ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τους θέλουν στη στρούγκα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ωραίο το καλαμπούρι του ΣΕΒ ότι χρειάζεται σύμπνοια για να αντιμετωπιστεί η κρίση, μόνο που το μέγεθος της πρόκλησης είναι τεράστιο για να το προσπεράσει κανείς έτσι απλά. Γιατί, μην ξεχνάμε, τα ίδια έλεγαν και όλα τα προηγούμενα χρόνια όταν από κοινού με τις προδοτικές ηγεσίες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων αποφάσιζαν να δώσουν «αυξήσεις» μισθών που έφταναν - δεν έφταναν τα 50 λεπτά τη μέρα.

Αν αναλογιστούμε ότι τα επίσημα κέρδη του κεφαλαίου, τα κέρδη δηλαδή που αφορούν μια χούφτα πλουτοκράτες, την τελευταία μόνο πενταετία έφτασαν τα 80 δισεκατομμύρια ευρώ, τότε ο καθένας καταλαβαίνει ότι τα περί σύμπνοιας και συνεργασίας των εργαζομένων με την εργοδοσία δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από την προσπάθεια που καταβάλλει η μεγαλοεργοδοσία να βάλει για μια ακόμα φορά τους εργαζόμενους στη στρούγκα. Εκείνοι να αρπάζουν τα δισεκατομμύρια και τα λαϊκά στρώματα να στενάζουν με μισθούς πείνας, ελαστικές μορφές απασχόλησης και συντάξεις της τάξης των 400 και 500 ευρώ.

«Διάλογος» με αυτούς που στερούν το δικαίωμα στη ζωή

Ενας οικοδόμος ανεβαίνει στις σκαλωσιές μέχρι τα 57 του χρόνια και αφήνει την τελευταία του πνοή, από ανακοπή καρδιάς, την ώρα της δουλειάς. Την ίδια μέρα, η εργοδοσία της υποδηματοποιίας ELITE, αναγγέλλει πως βρίσκεται σε ...δεινή θέση και πως αδυνατεί να συνεχίσει τη λειτουργία της εταιρείας. Οι 250 εργαζόμενοι, πετιούνται - ουσιαστικά - στο δρόμο. Την βδομάδα που πέρασε, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους κάνει προκλητικά λόγο για την ανάγκη «κοινωνικής συναίνεσης», «εθνικής συστράτευσης», «συνεννόησης» κλπ. Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, από την πλευρά τους, τρέχουν πίσω από κάθε «διάλογο» με τους βιομήχανους, σε μια προσπάθεια να κάνουν πράξη τη «συναίνεση».

Ολα τα παραπάνω γεγονότα, τα αναφέρουμε για ένα και μόνο λόγο, για να καταδείξουμε ένα και μόνο πράγμα: οι εργάτες και οι εργοδότες δεν έχουν και δεν πρέπει να (νομίζουν ότι) έχουν κανένα κοινό συμφέρον, κανένα πεδίο διαλόγου. Αλήθεια, μπορεί να γίνει «διάλογος», με αυτόν που σε σκοτώνει; Μπορεί να υπάρξει «συστράτευση» με αυτόν που σε απολύει εν μία νυκτί, σα να ήσουν κάποιο σκυλί; Κι όμως, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, θέλουν να κάνουν τους εργάτες να πιστέψουν πως μπορεί «να τα βρουν» με αυτούς που τους στερούν το δικαίωμα στη ζωή. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αναρρωτηθούν: πόση ανοχή πρέπει να δείξουν ακόμη; Δεν τους δεσμεύει τίποτα, παρά μόνο η ίδια τους η ανάγκη για ζωή...

Η «πράσινη» κολυμβήθρα του Σιλωάμ

Θέλετε να μάθετε τι σημαίνουν όλα αυτά τα εύηχα περί «εταιρικής ευθύνης», με τα οποία μας έχουν «ζαλίσει» η ΕΕ, οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και κάποιοι «πράσινοι» οικολογούντες ή «μη κυβερνητικές οργανώσεις» - «εραστές» της λεγόμενης «πράσινης ανάπτυξης»; Τίποτε άλλο παρά η «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» στην οποία μπαίνουν και εξαγοράζουν «οικολογικά ένσημα» οι επιχειρήσεις που κατά τα άλλα ληστεύουν και καταστρέφουν το περιβάλλον.

