Με τις νέες διατάξεις για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις κατοικίες, αλλά και τη γεωθερμία, που ανακοινώθηκαν χτες από τον υπουργό Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη, η κυβέρνηση προσβλέπει στην εξυπηρέτηση πολλών επιδιώξεών της:

• Τη δημιουργία εντυπώσεων προεκλογικά, χωρίς ουσιαστικό κόστος.
• Την τόνωση της αγοράς του σχετικού εξοπλισμού.
• Την περαιτέρω ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων της ενέργειας.
• Τη συμμόρφωση με τους στόχους της ΕΕ για τονβαθμό ηλεκτροπαραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
• Την υποβοήθηση της ΔΕΗ να αντιμετωπίζει το άγχος των μπλακ άουτ τα καλοκαίρια, στο βαθμό βεβαίως που όλα αυτά θα «περπατήσουν» σε περίοδο πενίας για τους εργαζόμενους.

Αυτό στο οποίο δεν προσβλέπει η κυβέρνηση με την ενεργειακή πολιτική της, είναι το συμφέρον των λαϊκών νοικοκυριών. Τα κυβερνητικά μέτρα σημαίνουν σπατάλη πόρων και τεχνητή ζήτηση προϊόντων, άρα μεγάλο κέρδος για τους επιχειρηματίες του κλάδου. Παράλληλα, αποτελούν ένα ακόμη χτύπημα στην έννοια της συλλογικής και οργανωμένης κάλυψης αναγκών, όπως είναι η ενέργεια. Στην ουσία μετατρέπουν την ευθύνη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε προσωπική υπόθεση, αναθέτοντάς την στα μεμονωμένα νοικοκυριά. Τόσο, όσο χρειάζεται ώστε οι ενεργειακές επενδύσεις να είναι απόλυτα κερδοφόρες και να μην απαιτηθούν νέες υποδομές (π.χ. σε απομακρυσμένα σημεία με λίγους καταναλωτές) που δε θα αποφέρουν σημαντικό κέρδος.

Στον τομέα των φωτοβολταϊκών, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την υλοποίηση πιλοτικού προγράμματος μόνο για το διασυνδεδεμένο σύστημα (εξαιρούνται τα περισσότερα νησιά), με βάση το οποίο: Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις κατοικίες (έως 10KW) και μικρές επιχειρήσεις, δε θα χρειάζεται άδεια από την Πολεοδομία, το υπουργείο ή τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Η παραγόμενη ενέργεια που θα περισσεύει θα πωλείται στη ΔΕΗ με 55 λεπτά την KWh στη βάση λογιστικού συμψηφισμού. Δε θα χρειάζεται έναρξη επαγγέλματος και δε θα φορολογείται. Καμία κρατική ενίσχυση δε θα υπάρξει για τους ενδιαφερόμενους. Σύμφωνα με υποδείγματα του υπουργείου, για ένα διαμέρισμα 80τμ χρειάζεται να καλυφθεί ανάλογη επιφάνεια με φωτοβολταϊκά πάνελ και το μέσο κόστος θα φτάνει τα 25.000 ευρώ, πέρα από τα έξοδα μελέτης και σύνδεσης με τη ΔΕΗ, περίπου 2.000 ευρώ ακόμη. Θεωρεί επίσης, ότι η επένδυση θα έχει αποσβεστεί σε 5 χρόνια. Πολλές λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς, ιδίως για τις πολυκατοικίες.

Η κυβέρνηση όμως δεν περιορίζει τις παρεμβάσεις της στα σπίτια και σε μικρές επιχειρήσεις. Θα υπογραφεί νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση, σύμφωνα με την οποία τα φωτοβολταϊκά θα μπορούν να τοποθετούνται και σε μη άρτια ή μη οικοδομήσιμα οικόπεδα, μικρότερα των 4 στρεμμάτων και εκτός σχεδίου πόλης. Ο συντελεστής κάλυψης θα είναι 80% και θα δίνεται μια απλή έγκριση εργασιών, ούτε άδειες οικοδομής, ούτε επιτροπές ελέγχου.

