Απλήρωτες για μήνες είναι οι εξαιρέσιμες μέρες των φυλάκων μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, γεγονός που υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά τα χρόνια προβλήματα του κλάδου, αφ' ενός, και αφ' ετέρου τη γενικότερη απαξιωτική κυβερνητική πολιτική απέναντι στην πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.
Πρόκειται για την αμοιβή των επιπλέον ημερών εργασίας που καλούνται να δουλέψουν οι φύλακες κάθε μήνα και η οποία μέχρι πριν ενάμιση χρόνο δινόταν με σταθερή καθυστέρηση δύο μηνών από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, το οποίο και μισθοδοτεί τον κλάδο, διατηρώντας το απαράδεκτο καθεστώς να μην πληρώνονται οι φύλακες από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως θα έπρεπε. Τον τελευταίο περίπου ενάμιση χρόνο η καθυστέρηση άρχισε να μεγαλώνει, μέχρι που έφτασε σε ύψος ρεκόρ, με τους φύλακες να μην έχουν πληρωθεί τις εξαιρέσιμες μέρες από το Νοέμβρη του 1999!
Αυτές τις μέρες θα δοθούν κάποια από αυτά τα καθυστερούμενα χρήματα, αλλά μόνο του περασμένου Νοέμβρη και Δεκέμβρη, ενώ άγνωστο είναι τι θα γίνει με τα χρωστούμενα του πρώτου εξαμήνου του 2000.
Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση έρχεται να προστεθεί στα άλλα σημαντικά προβλήματα των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων, από τις ελλείψεις προσωπικού φύλαξης, μέχρι τις ελλείψεις υποδομής σε πολλές περιπτώσεις, όπως πόσιμο νερό, τουαλέτες, φαρμακείο, ακόμη και στις στολές των φυλάκων που ακόμη τις περιμένουν ενώ έχουν δώσει... τα μέτρα.
Υπενθυμίζουμε, πως με αφορμή τον καύσωνα που έπληξε πριν λίγες μέρες την πρωτεύουσα, οι φύλακες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου της Αθήνας δεν ήθελαν να εργαστούν, αφού το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας δε διαθέτει καν κλιματισμό. Η αντίδραση του υπουργού Πολιτισμού, Θ. Πάγκαλου, στράφηκε τότε κατά των φυλάκων! Γεγονός που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ελπίδας για τη λύση όλων αυτών των προβλημάτων.
Η Ερώτηση ξεκινάει από τη διαπίστωση ότι «η παιδεία του ελληνικού λαού δε στηρίζεται μόνο στην οργανωμένη εγκύκλια εκπαίδευση των τριών βαθμίδων» και συνεχίζει: «Υπάρχουν και άλλοι "μηχανισμοί" στην ελληνική κοινωνία που θα μπορούσαν να δουλέψουν στην κατεύθυνση μιας σωστής και αναβαθμισμένης λαϊκής παιδείας, αρκεί, βέβαια, οι μηχανισμοί αυτοί να λειτουργήσουν με βάση εκείνη την πολιτική αντίληψη που δεν αντιλαμβάνεται τον ελληνικό λαό σαν μια ιστορική μάζα, τη διαμόρφωση της οποίας προσδιορίζει η ταξικότητα της καπιταλιστικής κοινωνίας. Μια αντίληψη, δηλαδή, που σε τελευταία ανάλυση διαμορφώνει και τις συνθήκες εκείνες στο πλαίσιο των οποίων οι εργαζόμενοι αποκτούν πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά και φυσικά στον πλούτο της εθνικής παιδείας».
«Επειδή το ΚΚΕ πιστεύει», συνεχίζουν οι βουλευτές, «πως έναν από τους βασικούς παιδευτικούς μηχανισμούς της χώρας μας αποτελούν τα ελληνικά μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι, φοβάται πως η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, στο διπλάσιο σε ορισμένες περιπτώσεις, θα σημαίνει δραστική απομάκρυνση των λαϊκών στρωμάτων από τους χώρους αυτούς και, επομένως, άρση της δυνατότητας των εργαζομένων να αποκτούν βασικές πολιτιστικές πληροφορίες που θα τους βοηθούσαν να αναβαθμίσουν το παιδευτικό του επίπεδο».
Γι' αυτό, ερωτάται ο υπουργός, αν «πιστεύει πως πρέπει να επιμείνει στην απόφαση της αύξησης της τιμής των εισιτηρίων, αδιαφορώντας αν αυτό θα επιδράσει αρνητικά στη δημιουργική ανάπτυξη μιας γενικής παιδείας που αποτελεί βασική ανάγκη του εργαζόμενου λαού, ιδιαίτερα στην εποχή μας, που βάλλεται δραστικά από την εισβολή ξενόφερτων πνευματικών και πολιτιστικών προτύπων».
Οπως ανέφερε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, Θ. Καρατζάς: «Η Παλαιογραφία δε διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο. Το σεμινάριό μας απευθύνεται σε νέους και παλαιότερους. Επιλέξαμε τη Δημητσάνα, γιατί σ' αυτό το μέρος έλαμψε η παράδοσή μας. Αν η φετινή προσπάθεια επιτύχει, θα ακολουθήσουν σεμινάρια και σε άλλες ιστορικές πόλεις, όπου υπάρχουν πηγές χειρογράφων».
