«Ποιοι αγρότες; Πόσα είναι τα τρακτέρ; Είναι εσχάτη μειοψηφία. Δεν ξεπερνούν τα 500-600 (...) Είναι προφανές ότι εντάσσεται η τακτική ορισμένων κομμουνιστών αγροτών στη λογική της κυρίας Παπαρήγα "έχουμε πόλεμο". Ο εμφύλιος πόλεμος ήταν μια τραγωδία την προηγούμενη φορά, αυτήν τη φορά τείνει να είναι τραγωκωμωδία!». Οι παραπάνω φράσεις ανήκουν στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλο, ο οποίος εκφράζει την άποψη που έχει συνολικά το κυβερνητικό επιτελείο για τη φτωχή και μεσαία αγροτιά και τους αγώνες της. Δε μας ξαφνιάζει η εχθρότητα με την οποία ο Πάγκαλος αντιμετωπίζει τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Αλλωστε, το ιδεολόγημα περί «μειοψηφιών» έρχεται και επανέρχεται κάθε φορά που μια κυβέρνηση, «πράσινη» ή «γαλάζια», αισθάνεται στριμωγμένη και καταφεύγει στην πιο άθλια συκοφαντία. Οσο για την προσπάθεια του Πάγκαλου να αποδώσει τις κινητοποιήσεις σε κομματική υποκίνηση, δεν είναι τίποτα άλλο από... περσινά ξινά σταφύλια. Με τέτοια ξοφλημένα «επιχειρήματα» προσπαθεί να δυσκολέψει την αναγκαία κοινή δράση όλων των αγροτών και σε μια πορεία την ενιαία πάλη με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους. Εχει όμως τους λόγους του ο Πάγκαλος που για λογαριασμό της κυβέρνησης καταφεύγει σε τέτοια άθλια τερτίπια. Ξέρει καλά πως στα μπλόκα υπάρχουν πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και άλλοι άνθρωποι του μόχθου, που συνειδητοποιούν μέρα με τη μέρα ότι η στήριξη που έδωσαν στο ΠΑΣΟΚ τους βγήκε «ξινή». Αυτό είναι που φοβάται περισσότερο η κυβέρνηση. Να εκφραστεί και πολιτικά η οργή και η αγανάκτηση για την κυβερνητική πολιτική. Γι' αυτό αμολάει τον Πάγκαλο (και όχι μόνο), άλλοτε για να συκοφαντήσει την αγροτιά και άλλοτε για να ζητήσει να εφαρμοστούν ο νόμος και η τάξη.