Οχι, δηλαδή, ότι και με το 2% οι εργοδότες δεν έβρισκαν διάφορους τρόπους να το παραβιάζουν και να προχωράνε σε ομαδικές απολύσεις, είτε εξασφαλίζοντας σχετική άδεια, είτε αυθαίρετα, αλλά -όπως και να το κάνουμε- είναι ένα εμπόδιο και «πρέπει» να φύγει από τη μέση! Οι απολύσεις «πρέπει» να ρυθμίζονται αποκλειστικά από τις δικές τους ανάγκες και προθέσεις, όπως και ο χρόνος εργασίας! Η κυβέρνηση, όμως, πώς θα δικαιολογήσει και αυτή την πρόκληση, όταν η άνοδος της ανεργίας στη χώρα μας έχει «τρελάνει» και τους... μετρητές των αρμοδίων υπηρεσιών της και όταν συνεχίζει να... διαβεβαιώνει ότι η καταπολέμησή της είναι δήθεν στις πρώτες προτεραιότητές της;
Το θέμα του γνωστού «δεκαχίλιαρου» θέλει νομοθετική παρέμβαση, θέλει τροπολογία νόμου..., ανακάλυψε τώρα ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας. Μιλάμε για το δεκαχίλιαρο των ασφαλιστικών εισφορών, που δε θα παρακρατούνται από τους εξευτελιστικά αμειβόμενους ανειδίκευτους εργάτες - αυτούς που καλύπτονται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας - και θα... αυγατίσουν ανάλογα το μηνιαίο εισόδημά τους. Υποτίθεται, δε, ότι τη διαφορά αυτή θα καλύπτει στα ασφαλιστικά ταμεία ο κρατικός προϋπολογισμός, πράγμα εντελώς αμφίβολο, αν κρίνουμε από τη - μη - ροή των ήδη υπαρχόντων και μάλιστα θεσμοθετημένων υποχρεώσεων, που έχει αναλάβει κατά καιρούς και με διάφορες ρυθμίσεις η κυβέρνηση προς τα Ταμεία και ειδικότερα προς το ΙΚΑ.
Πάντως, η κυβέρνηση διαβεβαιώνει τους αποδέκτες της προεκλογικής της υπόσχεσης ότι θα πάρουν, όταν... το πάρουν, το δεκαχίλιαρο αναδρομικά από 1/1/2000... Αναδρομικά, άραγε, θα φροντίσει να δοθούν και στο ΙΚΑ τα αντίστοιχα ποσά; `Η θα το στείλουν μια ώρα αρχύτερα στο «φούντο» για να έρθει μετά να το... σώσει με την ασφαλιστική... μεταρρύθμιση που ψήνεται στους διεθνείς οίκους;
Τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, επισκέφτηκε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Νίκολας Μπερνς, χτες το μεσημέρι. Για το αντικείμενο της συνάντησης, παράγοντες του υπουργείου δήλωσαν ότι ο Αμερικανός πρέσβης έθεσε, για μια ακόμη φορά, το θέμα της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων, ενώ συζητήθηκαν και οι ελληνοαμερικανικές οικονομικές σχέσεις.
Τι το ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν οι ελληνοαμερικανικές οικονομικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα; Μήπως εκείνο που ώθησε τον Μπερνς μέχρι το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας είναι και το «ευρύ πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων», ή διαφορετικά το πλιάτσικο των πιο δυναμικών επιχειρήσεων του δημοσίου; Δεν αποκλείεται. Η αίσθηση ότι πλησιάζει η ώρα της «αρπαχτής» γίνεται όλο και πιο δυνατή και το ενδιαφέρον αμερικανικών επιχειρήσεων για να συμμετάσχουν στη μοιρασιά της λείας είναι υπαρκτό. Για την εξαγορά της ΕΛΒΟ είχε υποβάλει προσφορά και η αμερικανική εταιρία «Ζίλκα». Παλιότερα αμερικανική εκθεσιακή εταιρία είχε ενδιαφερθεί για τη ΔΕΘ, ενώ οι μεγάλες προκλήσεις είναι μπροστά. ΟΤΕ, ΔΕΗ, «Ολυμπιακή», κλπ.
