«Τι ρόλο βαράει το ΚΚΕ» στην ΕΣΗΕΑ, αναρωτιέται η χτεσινή «Αυγή», ξιφουλκώντας από τη θέση των δυνάμεων που, τάχα, ακολουθούν αγωνιστική γραμμή και καταγγέλλοντας στην ουσία τους κομμουνιστές δημοσιογράφους για κομπρεμί με την παράταξη που υποστηρίζεται από τη ΝΔ, επειδή δε δέχονται να συμμετέχουν σε προεδρείο «αριστερής πλειοψηφίας».
Ελα που η αγωνιστική γραμμή στο χώρο της ΕΣΗΕΑ δεν εμποδίζεται από την έλλειψη προεδρείου, αλλά από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, από τον αρνητικό για τα συμφέροντα των εργαζομένων συσχετισμό. Οποιο προεδρείο και να προκύψει, αυτόν το συσχετισμό θα εκφράζει. Παρά τις κραυγές ανησυχίας της «Αυγής» και της παράταξης του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για μια συνδικαλιστικής μορφής «ακυβερνησία» στην ΕΣΗΕΑ, το «ακέφαλο» ΔΣ που εκλέχτηκε από τις τελευταίες εκλογές έχει ήδη πάρει αποφάσεις για ζητήματα του κλάδου. Γιατί, βέβαια, τις αποφάσεις τις παίρνει το ΔΣ, όχι το προεδρείο. Το ζήτημα είναι ότι και οι αποφάσεις αυτές ήταν στην ίδια κατεύθυνση με τις αποφάσεις που έπαιρνε η «"συγκυβέρνηση" Σόμπολου - Τσαλαπάτη», δηλαδή αποφυγή ενοχλητικών πλαισίων με ταξικές και πολιτικές αναφορές, αποφυγή της συνεργασίας για αγωνιστικές κινητοποιήσεις με άλλους κλάδους του χώρου των ΜΜΕ, άντε στην ανάγκη και καμιά απεργία - «μπαταριά στον αέρα», για τα μάτια του κόσμου. Τέτοιες αποφάσεις, όπως, π.χ., σχετικά με την πρόθεση της εργοδοσίας της «ΕΞΠΡΕΣ» για εκ περιτροπής εργασία, τις ψήφισε και η «Συσπείρωση», που υποστηρίζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Δέκα από τη μια πλευρά και ένας από την άλλη (ο εκπρόσωπος της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» στο ΔΣ). Αυτή είναι η «δημοκρατική και αριστερή αντιπολίτευση», για την οποία μιλάει η «Αυγή».
Η παράταξη που συσπειρώνει τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές δημοσιογράφους, η «Δημοσιογραφική Συνεργασία», δεν μπορεί να συμμετέχει σε προεδρείο που θα υλοποιεί τις αποφάσεις του αρνητικού συσχετισμού στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Οποιοι ενδιαφέρονται πραγματικά για αγωνιστικό προσανατολισμό των δημοσιογράφων κόντρα στα συμφέροντα της εργοδοσίας και τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν μπορούν να το δείξουν με τη στάση τους στο ΔΣ. Αν πάλι επιθυμούν νέες εκλογές για να δοθεί λύση στο «αδιέξοδο», ας προχωρήσουν.
Δεν πίστευε στ' αυτιά της η 18χρονη κοπέλα, που νόμιζε ότι θα κάνει καριέρα μοντέλου, όταν αστυνομικοί προχωρούσαν στη σύλληψη του συνοδού και ομοεθνή της, ενός 29χρονου πολίτη από το Ουζμπεκιστάν, ο οποίος προσπάθησε να την πουλήσει για όργανα!
Οπως δήλωσε η εκπρόσωπος της ρωσικής Αστυνομίας, Μαρίνα Μολοκόβα, άντρες της Αστυνομίας, προσποιούμενοι τους αγοραστές οργάνων, συναντήθηκαν με τον «έμπορο», ο οποίος ζήτησε στην αρχή για την κοπέλα 100 χιλιάδες ευρώ, όμως, μετά από παζάρι, κατέβασε την τιμή στις 50 χιλιάδες ευρώ. Δε δίστασε, μάλιστα, να προτείνει την πώληση και μερικών ακόμη ανθρώπων, εάν υπάρξει επιπλέον «ζήτηση».
Το εμπόριο οργάνων, μαζί με το εμπόριο ανθρώπων, καλά κρατεί στην καπιταλιστική Ρωσία. Η αγορά και πώληση όχι μόνο των ανθρώπινων αναγκών, αλλά και των ανθρώπων, των ανθρώπινων οργάνων, φροντίζει να κινείται σ' ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο, αφού υπάρχει «προσφορά» και «ζήτηση». Ενα τεράστιο «παγόβουνο» ανθρωπο-πώλησης κινείται στα «νερά» του καπιταλισμού, που στην «κορυφή» του βρίσκεται η νόμιμη πλέον «ενοικίαση εργαζομένων»...
Μόνο που δεν έχουν μπει στον κόπο να μας αποσαφηνίσουν το ...ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα που προσπαθούν να λύσουν.
Τους ενοχλεί, μήπως, ότι υπάρχουν θέσεις υπο-απασχόλησης με περιορισμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα; Προφανώς όχι, γιατί την ίδια ώρα ζητάνε επέκταση των stage στον ιδιωτικό τομέα.
Τους πειράζει που κρατικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας θα μείνουν χωρίς το απαραίτητο προσωπικό, άρα θα υπολειτουργούν; Απίθανο, διότι, ως γνωστόν, ετοιμάζουν γενναίες περικοπές σε όλα αυτά στον προϋπολογισμό τους.
Κόπτονται για την αύξηση της ανεργίας, που δημιουργεί τεράστια αδιέξοδα στους νέους ανθρώπους; Με τίποτε. Αν ήταν έτσι, δε θα ακολουθούσαν τις πολιτικές που ακολουθούν γενικώς.
Αρα, τι μένει; Μόνο ένα πρόβλημα: Το πώς θα δημιουργήσουν καταστάσεις και καθεστώτα ομηρίας εργαζομένων, που, όμως, θα είναι στα δικά τους «πράσινα» μέτρα και όχι των προηγούμενων.
Οπότε αυτά τα περί ...κατάργησης των stage, που είναι «θέμα αρχής» για το ΠΑΣΟΚ, καλύτερα να τα αφήσουν κατά μέρος. Οσο πιο πολύ τα λένε, τόσο πιο πολύ εκτίθενται, γιατί ο κόσμος δεν είναι χαζός...
ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ κουράζονται τόσο πολύ προκειμένου να μας πουν - με αδιάσειστα και αξιόπιστα πάντα στοιχεία - πόσο ακριβώς είναι το δημόσιο χρέος της χώρας;
Εχουν σκεφθεί το ενδεχόμενο - είτε είναι 5% είτε 105% - να μη μας ενδιαφέρει καθόλου; Να μη δίνουμε δεκάρα τσακιστή για να το μάθουμε, βρε παιδί μου;
Γιατί, όσο και να 'ναι, δεν το δημιούργησαν ούτε οι εργαζόμενοι, ούτε οι συνταξιούχοι, ούτε οι μικρομεσαίοι, ούτε οι νέοι. Οι κυβερνήσεις, που έδιναν και δίνουν αφειδώς παροχές στο κεφάλαιο, το δημιούργησαν.
Και τώρα μπορούν ωραιότατα να το πληρώσουν χωρίς να μας απασχολήσουν. Δε θα τους ενοχλήσουμε καθόλου αν το κάνουν...