Τη στρατηγική τους σύμπλευση στην ενίσχυση και στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου προσπαθούν να συγκαλύψουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πίσω από την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση που έχουν στήσει με φόντο την εκλογολογία που κλιμακώνεται μέρα με τη μέρα.

Με την κυβέρνηση να προσπαθεί να εμφανίσει το πλήθος των δώρων με τη μορφή επιδοτήσεων και παροχής φτηνού εργατικού δυναμικού που προσφέρει σε βιομηχάνους και τραπεζίτες σαν «σειρά μέτρων στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων» και το ΠΑΣΟΚ να την εγκαλεί ότι «πετά ανεύθυνα χρήματα χωρίς σχέδιο», οι εταίροι του δικομματισμού επιχειρούν να συσκοτίσουν τη στρατηγική τους σύμπλευση, διεκδικώντας ο καθένας για λογαριασμό του τη νομή της εξουσίας.

Χτες, ανεβάζοντας τους τόνους της υποκριτικής τους αντιπαράθεσης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευαγ. Αντώναρος επιτέθηκε στο ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι «ενδιαφέρεται μόνο για το μικροκομματικό του συμφέρον», ισχυρίζομενος «πως η κυβέρνηση πήρε σειρά μέτρων για στήριξη των ασθενέστερων, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των επαγγελματιών, του τουρισμού, της οικοδομής, των εξαγωγών, της απασχόλησης». Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης αξιοποιώντας ουσιαστικά μια σειρά από δηλώσεις στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση για «προεκλογική παροχολογία», προσπάθησε να εμφανίσει τις αντεργατικές και αντιδραστικές πολιτικές της κυβέρνησης σαν «πρωτοβουλίες για να πάει μπροστά το τόπος».

Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις της αναπληρώτριας εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ Μ. Καρακλιούμη, η οποία κατηγόρησε «τη ΝΔ για καταστροφική διαχείριση της οικονομίας» που «υποθηκεύει το μέλλον της χώρας». Μάλιστα, η ίδια ανακάλυψε ότι η κυβέρνηση, η οποία με τη συμπαράσταση του ΠΑΣΟΚ επιτίθεται στο λαϊκό εισόδημα, προσπαθεί να «εξαγοράσει τον ελληνικό λαό», γιατί όπως δήλωσε: «Εχουν προφανώς πάρει την απόφαση πως ο λαός θα τους καταδικάσει και προσπαθούν να περιορίσουν την οργή του, φορτώνοντας τα προβλήματα στην επόμενη κυβέρνηση».

Βέβαια, η ίδια δεν παρέλειψε να τονίσει ότι στις «βασικές κατευθύνσεις» του ΠΑΣΟΚ «συμπεριλαμβάνεται η παροχή ρευστότητας στην αγορά», δηλαδή η παραπέρα ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

Ως «αντίδοτο στην εκλογολογία» και ως «διέξοδο στα λαϊκά προβλήματα» ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ημαθία πρότεινε τη διεκδίκηση λύσεων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, δηλαδή από την κύρια πηγή από όπου εκπορεύονται όλες οι αντιλαϊκές και φιλομονοπωλιακές πολιτικές που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια. Ως γνήσιος οπορτουνιστής επανέλαβε δε και το σλόγκαν ότι η «κυβέρνηση είναι απούσα» και ότι «δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο για τη στήριξη της αγροτικής οικονομίας». Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και ο Π. Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε λόγο για «δημοσιονομική τρομοκρατία που προωθούν ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ, η ΕΕ και η κυβέρνηση, βοηθούσης δυστυχώς και της αξιωματικής αντιπολίτευσης» για να καταλήξει ότι «αυτή την ώρα η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή με την ήττα της κυβέρνησης, συνολικά του δικομματικού τοπίου και των συναινετικών νεοφιλελεύθερων επιλογών του».

Στο μεταξύ συνεχίζονται τα εσωκομματικά «όργανα» στο ΣΥΝ, όπου χτες ο Θ. Μαργαρίτης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και στέλεχος της «ανανεωτικής πτέρυγας», σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του «ΦΛΑΣ», αναφερόμενος στα εσωτερικά του ΣΥΝ αλλά και στην προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ την περιέγραψε... σκοτεινή. «Το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ, είπε, αντιμετωπίζει πλέον δομικά και δυσεπίλυτα προβλήματα. O ΣΥΝ, από την πλευρά του, οφείλει να επανεξετάσει τη χρησιμότητα αυτού του συμμαχικού φορέα, την εξάντληση της προωθητικής του δύναμης. Αυτό που σήμερα χρειάζεται είναι οι διορθώσεις στην πολιτική γραμμή του ΣΥΝ και οι νέοι προσανατολισμοί συνεργασιών προς το χώρο της οικολογίας και του δημοκρατικού σοσιαλισμού». Και πρόσθεσε: «Η ηγεσία του ΣΥΝ πρέπει να κατανοήσει ότι η πολιτική ισορροπιών μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ αργά αλλά σταθερά οδηγεί σε διάλυση του ΣΥΝ μέσα σε ένα ενιαίο ιδιόμορφο κόμμα - συμμαχία. Επομένως απαιτούνται σοβαρές τομές και κυρίως πολιτικές πρωτοβουλίες που θα επαναφέρουν το ΣΥΝ σε ανανεωτικές, μεταρρυθμιστικές θέσεις που είναι χρήσιμες για την κοινωνία, αλλά συμβάλλουν και σε ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις». Κατέληξε ότι χρειάζεται ανανεωτική αριστερά «όχι της διαμαρτυρίας και της επαναστατικής γυμναστικής αλλά της διακυβέρνησης»...