«Η Παλαιογραφία πρέπει να πάρει τη θέση που της αξίζει», σημείωσε ο καθηγητής Αγ. Τσελίκας. «Η συλλογή χειρογράφων στη συλλογή Δημητσάνας, είναι η πρώτη που μικρογραφήθηκε. Υπήρξε φωτεινός φάρος παιδείας στο Κέντρο της Πελοποννήσου, σε δύσκολες περιόδους».
Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει μαθήματα πάνω σε βυζαντινά και μεταβυζαντινά χειρόγραφα, καθώς και σε ιστορικά έγγραφα, σε συνδυασμό με την τοπική ιστορία και γενικότερα την ιστορία της Πελοποννήσου από τα βυζαντινά έως τα νεότερα χρόνια. Επίσης, θα οργανωθούν και επισκέψεις - μαθήματα σε βιβλιοθήκες και ιστορικούς τόπους των γύρω περιοχών. Το σεμινάριο, που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Δήμο Δημητσάνας, θα είναι ανοιχτό και μπορεί να το παρακολουθήσει ο κάθε ενδιαφερόμενος.
«Οι παλιοί ποιητές των κήπων κοιμούνται κάτω από τα μάρμαρα και τις πατημασιές της σελήνης. Οι κήποι παραδόθηκαν πια στην οδοποιία. Εμείς χρειαζόμαστε δυνατά, σαφή και ευθέα έργα, που να προετοιμάζουν την καταστολή του πένθους. Και στο ερώτημα «Μα πού είναι οι ποιητές;» θ' απαντούν: Παλεύουν. Σε πλήρη αναστάτωση, παλεύουν».
Στίχοι, σμιλεμένοι με την ευαισθησία του Παύλου Ρούφα. Ποιήματά του θ' ακουστούν στην ποιητική βραδιά, που διοργανώνεται αύριο, στις 9 μ.μ., στην μπουάτ «Λαμπυρίδες» (Δεληγιάννη 4, πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, τηλ. 92.35.760).
Θριαμβευτική επιτυχία σημείωσε η πρώτη εκτέλεση της όπερας «Ηλέκτρα» του Μίκη Θεοδωράκη, στο Κάρνεγκι Χολ της Ν. Υόρκης, ενώ ιδιαίτερα θερμά ήταν τα σχόλια του αμερικανικού Τύπου. Οι θεατές χειροκρότησαν με ενθουσιασμό τους συντελεστές της παράστασης και όλοι σηκώθηκαν όρθιοι όταν ανέβηκε στη σκηνή ο συνθέτης. Αξιοσημείωτη είναι η κριτική των «Νιου Γιορκ Τάιμς», στην οποία γίνεται αναδρομή στην πορεία του Μ. Θεοδωράκη στο χώρο της συμφωνικής μουσικής. Η κριτική αναφέρεται σε «μελωδίες που έχουν το χαρακτήρα των μεγάλων έργων», καταλήγοντας ότι «ο Θεοδωράκης με το έργο του ανακαλεί το πνεύμα της ελληνικότητας».
Το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών απονεμήθηκε προχτές, σε επίσημη τελετή στο Δημαρχείο Αθηνών, στο γνωστό φιλόλογο, κριτικό θεάτρου, ποιητή και μεταφραστή, Κώστα Γεωργουσόπουλο, για το σύνολο της προσφοράς του στα Γράμματα και τον Πολιτισμό.
Προσφωνώντας τον τιμώμενο, ο δήμαρχος Αθηναίων, Δημήτρης Αβραμόπουλος, σημείωσε μεταξύ άλλων, ότι «τιμούμε μία σπουδαία προσωπικότητα, τον ευπατρίδη του θεάτρου και της αρχαιογνωσίας, το δάσκαλο όλων μας».
Ακολούθησε ομιλία του τιμώμενου με θέμα «Ηθική και Πολιτική», κατά την οποία παρέθεσε παραδείγματα από την πολιτική δράση του τόπου, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αναδεικνύοντας τη σχέση των αρχαίων και νεότερων Ελλήνων, «μέσα από τη σώρευση των κοινών λαθών τους». Ο Κ. Γεωργουσόπουλος εκφράζοντας τα συναισθήματά του είπε: «Είναι πολύ μεγάλη η τιμή που μου κάνει η πόλη των Αθηνών, κοιτίδα του πολιτισμού αλλά και δεύτερη πατρίδα μου» και πρόσθεσε: «Επί 47 έτη κάτοικος της Αθήνας, μεγάλωσα μαζί της, ξεπέρασα όπως κι εκείνη τα όρια. Είναι σημαντικό να τιμώνται ζώντες, εκείνοι που διασώζουν τα τιμαλφή σε δύσκολους καιρούς».
Η εκδήλωση έκλεισε με απαγγελία η Ασπασία Παπαθανασίου και με τραγούδι η «Αθηναϊκή Φιλαρμονία».
Πλήρες μέλος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Σωματείων Παραγωγών Ταινιών έγινε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Παραγωγών Κινηματογράφου, Τηλεόρασης και Βίντεο, ενώ ο γενικός γραμματέας του εξελέγη μέλος του ΔΣ του «APIMED», του επαγγελματικού φορέα των ανεξάρτητων παραγωγών της Μεσογείου.