«Αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ' το τραπέζι κηρύσσουν τη λιτότητα» (Μπρεχτ)

Εξαιρετικά επίκαιρος ο στίχος.

Αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ' το τραπέζι δεν κηρύσσουν μόνο τη λιτότητα. Θέλουν να πείσουν κι ότι αυτό είναι πρόοδος.

Το ερώτημα «τι είναι πρόοδος» μοιάζει ηλίθιο και μόνο όταν τίθεται. Κι όμως, τίθεται ξανά και ξανά. Οχι από όσους ψάχνουν το επόμενο βήμα μπροστά, αλλά από αυτούς που θέλουν να ορίσουν το χτες ως αύριο. Πρόοδος είναι γι' αυτούς να μην ξέρει ο εργάτης τι του ξημερώνει, να μην έχει όνειρο το παιδί «θέλω να γίνω γιατρός», να μην ξέρει ο τσακισμένος αν θα 'ρθει κάποτε η ώρα να ξεκουραστεί. Να νιώθει η γυναίκα υποχρέωση που πάνω απ' όσα έχει φορτωθεί της «επιτρέπουν» να είναι και γονατιστή. Ενώ θα 'πρεπε να σέρνεται. Αυτό είναι πρόοδος για μια πλειάδα «διανοουμένων» που παρελαύνουν στο κυριακάτικο «ΒΗΜΑ» αναζητώντας το μέλλον του καπιταλισμού. Το «διά ταύτα» όλων τους είναι πως ο ήλιος βγαίνει από τη Δύση!

Αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αυτά που βιώνει κάθε εργατική οικογένεια, κι αναλαμβάνουν να τα νομιμοποιήσουν «διανοούμενοι» του ύψους ενός Καλύβα (ένας καθηγητής αμερικάνικου πανεπιστημίου, απ' αυτούς που κάνουν θεωρία τη διαστρέβλωση της Ιστορίας με σημαία του τον αντικομμουνισμό), δεν είναι «επιστροφή στον Μεσαίωνα», όπως έχει καθιερωθεί σα λεκτικό σχήμα.

Είναι μια καθαρή επιθετική ενέργεια σε όλο το μέτωπο, έτσι που οι καπιταλιστές να κατοχυρώσουν σε βάθος χρόνου τη δυνατότητά τους να αυξάνουν το ποσοστό κέρδους τους.

Κι επειδή δεν είναι ώρα πια για πολλά λόγια, ας είναι καθαρό ένα: Κάθε λύση από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργατών δεν μπορεί παρά να κινείται μετωπικά ενάντια στους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις τους όπου Γης.

Αν για τους καπιταλιστές η κρίση είναι μια ευκαιρία για να κάνουν άλμα τα κέρδη τους και να ξεκαθαρίσουν μεταξύ τους το τοπίο, για την εργατική τάξη πρέπει να είναι μια ευκαιρία για να τινάξει από πάνω της διάφορες δουλείες, αρχίζοντας από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ που σπεύδουν να δηλώσουν στήριξη για τη σωτηρία του καπιταλισμού. Την ώρα που ΝΔ - ΠΑΣΟΚ χαριεντίζονται για το ποιος είναι περισσότερο «εθνικά υπεύθυνος», δηλαδή ποιος υπερθεματίζει στο τσάκισμα των εργατών, την ώρα που οι εφημερίδες τους έχουν πετάξει κάθε φύλλο συκής και μιλάνε για «αναγκαίο σοκ» που θα το υποστούν όμως οι εργάτες, ε, αυτή είναι η ώρα για να σημανθεί δυναμικά ο δρόμος που βγάζει την εργατική τάξη έξω από τον κορσέ των καπιταλιστών.

Οι καπιταλιστές συγκεντρώνουν δυνάμεις για ακόμα σφοδρότερη επίθεση. Γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει «ανθρώπινος καπιταλισμός». Οι εργάτες δεν έχουν να κάνουν τίποτα λιγότερο από τη δική τους συγκέντρωση δυνάμεων για την αντεπίθεση.

