Ο «καυγάς» γίνεται μεταξύ μεγαλομετόχων. Και η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τους ικανοποιήσει όλους, ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει.
Η αρμόδια υπουργός, Τ. Μπιρμπίλη, προωθεί αλλαγές μιλώντας για «ευελιξία». Προετοιμάζεται από την κυβέρνηση μια νέα δέσμη μέτρων που θα ενισχύουν τα έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και ειδικά τα αιολικά, σε πρώτη φάση.
Η προστασία του περιβάλλοντος έχει μετατραπεί από μια ζωτική ανάγκη των λαών, σε ένα πρόσχημα υπερκερδοφορίας. Οι κεφαλαιοκράτες οραματίζονται μια γη σπαρμένη ασφυκτικά με ανεμογεννήτριες, όπου κάθε στροφή της έλικας θα μεταφράζεται σε περισσότερα ευρώ.
Κι όποιος υποστηρίζει ότι η ενέργεια πρέπει να είναι λαϊκή περιουσία, βαφτίζεται αυτομάτως «εχθρός του περιβάλλοντος». Αλλά είναι πολλοί αυτοί που και λόγω εμπειρίας, αντιλαμβάνονται ότι πίσω από τις μεγαλοστομίες για το περιβάλλον κρύβεται μια νέα κερδοφόρα δραστηριότητα των μεγάλων εταιρειών.
«Καταπέλτης για τον παραλογισμό της εκτροπής του Αχελώου, η απάντηση του Επιτρόπου κ. Δήμα στην ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μ. Τρεμόπουλος. Στην απάντησή του εκ μέρους της Κομισιόν υπενθυμίζει την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά που πρακτικά αποκλείει τη μεταφορά νερού από μια λεκάνη απορροής σε άλλη και ζητά μέχρι το Δεκέμβριο Σχέδια Διαχείρισης ανά λεκάνη απορροής».
Με τον τρόπο αυτό, οι Οικολόγοι Πράσινοι θριαμβολογούν, με χτεσινή τους ανακοίνωση για το ...«κατόρθωμά» τους. Το γεγονός ότι οι - κατά τα άλλα ...«οικολόγοι» - βάζουν και τη δική τους πλάτη, για να διαλυθεί το όνειρο (που παραμένει «όνειρο» εδώ και 50 περίπου χρόνια) των κατοίκων του θεσσαλικού κάμπου, για να ξεδιψάσουν τα χωράφια τους, για να γλιτώσουν από το φαινόμενο της ερημοποίησης, που όπως δείχνουν όλες οι μελέτες έχει χτυπήσει την περιοχή. Με αυτόν τον τρόπο συντάσσονται, για ακόμη μια φορά, με την επίσημη πολιτική της ΕΕ που προωθεί, μαζί με τη νέα ΚΑΠ, το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.
Βέβαια, αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Αλλωστε, για λόγους σαν αυτόν τους πριμοδότησε το σύστημα όλη την προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών. Η κυβέρνηση όμως; Μήπως περιμένει απαντήσεις σαν αυτή της Κομισιόν, για να εμφανίσει ως «αναγκαστική» την προειλημμένη της απόφαση να βάλει ταφόπλακα στο έργο;
Τη συναίνεσή της στην κυβερνητική απόφαση να πετάξει στο δρόμο χιλιάδες συμβασιούχους, εκφράζει ουσιαστικά η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ). Αλλωστε, όπως διατυπώνεται και σε σχετική ανακοίνωση του οργάνου σχετικά με το νομοσχέδιο που προωθείται για τις προσλήψεις, «η Αυτοδιοίκηση δε συγκρούεται με την κεντρική εξουσία, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες που η κεντρική εξουσία λειτουργεί ερήμην της». Αρκεί, δηλαδή, στην ΤΕΔΚΝΑ να έχει λόγο για τον τρόπο με τον οποίο θα βρεθούν στο δρόμο οι συμβασιούχοι.
Αλλωστε, αυτό που ζητά για τους συμβασιούχους έργου που δουλεύουν σήμερα στους δήμους, είναι να συνεχίσουν να απασχολούνται για τρία χρόνια το πολύ, ώστε προφανώς να μην υπάρξει «αναστάτωση» στη λειτουργία των δήμων. Μετά από αυτό το «μεταβατικό στάδιο» των τριών χρόνων, όπως το χαρακτηρίζει η ΤΕΔΚΝΑ, ζητά να γίνει σταδιακή μείωση των συμβάσεων έργου, σύμφωνα με τις ανάγκες που θα κρίνουν οι ίδιοι οι δήμοι. Ζητά, επίσης, η ΤΕΔΚΝΑ διαφάνεια και αξιοκρατία στις προσλήψεις, όταν με τη σύμφωνη γνώμη της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημάρχων και των συλλογικών τους οργάνων, οι κυβερνήσεις προώθησαν, διατήρησαν και διαιωνίζουν το καθεστώς ομηρίας των εργαζομένων, ανάμεσα σε άλλα και για ψηφοθηρικούς λόγους.
Κι εννοούν, φυσικά, «αδικίες» ανάμεσα στους εργαζόμενους. Γιατί ο ένας να παίρνει «τόση» σύνταξη και ο άλλος «τόση». Γιατί ο ένας να βγαίνει στην «τάδε» ηλικία και ο άλλος στη «δείνα»...
Πολύ καλά λοιπόν, ας πάρουμε τα χαμηλότερα όρια συνταξιοδότησης και τις υψηλότερες συντάξεις και ας τις επεκτείνουμε σε κάθε εργαζόμενο. Αποκαθίσταται έτσι ...κάθε αδικία!
Ομως, δε θέλουν αυτό. Θέλουν το ακριβώς αντίθετο, και, μάλιστα, στην πιο ζόρικη εκδοχή του...
Εμείς, όμως, ξέρουμε και κάποιες ...άλλες «αδικίες». Οπως αυτή, που «λέει» ότι οι εργαζόμενοι πληρώνουν εισφορές και στη συνέχεια οι κυβερνήσεις αδειάζουν τα Ταμεία τους (τα οποία ελέγχουν) για να παίζουν στα διεθνή χρηματιστήρια.
`Η - ακόμη χειρότερα - για να επιδοτούν κατευθείαν με τα χρήματα αυτά τους τραπεζίτες, που με τη σειρά τους τα μοιράζουν στους επιχειρηματίες. Με αυτήν την «αδικία» τι θα γίνει;
Ομως, αυτές τις πραγματικές αδικίες δεν πρόκειται να τις αποκαταστήσει καμία κυβέρνηση. Πόσο μάλλον κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, κεντροδεξιές, ή κεντροαριστερές που «ορκίζονται» στους ευρωμονόδρομους.
Το δίκιο θα το βρουν οι εργαζόμενοι μόνοι τους, με τους δικούς τους αγώνες που είναι ο δικός τους ...μονόδρομος, έτσι όπως πάει το πράγμα.
Οσο για τις «προθέσεις» της νέας κυβέρνησης, που σύμφωνα με κάποιους είναι ακόμη «καινούρια» και δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα κάνει, μόνο να γελάσει μπορεί κανείς.
Γιατί βγαίνουν (πρωθυπουργοί και υπουργοί) και τα λένε ευθέως, μόνοι τους (έστω κι αν τα ...πασπαλίζουν με ολίγο «κοινωνικό διάλογο»)! Αν περιμένουμε να ...τα κάνουν κιόλας, «ζήτω που καήκαμε»...