Τρανταχτό παράδειγμα η εταιρεία ΤΕΜΕΣ («Τουριστικές Επιχειρήσεις Μεσσηνίας»). Η εταιρεία που κατάφερε - με τη συναίνεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΝ - να χωροθετηθούν τρεις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ), άνω των 1.300 στρεμμάτων η κάθε μια, στη Δυτική ακτή της Μεσσηνίας. Εκεί αναπτύσσονται τρία τουριστικά χωριά πολυτελείας, αποτελούμενα από ξενοδοχεία, τουριστικές κατοικίες, εμπορικά και συνεδριακά κέντρα, γήπεδα γκολφ κ.ά., ακόμη και δίπλα ή και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές «ΝΑΤΟΥΡΑ», αποκλείοντας βέβαια μεγάλα τμήματα του κοινόχρηστου αιγιαλού και της παραλίας από τον εργαζόμενο λαό!

Για να «χρυσώσει το χάπι» η εταιρεία ανέλαβε διεθνή συμφωνία να λειτουργήσει στις εγκαταστάσεις της Ερευνητικό Κέντρο - Παρατηρητήριο της κλιματικής αλλαγής για την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, χρηματοδοτώντας το με 250.000 ευρώ το χρόνο και για πέντε χρόνια...

Ποιος, λοιπόν, θα την κατηγορήσει ότι δε σέβεται το ...περιβάλλον; Οπως θα 'λεγε και ο πρωταγωνιστής μιας παλιάς ελληνικής κωμωδίας: «είμαστε μια ωραία... ατμόσφαιρα»!

Κουτοπονηριές

Οταν ενεργοποιείς όλα τα μέσα για να αποκλείσεις τη φωνή του ΚΚΕ, φυσικό είναι να φτάνεις και στην κουτοπονηριά. Ετσι στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤΕΝΑ «Καλημέρα Ελλάδα» τις τελευταίες μέρες όταν διαβάζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων «όλως τυχαίως» λείπει ο «Ριζοσπάστης». Φτηνό το κόλπο και για άλλη μια φορά πετυχαίνουν να εκτίθενται...

Η σχολή της διγλωσσίας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ θα είναι επώδυνες, αλλά θα είναι επώδυνες για όσους πρέπει να πονέσουν»! Τέρμα και τελεία, το είπε ο πρωθυπουργός. Αναφερόταν, φυσικά, στα οικονομικά μέτρα...

Να υποθέσουμε, δηλαδή, τώρα ότι σύντομα, περνώντας έξω από τον ΣΕΒ ή την Ενωση των Εφοπλιστών ή την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών, θα ακούμε ...κραυγές πόνου;

Θα απολαμβάνουμε τον οξύ ήχο από τα ...σοσιαλιστικά μαστίγια της «δίκαιης αναδιανομής του εισοδήματος» στις πλάτες όσων έχουν τεράστια κέρδη;

(Οπως ξέρετε, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, για το έλλειμμα δε φταίνε μισθωτοί και συνταξιούχοι...).

Μήπως να ετοιμάζονται οι πολυεθνικές να δουν τους φορολογικούς συντελεστές τους να εκτινάσσονται στα ύψη; Οι off shore να δουν τις περιουσίες τους να δημεύονται; Οι μεγαλοκατασκευαστές να επιστρέψουν «πανωπροίκια» στο Δημόσιο;

Για τους χρηματιστές και τους «θεσμικούς επενδυτές» της Σοφοκλέους, δεν το συζητάμε. Ηδη, βγάζουν ...διαβατήρια, στην εναγώνια προσπάθειά τους να το σκάσουν από τη χώρα με όσα μπορέσουν να διασώσουν.

Πάνω - κάτω, μια τέτοια εικόνα μας περιέγραψε ο πρόεδρος των ...σοσιαλιστών του πλανήτη (ο Γ. Παπανδρέου ντε) μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και κάτι θα ξέρει, γιατί τα είπε με τους Ευρωπαίους ομολόγους του.

Αλλωστε, είναι γνωστό ότι στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ όλο κάτι τέτοια συζητάνε και συνεχώς τέτοιες αποφάσεις παίρνουν. Τι νομίζατε; Μιλάμε για τον πλέον ...φιλολαϊκό χώρο συζητήσεων στη Γη!

Πέρα από την πλάκα πάντως, φανταστείτε τι συζήτησαν πάλι και τι ετοιμάζονται να κάνουν για να εξαναγκάζεται το ΠΑΣΟΚ να μας ...δουλέψει τόσο πολύ.

Γιατί - το 'χουμε ξαναπεί - η επικοινωνιακή του τακτική συνίσταται στο να ...μας τρελάνει εντελώς. Να πληρώνουμε και να μας λέει ότι πληρωνόμαστε. Να χάνουμε και να ...πανηγυρίζουμε για το ότι κερδίζουμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οψόμεθα ες Φιλίππους»...