Ασχετο: Εντυπωσιακό το σόου με τις συλλήψεις αστυνομικών. Οχι μόνο γιατί αφορούσε στο γνωστό Τμήμα Ακρόπολης (πόσοι μπήκαν εκεί για «αναγνώριση στοιχείων», κι έχουν φύγει χωρίς να έχουν φάει μπάτσο;), αλλά και γιατί ήρθε να καθησυχάσει ότι αυτοί - οι άλλοι αστυνομικοί - που βγαίνουν από χτες στις γειτονιές είναι οι «καλοί», οι «δικοί μας». Μόνο που καταστολή και «δικοί μας» δεν υπάρχει. Και αστυνομία χωρίς καταστολή επίσης δεν υπάρχει. Το νου τους όσοι ακούσουν την πόρτα να χτυπάει. Δε θα είναι ο γαλατάς.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Η ΓΣΕΕ ΞΕΠΟΥΛΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ανάγκες των εργαζομένων στο όνομα της κρίσης

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τα δύσκολα στοιχήματα για το 2010

ΕΘΝΟΣ: ΠΡΕΣΙΝΓΚ 15 ημερών από Βρυξέλλες

ΤΑ ΝΕΑ: Πριμ πρόσληψης για νέους ως 30 ετών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ατζέντα - φωτιά για κύκλωμα φαρμάκων

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΧΑΟΣ με τις αποδείξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μέτρο - ΠΑΓΙΔΑ για φοροφυγάδες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Αντίστροφη μέτρηση για την Οικονομία

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: 5 ΚΑΡΦΙΑ Λούκας κατά του «τσάρου»

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΟΤΕ ζήτησε ο Βουρλούμης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΕ ΓΙΩΡΓΟ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΜΟΚ ΦΟΡΩΝ

Η ΑΥΓΗ: Συνταγή - σοκ που «σκοτώνει» την οικονομία

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: «Κοράκια» εξωτερικού αρπάζουν δισ. ευρώ από την Ελλάδα

Ο ΛΟΓΟΣ: Η οικονομία «κόβει την τράπουλα»

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η χρονιά των γρίφων

«Οταν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε βομβαρδίζουν με λιμούς, καταποντισμούς. Με καταιγίδες περικοπών, φόρων και αυξήσεων που θα αλλάξουν τη ζωή σου προς το χειρότερο. Οταν δεν ξέρεις αν θα 'χεις δουλειά, αν θα μείνει ανοιχτό το μαγαζί σου, αν το τραπέζι θα 'ναι στρωμένο. Τότε, μέσα σ' αυτά τα μαύρα σύννεφα, το τρομοκρατικό κλίμα που σε ρίχνει ψυχολογικά και γεμίζεις αγωνία και απελπισία, το μόνο που μπορείς να ευχηθείς είναι το 2010 να έχει ανθρώπινο πρόσωπο» (το σχόλιο στο ΠΑΡΟΝ).

«Το 2010 θα μπορούσε να είναι μια καλή χρονιά για την Ελλάδα (...) σκεφθείτε ένα 2010, κατά το οποίο ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμφωνούν σε ορισμένες τομές (...) φανταστείτε μια Ελλάδα όπου τα βενζινάδικα έχουν ταμειακές μηχανές, το λαθρεμπόριο των καυσίμων περιορίζεται δραματικά, τα προκλητικά επιδόματα τμήματος του κρατικού τομέα περικόπτονται αισθητά, τα κλειστά επαγγέλματα ανοίγουν και περιορίζονται οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και οι πανάκριβες εθελουσίες έξοδοι για τους προνομιούχους χρήστες της μεθόδου του "κοινωνικού τσαμπουκά" (...) Ολα αυτά και άλλα πολλά (...) τυγχάνουν (τα περισσότερα) της υποστήριξης της Ν.Δ. (...) Θα βρουν όμως απέναντί τους ένα ισχυρότατο μέτωπο κομματικών, συνδικαλιστικών, επιχειρηματικών, ακόμη και εγκληματικών συμφερόντων (...) Ο κ. Παπανδρέου έχει μια ευκαιρία να μιλήσει με αμεσότητα στην κοινή γνώμη και να πείσει (...) Ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται πρόθυμος να βάλει πλάτη (...) Πρέπει όμως να είμαστε ρεαλιστές. Τους πρώτους μήνες του 2010 οι αγρότες θα βγουν ή, για την ακρίβεια, θα κλείσουν τους δρόμους. Τι θα κάνει τότε ο κ. Παπανδρέου; Θα ακολουθήσει το μοντέλο Καραμανλή, της παράδοσης άνευ όρων δηλαδή, και πού θα βρει τα λεφτά για να τους ικανοποιήσει; Πέρα όμως από τους αγρότες, είναι πολλές οι κοινωνικές ομάδες που θα αντιδράσουν εντονότατα μόλις νιώσουν ότι χάνουν τα κεκτημένα τους (...) Σε κάθε περίπτωση ο κ. Παπανδρέου και το προσωπικό του επιτελείο θα χρειαστεί να αποδείξουν πως έχουν γερά νεύρα, "σπονδυλική στήλη" και αντοχή τους επόμενους μήνες» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).