ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 26 Γενάρη 2010
Σελ. /40
Κυβερνητική εχθρότητα για τις κινητοποιήσεις

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ποιοι αγρότες; Πόσα είναι τα τρακτέρ; Είναι εσχάτη μειοψηφία. Δεν ξεπερνούν τα 500-600 (...) Είναι προφανές ότι εντάσσεται η τακτική ορισμένων κομμουνιστών αγροτών στη λογική της κυρίας Παπαρήγα "έχουμε πόλεμο". Ο εμφύλιος πόλεμος ήταν μια τραγωδία την προηγούμενη φορά, αυτήν τη φορά τείνει να είναι τραγωκωμωδία!». Οι παραπάνω φράσεις ανήκουν στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλο, ο οποίος εκφράζει την άποψη που έχει συνολικά το κυβερνητικό επιτελείο για τη φτωχή και μεσαία αγροτιά και τους αγώνες της. Δε μας ξαφνιάζει η εχθρότητα με την οποία ο Πάγκαλος αντιμετωπίζει τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Αλλωστε, το ιδεολόγημα περί «μειοψηφιών» έρχεται και επανέρχεται κάθε φορά που μια κυβέρνηση, «πράσινη» ή «γαλάζια», αισθάνεται στριμωγμένη και καταφεύγει στην πιο άθλια συκοφαντία. Οσο για την προσπάθεια του Πάγκαλου να αποδώσει τις κινητοποιήσεις σε κομματική υποκίνηση, δεν είναι τίποτα άλλο από... περσινά ξινά σταφύλια. Με τέτοια ξοφλημένα «επιχειρήματα» προσπαθεί να δυσκολέψει την αναγκαία κοινή δράση όλων των αγροτών και σε μια πορεία την ενιαία πάλη με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους. Εχει όμως τους λόγους του ο Πάγκαλος που για λογαριασμό της κυβέρνησης καταφεύγει σε τέτοια άθλια τερτίπια. Ξέρει καλά πως στα μπλόκα υπάρχουν πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και άλλοι άνθρωποι του μόχθου, που συνειδητοποιούν μέρα με τη μέρα ότι η στήριξη που έδωσαν στο ΠΑΣΟΚ τους βγήκε «ξινή». Αυτό είναι που φοβάται περισσότερο η κυβέρνηση. Να εκφραστεί και πολιτικά η οργή και η αγανάκτηση για την κυβερνητική πολιτική. Γι' αυτό αμολάει τον Πάγκαλο (και όχι μόνο), άλλοτε για να συκοφαντήσει την αγροτιά και άλλοτε για να ζητήσει να εφαρμοστούν ο νόμος και η τάξη.

Στήριξη και «συγκυβέρνηση»

Ναι, στηρίζουμε την κυβέρνηση στην (αντιλαϊκή) πολιτική που εφαρμόζει, αλλά δε συγκυβερνάμε με το ΠΑΣΟΚ... Εωλο και αστείο το επιχείρημα που επικαλείται η ηγεσία της ΝΔ προκειμένου να αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή και οργή για τις πλάτες που βάζει για να περάσει ο αντιλαϊκός τυφώνας. «Στηρίζουμε την κυβέρνηση εκεί που επιβάλλει το συμφέρον του τόπου, αλλά δεν κυβερνάμε μαζί της (...) Δεν έχουμε συνυπευθυνότητα για τη διακυβέρνηση του τόπου, δεν συγκυβερνούμε με το ΠΑΣΟΚ», ήταν η φράση που χρησιμοποίησε ο Αντ. Σαμαράς στη συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να μην παρασύρει «στον γκρεμό» η λαϊκή δυσαρέσκεια και το κόμμα της κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ αντιλαμβάνεται πως η τακτική της συναίνεσης που εφαρμόζει την ταυτίζει, απόλυτα δικαιολογημένα, με την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εκλογική επιρροή της αλλά και για τη «σταθερότητα» του δικομματισμού. Δε θα μπορούσε βέβαια η ηγεσία της ΝΔ να εφαρμόσει μια άλλη αντιπολιτευτική τακτική, ακριβώς γιατί αυτή επιβάλλει το συμφέρον της πλουτοκρατίας. Από την άλλη, όμως, κανένα δεν ξεγελούν οι κορόνες ότι τάχα δε συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ. Τυπικά αυτό ισχύει, στην πράξη όμως βάζει γερές πλάτες για να περάσει η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ξεφτίλα δίχως όρια

