Απαντώντας, η Αλέκα Παπαρήγα είπε:

«Καταρχήν δεν ισχυριζόμαστε ότι αυτοί που είναι τώρα κοντά στη σύνταξη ή αυτοί που εν πάση περιπτώσει έχουν δουλέψει 25 - 30 χρόνια, ότι θα τους κόψουν τις συντάξεις. Οχι. Στην ουσία, όμως, θα πάρουν συντάξεις που ανταποκρίνονται σε μικρότερη αγοραστική ικανότητα. Τα παιδιά τους θα έχουν το μεγάλο πρόβλημα. Και τώρα θα πάνε οι συνταξιούχοι να τσοντάρουν στα παιδιά, όχι όπως γινόταν παλιά, το αντίθετο. Και δεν είναι τυχαία και η φυγή από το δημόσιο.

Το δεύτερο: Εμείς καταθέσαμε πρόταση νόμου στη Βουλή για τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και τη ληστεία που έχει γίνει εδώ και 40 χρόνια. Και δε δεχόμαστε να μας λένε "μην κοιτάτε πίσω". Οταν τα σημερινά προβλήματα έχουν γεννηθεί και έχουν διογκωθεί σταδιακά, γιατί δηλαδή να μην κοιτάξουμε πίσω; Για να δεχτούμε τα δικά τους μέτρα; Αυτό λένε. Μάλιστα, εμείς είχαμε δώσει και προθεσμίες να αρχίσει η επιστροφή μέσα σε τρία χρόνια, κλπ.

Και εδώ έχουμε τη ληστεία των τραπεζών, όπου στα αποθεματικά δε δινόταν κανένας τόκος ή δινόταν ελάχιστος. Εχουμε και την εισφοροδιαφυγή, έχουμε τις χαριστικές πράξεις που έχουν κάνει και οι δύο κυβερνήσεις, όπου χαρίζουν στους επιχειρηματίες ένα μέρος των οφειλομένων. Και γιατί να πάνε να τα πληρώσουν οι επιχειρηματίες; Σου λέει, θα τα αφήσω, θα έρθει η επόμενη κυβέρνηση, κάτι θα μου ξαναχαρίσει. Και τώρα βάζουμε το εξής θέμα: Οι ασφαλισμένοι δεν πληρώνουν ασφάλιστρα; Τώρα οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούν να πάρουν το εφάπαξ. Μα, δεν έχουν πληρώσει, και μάλιστα σημαντικές κρατήσεις, για το εφάπαξ; Οι εργαζόμενοι δεν πλήρωναν όλα αυτά τα χρόνια; Πού έπεσαν έξω; Στη διαχείριση; Στο δούναι και λαβείν;

Ανακάλυψαν τώρα την πολυφαρμακία, κλπ. Πρώτα πρώτα να μας πουν, να μας αποδείξουν για την πολυφαρμακία. Βεβαίως, όταν υπάρχουν οι μεσάζοντες, όταν υπάρχουν οι εταιρείες, οι οποίες μπαίνουν και μέσα στις εντατικές και πλασάρουν... Αν πάτε στα νοσοκομεία, θα δείτε απέξω που λέει, "παρακαλούμε οι πλασιέ φαρμάκων να μην μπαίνουν την τάδε ώρα στην εντατική". Οπως οι έμποροι όπλων πλασάρουν τα όπλα, υπάρχει και το εμπόριο των φαρμάκων. Δε μιλάμε τώρα για τους φαρμακοϋπάλληλους ή τους ανθρώπους που δουλεύουν για να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί. Βεβαίως, όταν το φάρμακο είναι εμπόρευμα θα υπάρχει και το ενδιάμεσο κέρδος, θα υπάρχει και ο ανταγωνισμός.

Επομένως, εμείς δε δεχόμαστε ότι το πρόβλημα είναι αντικειμενικό. Γιατί να καταρρεύσουν τα Ταμεία; Γιατί να μην καταρρεύσουν τα κέρδη των μονοπωλίων; Τώρα θα σου πουν, να μεγαλώνει η πίτα για να βρίσκουν δουλειά οι εργαζόμενοι. Είτε μεγάλη είτε μικρή είναι η πίτα, οι εργαζόμενοι θα την πληρώσουν στο τέλος. Και εν πάση περιπτώσει, για να μεγαλώσει η πίτα σήμερα, προϋποθέτει να αφαιρεθούν πριν δικαιώματα από τους εργαζόμενους. Σε αυτή τη λογική πώς μπορούμε εμείς να προσχωρήσουμε;».

