ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Με σταθερό χέρι στην κάλπη

Μπροστά στις εκλογές, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να αποφασίσουν με βάση την εμπειρία τους. Οχι μόνο για τα προβλήματα που βιώνει η εργατική λαϊκή οικογένεια, αλλά κυρίως να κρίνει ποια πολιτική, και ποιων κομμάτων, δημιουργεί τα προβλήματα. Το σημαντικότερο, ποιος, στην πράξη και όχι στα λόγια, αντιτάχθηκε και αντιμάχεται αυτήν την πολιτική. Γιατί, είναι εύκολο - και, μάλιστα, στα τηλεοπτικά σαλόνια - να οδύρεται κάποιος για την ανεργία. Δε λείπουν και εκείνοι που εξηγούν τις αιτίες της ανεργίας. Ποιοι είναι, όμως, αυτοί, που όχι απλώς συμπάσχουν με τους εργάτες, αλλά βρίσκονται δίπλα τους;

Μόνο από την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, μπορεί να δει ο καθένας ποιος ήταν δίπλα στους εργαζόμενους του «Παπουτσάνη», που παλεύουν για να αποτρέψουν απολύσεις. Ποιος στάθηκε στο ίδιο αγωνιστικό μετερίζι με τους εργαζόμενους στο Καζίνο Πάρνηθας. Ποιος οργάνωσε και οργανώνει τους αγώνες των απλήρωτων ναυτεργατών. Ποιος στάθηκε στις πύλες των εργοστασίων για την επιτυχία κινητοποιήσεων και συλλαλητηρίων. Ποιος όρθωσε το ανάστημά του στις ντιρεκτίβες της ευελιξίας, που γίνονταν νόμοι του κράτους από τα κόμματα του δικομματισμού. Ποιοι στην πράξη, μαζί με τους εργάτες σε κλάδους και επιχειρήσεις, έσπασαν με την πάλη τους τις συμφωνίες «κυρίων» του ΣΕΒ και της ΓΣΕΕ για αυξήσεις μικρότερες του ενός ευρώ. Ποιοι αντιστέκονται με τίμημα και κόστος στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή. Ποιοι με συνέπεια και επιμονή υπερασπίζονται το σύνθημα των διαδηλώσεων «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»! Και ποιοι λοιδορούνται από τα Μέσα Ενημέρωσης των βαρόνων της πλουτοκρατίας γι' αυτήν την αδιαπραγμάτευτη στάση τους.

Παντού και πάντα, στις μεγάλες και μικρές αναμετρήσεις της, η εργατική τάξη δίπλα της είχε τους κομμουνιστές. Είχε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Γι' αυτό και η αστική τάξη έχει βάλει στο στόχαστρο το κόμμα της εργατικής τάξης. Για την πλουτοκρατία, πρέπει να φύγει από τη μέση το κόμμα που της κάνει ζημιά. Να φύγουν εκείνοι, που με παρρησία και ταξικό θάρρος δείχνουν τον αντίπαλο, οργανώνουν τους αγώνες της εργατιάς, φωτίζουν τη διέξοδο από τα βάσανα που βιώνει, επιμένουν στο δρόμο της λαϊκής εξουσίας. Να φύγει απο τη μέση το ΚΚΕ των αγώνων, το ΚΚΕ της ανιδιοτέλειας, το ΚΚΕ της αντίστασης. Και επειδή ούτε οι διώξεις, ούτε η τρομοκρατία περνάνε στο ΚΚΕ, η αστική τάξη και τα κόμματά της καταφεύγουν στη συκοφαντία. Επειδή το κνούτο της οικονομικής τους εξουσίας δεν φοβίζει τους Κουκουέδες και τους ΚΝίτες, ανασύρουν την παλιά τους τέχνη, την προβοκάτσια και τη λάσπη.

Και μόνον η βρώμικη επίθεση της πλουτοκρατίας στο Κόμμα, πρέπει να πονηρέψει τους εργάτες. Να κάτσουν και να σκεφτούν, γιατί πάλι προεκλογικά ξαναζεσταίνουν τις συκοφαντίες τους, γιατί το μοναδικό κόμμα που βάζουν στο στόχαστρο είναι το ΚΚΕ; Γιατί η άρχουσα τάξη στη χώρα μας γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, πως για να προωθήσει τα νέα της αντιλαϊκά σχέδια, που ετοιμάζει μετά τις εκλογές, πρέπει να βγει από τη μέση εκείνη η δύναμη, εκείνο το μετερίζι, γύρω από το οποίο μπορεί να οργανωθεί η πάλη των εργαζομένων. Οι συκοφαντίες και η βρώμικη επίθεση κατά του ΚΚΕ είναι μια ακόμα απόδειξη για τον εργάτη να κάνει τη σίγουρη επιλογή. Να πάει με σταθερό χέρι στην κάλπη στις 7 Ιούνη και να υπερψηφίσει το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Να στραπατσάρει και τα αντεργατικά σχέδια του κεφαλαίου, και των κομμάτων του, και τις συκοφαντίες τους.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών

