ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 16 Ιούνη 2000
Σελ. /36
Προς ενίσχυση της «ευέλικτης» εργασίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και νέα μέτρα, στην κατεύθυνση της ακόμη περισσότερο ενίσχυσης της «ευελιξίας στην αγορά εργασίας», μελετά η κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό προέκυψε από την προχτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Βέβαια, όπως σημειώνουν τα σχετικά ρεπορτάζ, οι σχετικές εισηγήσεις του Γ. Παπαντωνίου συνάντησαν τις επιφυλάξεις του υπουργού Εργασίας, Τ. Γιαννίτση και του Μ. Παπαϊωάννου, οι οποίοι θεωρούν ικανοποιητική τη σημερινή κατάσταση, αφού - όπως σημείωσαν - μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας, που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, αφορούσε κάποια μορφή «ευέλικτης απασχόλησης». Κι έτσι, το θέμα έμεινε χωρίς τελικές αποφάσεις...

Για την ώρα, όμως. Είναι φανερό πως θα επανέλθει, αφού είναι γνωστές οι σχετικές απαιτήσεις του ΣΕΒ και οι κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως και η προθυμία της κυβέρνησης να ικανοποιεί τις επιθυμίες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Γι' αυτό, μην έχετε τον παραμικρό εφησυχασμό και επανάπαυση. Αλλωστε, ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης - τρόπος του λέγειν δηλαδή - της ανεργίας, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, είναι το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε περισσότερους από έναν εργαζόμενο, μέσω των πολιτικών προώθησης των «ευέλικτων» μορφών εργασίας...

Μεγαλώνει γρήγορα το έλλειμμα

Χαρές και πανηγύρια έχουμε αυτές τις μέρες από τους κυβερνώντες, λόγω της επικείμενης, επίσημης ένταξης της χώρας στη ζώνη ΕΥΡΩ της ΟΝΕ, αλλά οι αριθμοί είναι αριθμοί... Με καλπάζοντες ρυθμούς αυξάνεται το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη έκθεση της Γιούροστατ, της επίσημης Στατιστικής Υπηρεσίας της Κομισιόν. Συγκεκριμένα, το πρώτο δίμηνο του 2000 το εμπορικό έλλειμμα της χώρας εκτοξεύτηκε στα 2,4 δισ. ΕΥΡΩ, έναντι 1,7 που ήταν το αντίστοιχο δίμηνο του 1999. Εχουμε, δηλαδή, μια αύξηση κατά 41,2%.

Οπως καταλαβαίνετε, αποδείχνεται για μια ακόμη φορά ότι μπορεί η Ελλάδα να μη... βρήκε ακόμη «την αγορά των 350 εκατομμυρίων» - για να θυμηθούμε κι ένα παλιό σύνθημα των οπαδών της τότε ΕΟΚ - αλλά οι ευρωπαϊκές και άλλες πολυεθνικές λυμαίνονται, με την άνεσή τους, την ελληνική αγορά και οικονομία...

Ανησυχητική ενίσχυση εξοπλισμών...

Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του Ινστιτούτου Διεθνών Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI), που εδρεύει στη Στοκχόλμη. Η έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα προχτές και αφορά την παγκόσμια ασφάλεια.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που παραθέτονται στην 770 σελίδων έκθεση, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες παρουσίασαν το 1999 αύξηση κατά 2,1%. Αύξηση, που είναι αρκούντως ανησυχητική και έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού είναι η πρώτη, που ακολουθεί μια δεκαετία συνεχούς μείωσης των στρατιωτικών δαπανών και έρχεται να διαψεύσει τα όσα λέγονταν -μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης- και συνεχίζουν να λέγονται, για «το τέλος του Ψυχρού Πολέμου», κλπ., κλπ.