Σε συμπληρωματική παρέμβαση του δημοσιογράφου, ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δε μιλούν μόνο γι' αυτό, αλλά μιλούν για ανατροπή της σχέσης εργαζόμενου / συνταξιούχου, καθώς παλιότερα ήταν περισσότεροι εκείνοι οι οποίοι εργάζονταν και λιγότεροι οι συνταξιούχοι, ενώ σήμερα αυτό έχει ανατραπεί, η Αλέκα Παπαρήγα απάντησε:

«Γιατί δε δουλεύει ο κόσμος; Ο κόσμος κάθεται; Δε συμφωνούμε σε αυτό. Και στο κάτω κάτω, αν υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα, που είναι γενικότερο πρόβλημα, εμείς δε δεχόμαστε ούτε ότι το δημογραφικό προσδιορίζει τα προβλήματα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στο κάτω κάτω, αυτό που προσδιορίζει τα προβλήματα είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία η οποία οργανώνεται από την αρχή ως το τέλος με στόχο το κέρδος. Και εν πάση περιπτώσει η ανακοπή των γεννήσεων έχει και κοινωνικές πλευρές και προεκτάσεις πάρα πολλές. Και δε δεχόμαστε επίσης ότι επειδή ανέβηκε ο μέσος όρος ζωής, ας πούμε, πρέπει οι άνθρωποι να δουλεύουν μέχρι τα 70.

Να θυμίσω και αυτό που έλεγε ο κύριος Παπανδρέου για την ενεργό γήρανση. Είναι άλλο πράγμα, ο εβδομηντάρης και ο εβδομηνταπεντάρης και ο ογδοντάρης, αν σωματικά είναι γερός, να θέλει να έχει μια δραστηριότητα και άλλο πράγμα να δουλεύεις στα 75 σου γιατί δε σου φτάνουν τα χρήματα και πρέπει να ζήσεις. Εχει πολύ μεγάλη διαφορά. Εμείς δεν είπαμε ότι ο συνταξιούχος είναι για τον Καιάδα. Αλλά όλες αυτές οι θεωρίες περί ενεργού γήρανσης, κλπ., αυτό υπηρετούν.

Επομένως, ακριβώς αυτό ξεκινήσαμε να λέμε, ότι ο τομέας της Ασφάλισης και της Υγείας είναι κερδοφόρος. Από τη στιγμή, λοιπόν, που είναι κερδοφόρος και έχουν πέσει επάνω οι επιχειρηματίες για να αντλήσουν χρήματα και την ίδια ώρα υποσκάπτουν και την αγοραστική ικανότητα των εργαζομένων, αλλά και τα δικαιώματά τους, πραγματικά εγώ να συμφωνήσω από ένα σημείο και μετά ότι δεν υπάρχουν λύσεις - ημίμετρα και χρειάζεται ριζική ανατροπή της κατάστασης. Αυτό να το δεχτούμε. Αλλωστε, γι' αυτό εμείς όταν λέμε λαϊκή αντιπολίτευση, λαϊκή αυτοδυναμία, μιλάμε για ένα δρόμο που πρέπει να ανοιχτεί προς τα μπρος. Από την άλλη μεριά, όμως, δεν πρόκειται να αφήσουμε τα πράγματα, πότε θα γίνει ανατροπή. Οι άνθρωποι πρέπει να αντισταθούν και να διεκδικήσουν. Και είναι θέμα συσχετισμού δύναμης. Και οι εκλογές διαμορφώνουν συσχετισμό δύναμης.

Και να πω με την ευκαιρία: Δεν είναι δυνατό να επαναληφθεί αυτό που γίνεται σε προηγούμενες εκλογικές μάχες. Πάνε από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ, από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ, οι θετικές διεργασίες δεν είναι μαζικές και από την άλλη δικαιολογημένα αγανακτισμένοι άνθρωποι έρχονται και σου λένε "πάρε αυτό το υπόμνημα και πήγαινέ το στη Βουλή για να λυθεί το ζήτημα". Θα πάμε υπομνήματα. Χιλιάδες υπομνήματα θα πάμε στη Βουλή. Αλλωστε, το έργο των βουλευτών δεν μπορεί να μην περιλάβει την άσκηση πίεσης στο Κοινοβούλιο. Αλλά με τη βιομηχανία των υπομνημάτων θα λυθούν τα προβλήματα; Δεν μπορεί, δηλαδή, να ψηφίζεις, να υποτάσσεσαι στο λαθρεμπόριο ελπίδων και μετά να έρχεσαι και να λες, το ΚΚΕ να χτυπήσει το χέρι του στο έδρανο. Να το χτυπήσουμε το χέρι και μέχρι να ματώσει. Και τι έγινε; Κυβέρνηση αντιδραστική - αντιλαϊκή θα έχουμε.