Γρηγοριάδης Κώστας

Το θράσος τους δεν έχει όρια, και είναι πλέον ο μόνος τρόπος για να συγκαλύψουν τα αδιέξοδα και τη διπλοπροσωπία της πολιτικής τους. Ο λόγος για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που χτες, συνεχίζοντας στη γνωστή ρότα της παραπλάνησης των εργαζομένων, στην προκειμένη περίπτωση των εργαζομένων του ΟΛΠ, εξέδωσε δελτίο Τύπου για να πει ότι το ΚΚΕ ψεύδεται όταν λέει πως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Χωρίς κανέναν άλλο σχολιασμό, παραθέτουμε το εξής: Στις 4 Σεπτέμβρη του 2008 στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τέθηκε για συζήτηση και ψήφιση η Εκθεση με θέμα «Ευρωπαϊκή Πολιτική για τα λιμάνια». Η έκθεση με σαφήνεια αναφερόταν στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών με τη μέθοδο της «απελευθέρωσης» των κερδοφόρων λιμενικών υπηρεσιών. Να σημειωθεί ότι η ΕΕ προσπάθησε να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση και με άλλους τρόπους, ακόμα και κοινοτική οδηγία, οι οποίες είχαν παρεμποδιστεί μέχρι τότε από την πάλη των εργαζομένων στα λιμάνια των κρατών - μελών.

Ομως, επανήλθε με την Εκθεση και με τη μορφή της «σαλαμοποίησης» των υπηρεσιών των λιμανιών επέβαλε το στόχο της. Την Εκθεση ψήφισαν με χέρια και με πόδια ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Και, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, στη λίστα των ονομάτων των ευρωβουλευτών που ψήφισαν την Εκθεση στην Ολομέλεια, είναι φαρδύ πλατύ και αυτό του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλη. Είναι αυτονόητο ότι το ΚΚΕ είχε καταψηφίσει την Εκθεση. Αυτά προς το παρόν και αν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίσει ξανά πρόβλημα ...μνήμης, ευχαρίστως να επανέλθουμε.

Ανατροπή της αντιλαϊκής «ατζέντας»

Σήμα κατατεθέν του προεκλογικού καυγά των δύο μονομάχων τείνει να γίνει το πυροτέχνημα της «κρυφής ατζέντας», όπου ο ένας κατηγορεί τον άλλο ότι δε λέει στο λαό τι μέτρα πρόκειται να πάρει μετά τις κάλπες για να αποφύγει το πολιτικό κόστος. Πρόκειται βέβαια για απύθμενη υποκρισία και εμπαιγμό του εργαζόμενου λαού. Πρώτον γιατί και οι δύο πυλώνες του δικομματισμού ξέρουν πολύ καλά ποια είναι τα αντιλαϊκά μέτρα που θα ληφθούν, απλούστατα γιατί τα μέτρα αυτά είναι κοινά στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου που από κοινού υποστηρίζουν. Είναι τα μέτρα που υποδεικνύουν ΕΕ, ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, είναι οι αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης, είναι η «πράσινη ανάπτυξη» του ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία «κρυφή ατζέντα». Αντίθετα είναι παντελώς διάφανη και χειροπιαστή η αντιλαϊκή πολιτική, την οποία βέβαια δεν περιμένουν την επομένη των ευρωεκλογών για να τη μάθουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ασφαλώς και υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα που κρατούνται στα συρτάρια για την επομένη των ευρωεκλογών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν περιμένει αυτά ο εργαζόμενος για να διαμορφώσει κριτήριο για την ψήφο του. Ισα ίσα που αντιλαμβάνεται πολύ καλά ότι τα μέτρα θα είναι σαρωτικά και η αντιλαϊκή επίθεση πιο σφοδρή αν δεν κοπεί ο βήχας μέσα από τις ευρωκάλπες, μέσα από την «πλημμύρα» του κόκκινου ψηφοδελτίου.

Αλλο ανεξαρτησία και άλλο αυθαιρεσία

Επικαλούμενοι τα περί «ανεξαρτησίας των δημοσιογράφων», οι Λυριτζής και Οικονόμου, χτες το πρωί στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη γραμμή», απάντησαν στο σχόλιο και την πολιτική κριτική που τους έκανε ο «Ρ» στο προχτεσινό του φύλλο ως εξής: Εμείς εδώ δεν είχαμε ποτέ και ούτε δεχόμαστε να 'χουμε πολιτικούς επιτρόπους να ελέγχουν αυτά που λέμε και που ρωτάμε!

Από πού κι ως πού είναι υπεράνω κριτικής οι συγκεκριμένοι; Πόσο μάλλον όταν δουλεύουν στην κρατική τηλεόραση που τη χρυσοπληρώνει ο λαός! Από πού κι ως πού η «ανεξαρτησία» της δημοσιογραφίας τους υπαγορεύει να πετούν υπονοούμενα ή να κάνουν πολιτικές εκτιμήσεις για το ΚΚΕ (του τύπου ότι είναι ύποπτη η άρνηση του ΚΚΕ να δώσει ονόματα των μελών και φίλων του στο αστικό κράτος) και να μη δέχονται απάντηση; Το καταλαβαίνουμε ότι τους πονάει η κριτική και η αποκάλυψη του ρόλου τους, αλλά ας βρουν άλλο δάχτυλο να κρυφτούν γιατί της... «ανεξαρτησίας» της δημοσιογραφίας, είναι πολύ μικρό για να μπορέσουν να κρυφτούν πίσω από αυτό και να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Τους γνωρίζουμε πολύ καλά, όχι μόνο εμείς, αλλά και ο κόσμος που τους παρακολουθεί.