Ακόμη περισσότερο, γιατί -όπως προκύπτει από την έκθεση- η αύξηση δεν οφείλεται σε κάποιες χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, που σπαράσσονται από -υποκινούμενες ή όχι- εμφύλιες διαμάχες, αλλά στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, κλπ. Συγκεκριμένα, την πρώτη θέση, βέβαια, κατέχουν οι ΗΠΑ, με σύνολο δαπανών 269 δισεκατ. δολαρίων ή το 36% του συνόλου των παγκοσμίων δαπανών. Αμέσως, μετά έρχονται η Ιαπωνία και η Γερμανία, σημειώνοντας αύξηση δαπανών, κατά 7% και ακολουθούν η Βρετανία και η Ιταλία. Οι στρατιωτικές δαπάνες των χωρών - μελών της ΕΕ καλύπτουν το 22% των παγκόσμιων εξοπλιστικών δαπανών, ενώ τα στρατεύματά τους ξεπερνούν σε αριθμό έμψυχου δυναμικού και αυτά των ΗΠΑ.

Λέτε, για πλάκα, να προχωρούν σε αυτές τις τεράστιες δαπάνες..;

... και ορισμένες συγκρίσεις

Και για να έχετε μια όσο γίνεται περισσότερο ολοκληρωμένη εικόνα, να σημειώσουμε και τα παρακάτω, από την ίδια έκθεση: Η Ρωσία δαπάνησε το 1999, για στρατιωτικές δαπάνες, γύρω στα 22 δισ. δολάρια ή το ένα δωδέκατο των αντίστοιχων ποσών που ξόδεψαν οι ΗΠΑ, ενώ οι αμυντικές δαπάνες της Κίνας έφτασαν μόλις στο ένα δέκατο πέμπτο της αμερικανικής υπερδύναμης.

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαδραματίζουν σήμερα καθοριστικό ρόλο ως προς την παγκόσμια ασφάλεια, εξαιτίας της χωρίς προηγούμενο συγκέντρωσης δύναμης, γεγονός που αποτελεί ποιοτική αλλαγή στις διεθνείς υποθέσεις», σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Χρειάζεται, άραγε, να τονίσουμε εμείς την επιτακτική σήμερα ανάγκη της αντιιμπεριαλιστικής συσπείρωσης και πάλης των λαών, ως του μόνου ικανού παράγοντα υπεράσπισης της ειρήνης και της ασφάλειας όλου του κόσμου;

Γιατί καμάρωναν;

Αραγε, μπορούν να μας εξηγήσουν οι του προεδρείου της ΑΔΕΔΥ, πού οφείλονταν τα πλατιά και γεμάτα ικανοποίηση χαμόγελα, που φώτιζαν τα πρόσωπά τους, μετά τη συνάντησή τους με την υπουργό Εσωτερικών και τον υφυπουργό Οικονομικών; Γιατί χαίρονταν και καμάρωναν; Επειδή οι αυξήσεις που θα δοθούν στους δημόσιους υπάλληλους θα είναι στα πλαίσια της κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής, δηλαδή στα όρια της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας; 'Η, επειδή συμφώνησαν στα όσα αντεργατικά σχεδιάζει η κυβέρνηση, για το δημόσιο τομέα;

«Ολέθρια λάθη Κράτους - Εκκλησίας απειλούν ρήξη πιστών - απίστων (!)» υπογραμμίζει η χτεσινή «Καθημερινή», από την πρώτη της σελίδα. Και το σημειώνουμε, γιατί δικαιώνει την εξαρχής εκτίμηση και θέση του ΚΚΕ, παρότι γνωρίζουμε, ότι είναι διαφορετική η αφετηρία και το σκεπτικό της «Καθημερινής».