Μπορούμε όμως να έχουμε ενίσχυση της λαϊκής επιλογής. Εμείς λέμε ότι το δυνατό ΚΚΕ είναι μονόδρομος. Η ικανότητα του λαού να αμυνθεί, να αντεπιτεθεί δεν μπορεί να περάσει από πολλά κόμματα. Είναι μονόδρομος το ΚΚΕ. Αλλά εν πάση περιπτώσει δεν μπορούμε ξανά, πάνε και ψηφίζουν και την άλλη μέρα έρχονται και διαμαρτύρονται γιατί δε λύνονται τα προβλήματά τους. Ε, δε γίνεται αυτό το πράγμα. Πρέπει από καλύτερες θέσεις να πηγαίνουμε και τα υπομνήματα στη Βουλή, να διαμαρτυρόμαστε στη Βουλή. Γιατί, τι μας λένε μετά; Κύριοι, ο λαός εμάς τους δυο ψηφίζει. Αυτό λένε».

Σε ερώτηση για τη διαδοχική ασφάλιση η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Εμείς είμαστε σαφώς υπέρ, ο άνθρωπος να παίρνει σύνταξη υπολογίζοντας το αν έχει αλλάξει ασφαλιστικά ταμεία κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Το πρόβλημα όμως τώρα θα οξυνθεί πάρα πολύ. Γιατί τώρα, έχει άνεργους, εργαζόμενους που οι περισσότεροι μπορεί να είναι σε πολλούς ασφαλιστικούς οργανισμούς, έχουμε τα δελτία παροχής υπηρεσιών, που κρύβουν ότι είναι μισθωτός. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο.

Εμείς πώς απαντάμε σε αυτό: Αν κάποιος είναι άνεργος, δεν πρέπει να χάνει τα ένσημά του. Πέρα από το να χτυπηθούν γραφειοκρατικές διαδικασίες, γιατί η διαδοχική ασφάλιση μπορεί να σου πάρει και δύο χρόνια μέχρι να πάρεις σύνταξη. Κι αυτά που λέει ο κ. Παπανδρέου, ότι θα δώσει τη σύνταξη γρήγορα, εντάξει, μπορεί αυτό να λυθεί και να παίρνεις πιο γρήγορα τη σύνταξη. Τι σύνταξη, όμως, θα παίρνεις είναι το θέμα. Αυτό δε μας το λέει. Θα πάρουν πιο γρήγορα, αλλά και τι σύνταξη. Βεβαίως, εμείς λέμε ούτε μια μέρα δουλειάς δεν πρέπει να χάνεται. Αλλά τώρα έχουν αλλάξει οι εργασιακές σχέσεις και τα πράγματα ακόμα και γραφειοκρατικά γίνονται πιο πολύπλοκα, δυστυχώς».

-- Η Αλέκα Παπαρήγα ρωτήθηκε σχετικά με τηνάποψη ότι τόσο το δημογραφικό πρόβλημα, όσο και για τo ασφαλιστικό σύστημα, η νομιμοποίηση των μεταναστών μπορεί να βοηθήσει. Σε σχόλιο που της ζητήθηκε για το παραπάνω, με έμφαση στη δεύτερη γενιά μεταναστών και τα παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απάντησε:

«Επιτρέψτε, κατ' αρχήν, να σταθώ πάλι στο δημογραφικό. Υπάρχει ευθεία σχέση ανάμεσα στα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα που έχει η λαϊκή οικογένεια, στην έλλειψη υποδομών για τη στήριξη της οικογένειας και στην γέννηση των παιδιών. Βεβαίως, υπάρχουν και άλλες παράμετροι για το θέμα. Γιατί, βλέπετε, σε χώρες πάρα πολύ φτωχές, κάνουν εννιά και δέκα παιδιά. Υπάρχουν και άλλες παράμετροι, οι οποίες δεν είναι κατ' ανάγκη αρνητικές. Αλλά αυτό που μπορώ να πω - και έχει και πολιτιστική διάσταση το ζήτημα, αλλά εν πάση περιπτώσει - καμιά εκστρατεία για την αύξηση των γεννήσεων δεν πρόκειται να πιάσει τα υπάρχοντα προβλήματα. Και οι πολύτεκνες οικογένειες, που και αυτές δεν έχουν στηριχθεί - έχουμε ειδικά μέτρα για τις πολύτεκνες οικογένειες - θα μειώνονται δραματικά τα επόμενα χρόνια.