Στη λογική του περιορισμού αδειών, μελετών και εγκρίσεων, κινούνται και τα μέτρα που δρομολογούνται για τη χρήση γεωθερμίας σε κατοικίες και θερμοκήπια. Ωστόσο, θα ληφθούν επιπρόσθετα μέτρα στο ζήτημα των διαγωνισμών εκμετάλλευσης, τα χρονικά όρια, νέα πεδία και άλλες λεπτομέρειες, για κάποιες από τις οποίες έχουν προηγηθεί πρόσφατες ρυθμίσεις, προκειμένου, όπως είπε ο υπουργός, να δημιουργηθεί ένα «σταθερό επενδυτικό περιβάλλον» και να μειωθούν ακόμη περισσότερο τα «γραφειοκρατικά εμπόδια», καθώς και σε αυτό τον τομέα - όπου η Ελλάδα διαθέτει πλούσιο δυναμικό - οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν «μυριστεί» καλά κέρδη.

Επιδείνωση των όρων ανισόμετρης ανταλλαγής εμπορευμάτων σε βάρος της χώρας εμφανίζουν τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ που παρατίθενται και σε μελέτη από την Τράπεζα της Ελλάδας σχετικά με την «εξαγωγική επίδοση της Ελλάδας». Η χειροτέρευση της θέσης της χώρας αποκτά γοργούς βηματισμούς ήδη από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας του '90 στο πλαίσιο, τότε, της πολιτικής σύγκλισης με την ΕΕ και συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι και σήμερα στο πλαίσιο της ένταξης στο σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης.

Αποκαλυπτικά για τα αποτελέσματα της πολιτικής που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ είναι και τα παρακάτω στοιχεία :

• Στο έτος 1992 - τη χρονιά δηλαδή που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ - οι εξαγωγές εμπορευμάτων (σε όρους χρηματικής αξίας) έφταναν στο 39,1% των εισαγωγών. Η σχέση αυτή σταδιακά υποχώρησε για να διαμορφωθεί το 2007 στο 29,6%, δηλαδή σχεδόν 10 εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από το 1992.
• Παραπέρα αρνητική εξέλιξη για το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας έχουν και οι ροές εμπορευμάτων με τα άλλα κράτη της ΕΕ: Οπως προκύπτει από σχετικά στοιχεία, η σχέση εισαγωγών /εξαγωγών με την ΕΕ από 31,8% το 1993 επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο για να διαμορφωθεί το 2007 σε 25,7%. Είναι δηλαδή απόλυτα φανερό ότι στους μεγάλους ωφελημένους από την πολιτική του ευρωμονόδρομου της υποταγής, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, συγκαταλέγονται και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια του βιομηχανικού κλάδου.
• Η αξία των εξαγωγών στο έτος 1992 διαμορφωνόταν στο 9,9% του ΑΕΠ της ίδιας χρονιάς. Σταδιακά αποκλιμακούμενη, έφτασε το 2007 να πέσει στο 7,6% του ΑΕΠ που παράχθηκε μέσα στην ίδια χρονιά.

Από τη δική τους σκοπιά οι μελετητές της Τράπεζας της Ελλάδας κάνουν λόγο για «πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», επισημαίνοντας ότι το μερίδιο των εξαγωγών βιομηχανικών προϊόντων υψηλής και μεσαίας τεχνολογίας (έτους 2006) διαμορφωνόταν στο 30% της συνολικής αξίας των εξαγόμενων βιομηχανικών εμπορευμάτων. Το ποσοστό αυτό είναι και το χαμηλότερο ανάμεσα στα κράτη της ευρωζώνης, όπου κατά μέσο όρο διαμορφώνεται πάνω από 65%. Οι ίδιοι σημειώνουν ότι η «περιορισμένη δυνατότητα της ελληνικής οικονομίας να παράγει βιομηχανικά προϊόντα υψηλής και μεσαίας τεχνολογίας σημαίνει αυξημένη εξάρτηση από αντίστοιχα εισαγόμενα προϊόντα για την κάλυψη των αναγκών της χώρας σε κεφαλαιακά αγαθά». Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κατάσταση έχει να κάνει με το γενικότερο καταμερισμό της παραγωγής και των όρων εμπορίου ανάμεσα σε κράτη, ιμπεριαλιστικά κέντρα και αγορές στο πλαίσιο διακρατικών και άλλων συμφωνιών.

Φανερό είναι επίσης και το γεγονός ότι η ντόπια παραγωγή εμφανίζει μεγάλες ανεπάρκειες σε ό,τι αφορά την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η κατάσταση αυτή όχι μόνο δεν έχει εμφανίσει έστω και κάποια οριακή βελτίωση, αλλά αντίθετα χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει, εξαιτίας και της πρόσδεσης της χώρας στο ιμπεριαλιστικό άρμα της ΕΕ.