα έχει;
Αρα, μήπως (λέμε, μήπως) τα κόμματα που υποστηρίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητα (είτε είναι «φιλελεύθερη», είτε «πράσινη», είτε «κοινωνική», είτε «εθνική») διαιωνίζουν και τη διαφθορά;
Πολύ λογικό συμπέρασμα, σε μια όμως παράλογη εποχή. Που, αν σκέφτεσαι με γνώμονα το συμφέρον του εργαζόμενου, σε θέλουν ...εκτός τόπου και χρόνου.
Σκεφθείτε μόνο πως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που και οι δύο μαζί πρέπει να έχουν επιδοτήσει τους εφοπλιστές (νόμιμα, παράτυπα ή όπως αλλιώς θέλετε) με ...τρεις προϋπολογισμούς του ελληνικού κράτους, μας μιλάνε για διαφάνεια!
Και ούτε ένα ευρώ από αυτά τα χρήματα να μην πήγε σε μίζα (λέμε τώρα και υποθέσεις εργασίας κάνουμε), πάλι είναι σκάνδαλο ολκής!
ΠΩΣ ΤΙΣ «ΠΕΤΑΕΙ» έτσι αυτές τις προβλέψεις η Κομισιόν! Θα έχουμε 8,5 εκατομμύρια άνεργους μέσα στην επόμενη χρονιά, μας δηλώνουν και δεν το έχουν σε τίποτε να τους αυξήσουν σε 10 εκατομμύρια ή 12 την επόμενη βδομάδα...
Οχι πως νοιάζονται έστω για έναν από αυτά τα εκατομμύρια. Ομως, ακόμα και τα δεινά που προξενούν στους λαούς προσπαθούν να τα ...γυρίσουν υπέρ τους. Θέλουν να φοβηθούμε και να αποδεχθούμε ως μόνη λύση την περικοπή δικαιωμάτων.
Ας έχουν υπόψιν τους, όμως, ότι πολλές φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως τα λογαριάζουν. Και θα τους είναι ιδιαίτερα οδυνηρό να δουν αυτά τα εκατομμύρια έξω από τις επαύλεις τους...