Λέτε ο κ. Μπερνς να επισκέφτηκε τον Παπαντωνίου για λογαριασμό αμερικανικών εταιριών, που ενδιαφέρονται για ελληνικές επιχειρήσεις; Κάτι σαν πλασιέ δηλαδή...
Οι βαριές μορφές παιδικής εργασίας απαγορεύονται από διεθνή συνθήκη, την οποία επικύρωσε, πέρυσι και η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μάλιστα, το αμερικανικό Κογκρέσο έσπευσε να επιβάλει εμπορικούς περιορισμούς σε μια σειρά αναπτυσσόμενες χώρες, που δε σέβονται -κατά τη γνώμη του- τη σχετική συνθήκη.
Ελα, όμως, που τα ίδια συμβαίνουν και στις ΗΠΑ. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, κατάγγειλε πρόσφατα η οργάνωση «Human Right Watch», κυρίως λατινοαμερικανικής καταγωγής, εργάζονται σε αμερικανικά χωράφια υπό «επικίνδυνες και εξουθενωτικές συνθήκες». Παιδιά, ηλικίας 13 έως 16 ετών, εργάζονται κατά μέσον όρο 12 έως 14 ώρες την ημέρα σε αγροτικές καλλιέργειες, εκτεθειμένα σε ιδιαίτερα τοξικά εντομοκτόνα, που προκαλούν πονοκεφάλους, ερεθισμούς στο δέρμα και μακροπρόθεσμα καρκίνους και βλάβες στον εγκέφαλο, ενώ αμείβονται με εξευτελιστικά μεροκάματα, πολύ μικρότερα του κατώτατου ωρομίσθιου, υπογραμμίζει η έκθεση της οργάνωσης.
Τι να πούμε, εμείς. Η άγρια εκμετάλλευση του ανθρώπου και η άκρατη υποκρισία ήταν πάντα, είναι και θα είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά γνωρίσματα του καπιταλισμού.
Με λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα ζούν 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το 1/3 των κατοίκων των αναπτυσσομένων χωρών είναι αγράμματοι, το 30% δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό και το 30% των παιδιών, μέχρι 5 ετών ζυγίζει λιγότερο απο το κανονικό. Η φτώχεια πλήττει το 1/4 της ανθρωπότητας, ενώ στη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών, οι άνθρωποι που ζουν κάτω απο το όριο της φτώχειας έχουν αυξηθεί κατά 200 εκατομμύρια. Από το σύνολο των 150 εκατομμυρίων καταγεγραμμένων ανέργων μόνο το 1/4 λαμβάνει κάποιο επίδομα ανεργίας. Πολύ περισσότεροι είναι οι μη καταγεγραμμένοι και κανένας δε γνωρίζει σε ποιές συνθήκες ζουν...
Τα παραπάνω συγκλονιστικά στοιχεία είναι ορισμένα απ' όσα περιέχει η ετήσια έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ΔΓΕ), που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα. Και να σκεφθείτε, ότι το ΔΓΕ κάθε άλλο παρά διακρίνεται, για τις αντιιμπεριαλιστικές και αγωνιστικές του θέσεις και πρακτικές...
Ως χριστιανός
ορθόδοξος
νήπιο
εβαπτίστη,
μ' αργότερα
οι άρχοντες
του... άλλαξαν
την πίστη!
* * *
Στους φόρους
τον αρχίσανε,
στις τράκες
κι άλλα χίλια
κι αντί σταυρούς
να προσκυνά,
παπάδες,
πετραχήλια,
ο φουκαράς
«κατέβαζε»
αγίους
και καντήλια!
* * *
Και βλέποντας
ο άνθρωπος
να λιώνει
και να σβήνει,
«άλλαξε πίστη»,
επιλογή
άλλη δεν του 'χε
μείνει,
απηύδησε
και, προ πολλού,
... Τούρκος πια
έχει γίνει!