Πολιτική απάντηση

Ηηγεσία της Εκκλησίας και η κυβέρνηση μπορούν τώρα να καταμετρήσουν την «προσφορά» τους. Η προχτεσινή εικόνα της Θεσσαλονίκης θα πρέπει να τους βοήθησε να δουν την αλήθεια. Βεβαίως, για μια ακόμα φορά θα τη δουν με τα δικά τους μάτια. Και με τον ίδιο τρόπο θα την αποδώσουν. Πλαστή και ανεστραμμένη. Αλλά η αλήθεια βοά: Εκκλησία και κυβέρνηση, αν κάτι «προσέφεραν» με την υπόθεση των ταυτοτήτων, ήταν μια υπαιθρίως, πλέον, καταγεγραμμένη επιχείρηση διαχωρισμού του λαού. Αυτός ο τεχνητός διχασμός, πίσω από τις πλαστικές, «ιερές» και «ανίερες» ταυτότητες, δεν κρύβει παρά την πρόθεση και των δυο κέντρων να υπερισχύσουν σε ένα παιχνίδι εξουσίας. Ενα παιχνίδι που οι πρωταγωνιστές του - και το κράτος και η Εκκλησία - στον ίδιο Θεό πιστεύουν, την ίδια ταξική φύση της κοινωνίας «ευλογούν».

Ηκυβέρνηση, μετά το προχτεσινό συλλαλητήριο, μιλά για «πολιτική κινητοποίηση». Η Εκκλησία, μετά το προχτεσινό συλλαλητήριο, μιλά για «απάντηση των πιστών». Μα η μεν πρώτη, η κυβέρνηση, δεν είναι αυτή που έχει διασφαλίσει - και διά του Συντάγματος και διά σειράς νόμων - αυτού του είδους τη λειτουργία της Εκκλησίας; Αν δεν υπήρχε η κρατικοδίαιτη σύμφυση θα μπορούσε ο δεσποτικός μηχανισμός να αναπαράγει το φανατισμό; Μα και η άλλη πλευρά, η Εκκλησία, αυτή δεν είναι που και με το χτεσινό της κήρυγμα απέδειξε ότι καπηλεύεται την πίστη των απλών ανθρώπων; Τι άλλο από μετατροπή αυτής της πίστης σε «πολιτικό όπλο», ήταν η χτεσινή «σύναξη»; Για την ακρίβεια, ήταν κάτι ακόμα: Αφ' ενός, επρόκειτο για κήρυγμα υπέρ της παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (σ.σ.: λόγια του κ. Χριστόδουλου είναι αυτά), αρκεί βέβαια να μη θίγεται το εκκλησιαστικό κατεστημένο. Αφ' ετέρου, χτες ακούσαμε ένα κήρυγμα που πρέπει να προστεθεί στα πολλά που έχουν υπάρξει με στόχο το «ειδικό» γράψιμο της Ιστορίας. Διότι, βεβαίως, υπήρξε ο Παπαφλέσσας, τον οποίο μνημόνευσε ο κ. Χριστόδουλος. Υπήρξε, όμως, και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο οποίος φυλάκισε τον Παπαφλέσσα στο Μεγάλο Σπήλαιο, όταν εκείνος πήγε στην Πάτρα να μεταφέρει το μήνυμα της Επανάστασης. Οι απλοί άνθρωποι, όπου κι αν πιστεύουν, μπορούν να αντιληφθούν αν ο κ. Χριστόδουλος μοιάζει με τον Παπαφλέσσα ή με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό...

Ηπροχτεσινή εικόνα της Θεσσαλονίκης είναι δημιούργημα και της κυβέρνησης και της Εκκλησίας. Στον πολιτικό φαρισαϊσμό της πρώτης αντιστοιχεί τόση ευθύνη, όση αντιστοιχεί στον εκκλησιαστικό πολιτικαντισμό της δεύτερης. Γι' αυτό και η απάντηση στο πρόβλημα που έχουν δημιουργήσει και οι δυο πλευρές, πρέπει να είναι πολιτική. Πολιτική απάντηση που θα σέβεται τα πιστεύω όλων των ανθρώπων (και εκείνων που τάσσονται υπέρ και εκείνων που τάσσονται κατά της αναγραφής), αλλά με μία προϋπόθεση: θα είναι απάντηση που δε θα πέφτει στις παγίδες είτε των δήθεν «εκσυγχρονιστικών» δοξασιών είτε των θρησκόληπτων δοξασιών. Θα είναι απάντηση που θα υπηρετεί την αλήθεια, θα αντιτάσσει στην ιδεοληψία την ιδεολογία, θα εξηγεί τη διαφορά ανάμεσα στο δικαίωμα και στο καθήκον.

Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται μια λαϊκή συσπείρωση στη βάση των πραγματικών προβλημάτων του τόπου και ενάντια στους «Θεούς» που θέλουν τη διαιώνισή τους. Απαιτείται μια συσπείρωση με την πολιτική που, πρώτον, δεν υποκλίνεται στο «μοιραίο» (και άρα μεταφυσικό) της αποδοχής του οποιουδήποτε «μονόδρομου», και, δεύτερον, δε χαρίζεται στο κήρυγμα εκείνο που προτείνει, συνήθως με προτεταμένο το δάκτυλο, σαν δήθεν «αντιστασιακή» πράξη την... ενατένιση του ουρανού.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πρωτοτυπίες...

ΠΟΛΥΠΡΩΤΟΤΥΠΗ η παρουσία του πρωθυπουργού στη φιέστα του Ζαππείου για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Εντυπωσιαστήκαμε. Μαύρο κοστούμι, κόκκινη γραβάτα, η φάτσα του Σημίτη, μπλε φόντο και βάθρο με τα αστεράκια της Ευρωπαϊκής Ενωσης!

Μιλάμε για την πλήρη έλλειψη φαντασίας, αλλά, τέλος πάντων, του πρωθυπουργού φαίνεται να του αρέσει πολύ, όπως και το να βγάζει λόγους εκεί, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια. Πόσο αναγκαία είναι η ΟΝΕ και πόσο τη χρειαζόμαστε. Εμείς του συνιστούμε να αποσπάσει στην υπηρεσία του 5 - 6 δημόσιους υπαλλήλους, δυο να του κρατάνε το βάθρο μπροστά, όπου πηγαίνει και τρεις από πίσω να του έχουν το φόντο. Να το ευχαριστιέται, αν μη τι άλλο.

Να φανταστείτε, πάντως, χτες ακόμα και οι υπουργοί του τον βαρέθηκαν. Ο Ευθυμίου κοίταγε γύρω - γύρω, ο Παπαντωνίου ήταν σκυφτός και αν τον πήρε ο ύπνος δε μάθαμε, ο Παπαϊωάννου τέντωνε μια το ένα πόδι και μια το άλλο...

Μόνο ο καημένος ο Στεφανόπουλος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Τον βάζουν, βλέπετε, σ' αυτήν την πολυθρονάρα του Προέδρου της Δημοκρατίας και ξεχωρίζει. Από ύφος, πάντως, είχε καλό και αποφασιστικό. Φαίνεται ότι τώρα τελευταία, που συναντιέται συχνά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες, τον έχουν πείσει ότι είναι ισότιμός τους και την έχει πάρει προσωπικά την πορεία της ΕΕ!

Αλλωστε, αυτό έλεγε και ξαναέλεγε. Οτι, δηλαδή, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι και δικό μας και εμείς πρέπει να συναποφασίσουμε ποια θα είναι τα νέα της μέλη και άλλα τέτοια. Νομίζει ακόμα ότι οι Βρετανοί και οι Γαλλογερμανοί θα μας ρωτήσουν.

Εκανε, πάντως, και «μποναμά» στους μαθητές της Δευτέρας Λυκείου. Είπε ότι οι 450 που θα πρωτεύσουν στις εξετάσεις θα πάνε ταξίδια στην Ευρώπη. Μάλιστα... Οι υπόλοιποι, όμως, ιδίως αυτοί που θα κοπούν ...θα πάνε στην ανεργία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