Στο ...εκτελεστικό απόσπασμα με την κατηγορία της έσχατης προδοσίας θα έπρεπε να στηθούν οι αγωνιζόμενοι αγρότες αν το σύστημα ήταν πιο ισχυρό(!). Οσο και αν ακούγεται απίστευτο, ειπώθηκε από τον Μ. Ανδρουλάκη, που συνεχίζει το παραλήρημά του σε βάρος της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Μιλώντας χτες (στον «Αθήνα 9,84») είπε επί λέξει: «Αλλη μια χρονιά το ίδιο πανηγύρι. Είναι η εποχή που δεν σπέρνουν, δε θερίζουν. Μπορείς και κάνεις και μια παρέλαση στους δρόμους και παίζεις τον ήρωα, εκ του ασφαλούς πάντα. Ομως φέτος, αν υπήρχε εξουσία και πολιτικό σύστημα νομιμοποιημένο, δε θα τολμούσε κανείς να βγει στους δρόμους. Θα ήταν πράξη έσχατης προδοσίας φέτος, αλλά δεν υπάρχει αυτό»... Το θέμα είναι ότι δεν πρόκειται για γραφικότητες ενός «ιδιόρρυθμου» βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, αλλά για κυρίαρχη άποψη στο κυβερνών κόμμα όσον αφορά την αντιμετώπιση του αγώνα επιβίωσης της μεσαίας και φτωχής αγροτιάς. Φάνηκε καθαρά από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού, του Θ. Πάγκαλου, της Κ. Μπατζελή, κ.ά. Ο εν λόγω βουλευτής απλά υπερακοντίζει εκ του ασφαλούς...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πάλη σε ενιαίο μέτωπο

Είτε με τη μορφή του «διαλόγου», είτε με τη μορφή της συκοφάντησης, των απειλών ή της επιστράτευσης του «κοινωνικού αυτοματισμού», η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους αγρότες έχει έναν και μόνο στόχο: Να αποπροσανατολίσει, να τρομοκρατήσει και να εγκλωβίσει την αγροτιά και, σε κάθε περίπτωση, να αποτραβήξει τη συζήτηση από την υποχρέωση που η ίδια έχει να αναζητήσει και να δώσει λύση στα πραγματικά προβλήματα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς. Εκείνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι πώς θα αποσπάσει τη συναίνεση των αγροτών στο προαποφασισμένο πρόγραμμά της, στην εφαρμογή των αντιλαϊκών προβλέψεων της ευρωενωσιακής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, δηλαδή στο ξεκλήρισμα των φτωχών και μεσαίων αγροτών, στη συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοτσιφλικάδων και πολυεθνικών του κλάδου των τροφίμων.

Κάτω απ' αυτό το πρίσμα αποκτά ξεχωριστή σημασία το αγωνιστικό σάλπισμα συντονισμού που απευθύνει το μπλόκο της Νίκαιας. Καλεί την αγροτιά να απορρίψει το στημένο «διάλογο» και τονίζει ότι η αγωνιστική δράση των αγροτών δεν μπορεί παρά να είναι ενιαία, προτείνοντας ένα κοινό διεκδικητικό πλαίσιο, το οποίο αφορά το σύνολο των μικρομεσαίων αγροτών όλης της χώρας, από τη σκοπιά της στρατηγικής υπεράσπισης των πραγματικών τους συμφερόντων. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι ο αγώνας των αγροτών πρέπει να είναι ενιαίος με εκείνον των εργατοϋπαλλήλων, των αυτοαπασχολούμενων, που δεν έχουν μόνο τον ίδιο αντίπαλο, το κεφάλαιο και την πολιτική του, αλλά και κοινό συμφέρον να τον αντιπαλέψουν, να τον τρομοκρατήσουν και στην πορεία να τον νικήσουν και να τον ανατρέψουν.

Οι λογής λογής «διάλογοι» που έχουν στηθεί κατά καιρούς αποτέλεσαν το όχημα για την εφαρμογή της προαποφασισμένης αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής με το μανδύα της «διαβούλευσης». Η απόρριψη του διαλόγου δίνει δύναμη στους λαϊκούς εργατικούς αγώνες, μπορεί να πολλαπλασιάσει την αποτελεσματικότητά τους. Είναι όρος αναγκαίος για να διαμορφώσουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα αιτήματα ενιαία και κοινούς στόχους πάλης που απαντάνε στις σύγχρονες ανάγκες τους, δυσκολεύουν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και ακυρώνουν τους ελιγμούς. Το πρόβλημα της επιβίωσης για τον μικρό αγρότη μεταφράζεται σε διατροφικό πρόβλημα για τον εργατοϋπάλληλο. Η πολιτική που ενισχύει τη σύμφυση αγροτοκαπιταλιστών και πολυεθνικών των τροφίμων είναι αυτή που αναπαράγει τα κοινά για τους φτωχούς αγρότες και τους εργαζόμενους προβλήματα.

Το μέτωπο είναι δεδομένο: Από τη μια είναι η ΕΕ, η πλουτοκρατία, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα που στηρίζουν την αντιαγροτική πολιτική. Από την άλλη είναι η φτωχή και μεσαία αγροτιά που στενάζει από την εφαρμογή της ΚΑΠ, από την πολιτική που έχει στο επίκεντρο το κέρδος των μονοπωλίων. Από την ίδια πολιτική στενάζουν όλοι οι φτωχοί αγρότες, από την ίδια πολιτική στενάζουν και τα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Το ενιαίο μέτωπο όλων απέναντι στον αντιλαϊκό τυφώνα που προωθεί η κυβέρνηση είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να φέρει στο επίκεντρο, με διεκδικητικούς ριζοσπαστικούς αγώνες, τις πραγματικές ανάγκες του λαού, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ικανοποίησή τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