Νομίζουν οι κυβερνώντες ότι, τούτη τη φορά, θα τα καταφέρουν, επιτέλους, να προωθήσουν την «ολική ανατροπή» στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Θεωρούν ότι η καπιταλιστική οικονομική κρίση που βιώνει και η χώρα μας είναι η «καλύτερη συγκυρία» για την ευόδωση του στόχου τους, καθώς δημιουργεί κλίμα φοβίας, απογοήτευσης, μοιρολατρίας και, εν πολλοίς, αδράνειας στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Πιστεύουν ότι τα άπειρα ψεύδη και η τρομακτική κινδυνολογία, που, επί χρόνια πολλά, «σερβίρουν» για το «Ασφαλιστικό» οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχουν επηρεάσει, σε σημαντικό βαθμό, την «κοινή γνώμη», καθιστώντας την έτοιμη ν' αποδεχτεί το «κακό», ως «μοιραίο». Ελπίζουν ότι πολλοί από τους εκατοντάδες χιλιάδες που βγήκαν στους δρόμους να αποκρούσουν τη «μεγάλη επίθεση» επί Γιαννίτση, έχουν, πλέον, κουραστεί να αγωνίζονται και τώρα θα μείνουν στα σπίτια τους.

Ποντάρουν στη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης - πλην, βεβαίως, του ΚΚΕ - που είναι εξασφαλισμένη. Στηρίζονται και στη βοήθεια του Συνδέσμου των Βιομηχάνων και της ηγεσίας του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, που «την έχουν στο χέρι». Είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα «μέσα» και «εφόδια», όλα τα «όπλα» που διαθέτουν, για να πετύχουν, με κάθε τρόπο, το σκοπό τους. Από τα «χαϊδέματα» του υπουργού στην πλάτη των «συνδαιτυμόνων» του στο τραπέζι της «διαβούλευσης», μέχρι τα «ραπίσματα» των ροπαλοφόρων των ΜΑΤ στα κεφάλια των αντιδρώντων διαδηλωτών. Κι από τα «καλοπιάσματα» και τις ανέξοδες υποσχέσεις προς αφελείς κι ευκολόπιστους, μέχρι τις συκοφαντίες και τις απειλές σε βάρος των διαφωνούντων και των απείθαρχων.

Φρονούν οι κυβερνώντες ότι οι «συνθήκες» που έχουν διαμορφωθεί τους ευνοούν να περάσουν την πολιτική ξεθεμελιώματος της Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά ευκολότερα και, πάντως, χωρίς μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις. «Πλανώνται πλάνην οικτράν» και «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο». Αυτά που θα δουν να γίνονται θα τους κάνουν «να τρίβουν τα μάτια τους». Θα δουν, ξανά, τους δρόμους να «πλημμυρίζουν» από οργή και αγανάκτηση, από αγωνιστική δύναμη κι ορμή. Τούτη τη φορά, μάλιστα, ο αγώνας εναντίον τους θα είναι πιο σκληρός, πιο αποφασιστικός, πιο τολμηρός, πιο επίμονος, πιο καρτερικός. Και πιο αποτελεσματικός, καθώς, τώρα, υπάρχει μεγαλύτερη αγωνιστική πείρα, που μπορεί να προφυλάξει από παραλείψεις, αδυναμίες, λάθη, ή και αυταπάτες του παρελθόντος.

Η απεργία στις 17 του Δεκέμβρη, που οργανώνει το ΠΑΜΕ, θα είναι μόνον η αρχή του αγώνα. Ενός αγώνα, που δε θα συσπειρώσει μόνο την εργατική τάξη, αλλά και τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, τη λαϊκή διανόηση, τη σπουδάζουσα νεολαία που ανήκει στα φτωχά λαϊκά στρώματα, όλους όσοι ενδιαφέρονται να υπάρχει ένα σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που δε θα τους αναγκάζει να δουλεύουν μέχρι τα «βαθιά γεράματα», θα τους παρέχει μια «καλή σύνταξη» για να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια όταν σταματήσουν τη δουλειά, θα τους εξασφαλίζει, και όταν θα εργάζονται και όταν θα είναι συνταξιούχοι, το δικαίωμα στην Υγεία και στην Κοινωνική Πρόνοια. Ας μην είναι, λοιπόν, τόσο σίγουροι οι κυβερνώντες ότι θα τελειώσουν, όπως θέλουν, τη «δουλειά» που ανέλαβαν. «Οψόμεθα ες Φιλίππους»...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