Εν πάση περιπτώσει, το δημογραφικό είναι μια αντικειμενική τάση στην Ευρώπη, δεν είναι μόνο στην Ελλάδα. Αλλά πάνω από όλα, υπάρχει το εξής: Ποιος παράγει τον πλούτο. Διότι, τις συνέπειες του δημογραφικού δεν τις υφιστάμεθα όλοι το ίδιο. Καταλαβαίνω αν υπάρχει ένα γεγονός αντικειμενικό, αλλά εδώ η πλουτοκρατία βοηθάει τα κέρδη της. Εδώ, λοιπόν, έχουμε αυτό το πράγμα. Τα γεμάτα ταμεία των καπιταλιστών, τη διασπάθιση του χρήματος που κάνουνε ακόμα και σε παρασιτικούς τομείς, προκειμένου να ανακυκλώσουν την κερδοφορία. Γιατί δηλαδή το δημογραφικό αφορά τα λαϊκά στρώματα; Γιατί να την πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα; Την πληρώνουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, θα την πληρώσουν δηλαδή και μέσα από την Υγεία και την Ασφάλεια.

Βεβαίως, υπάρχει η μαύρη εργασία, η αδήλωτη όπως και η μερική απασχόληση και η ανεργία στερεί τα ασφαλιστικά ταμεία, επίσης από πόρους. Είναι πασίγνωστη η θέση μας: Ισα δικαιώματα. Για εμάς, οι μετανάστες δεν είναι μόνο αναπόσπαστο τμήμα του ελληνικού λαού και της εργατικής τάξης και του ίδιου του κινήματος. Και εννοείται, τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα πρέπει να έχουν πλήρη δικαιώματα.

Αλλά και με την ευκαιρία, να πω και το εξής. Υπάρχουν δύο γραμμές στο θέμα των μεταναστών. Δύο γραμμές με τις οποίες διαφωνούμε. Και με τις δύο. Η μια γραμμή είναι αυτή που λέει «δοσολογία». Δηλαδή, και να έχουμε τους μετανάστες για να εκβιάζουμε τους Ελληνες να μη ζητάνε περισσότερα δικαιώματα. Υπάρχει ο ρατσισμός και ταυτόχρονα υπάρχει και μια πολύ κοσμοπολίτικη, ελιτίστικη άποψη που θέλει, ας πούμε, τους μετανάστες να ενσωματώνονται πλήρως, υποτιμώντας το γεγονός ότι αυτοί οι μετανάστες θέλουν να διατηρήσουν και τον πολιτισμό τους. Δε μιλάω τώρα για να κάνουνε τίποτα πολιτιστικά φεστιβάλ που δίνει και η κοινότητα λεφτά και τη γλώσσα τους.

Και αν θέλετε, αυτοί οι μετανάστες είναι και μια δύναμη στην πατρίδα τους. Διότι έφυγαν διωγμένοι από εκεί και οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν επίσης δύναμη αγώνα και πρέπει να αποτελούν και για τις χώρες τις οποίες προήλθαν. Διότι, δε νομίζω ότι έφυγαν από διάθεση να γνωρίσουν την Ελλάδα ή τις ξένες χώρες. Είτε διώχθηκαν ως πρόσφυγες είτε είναι οικονομικοί μετανάστες. Υπάρχει λίγο και ο κοσμοπολιτισμός απέναντι στους μετανάστες και αυτός δεν είναι καλός. Πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε μια βίαιη ενσωμάτωση. Δηλαδή, να σου δώσει ιθαγένεια για να με ψηφίσεις. Υπάρχουν και τέτοια. Και στο ζήτημα της ιθαγένειας εμείς λέμε, αν θέλει να πάρει την ιθαγένεια. Μπορεί να θέλει να ζήσει στην Ελλάδα και να μη θέλει την ιθαγένεια».