Την ανάληψη ενός πιο ενεργού ρόλου στα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να σηματοδοτήσει με τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, χτες, ο πρώην επικεφαλής του, Αλ. Αλαβάνος, παρουσία εκπροσώπων σχεδόν όλων των συνιστωσών του σχήματος, αλλά και στελεχών του ΣΥΝ.

Παρότι ο ίδιος επέμεινε ότι στόχος των πρωτοβουλιών του είναι μια «θετική συμβολή στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ», που δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με κανέναν, ωστόσο στο περιθώριο της συνέντευξης στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ομολογούσαν πως στόχος είναι η συντονισμένη άσκηση πίεσης στον ΣΥΝ και ο απεγκλωβισμός του σχήματος απ' τον «ασφυκτικό εναγκαλισμό του».

Μάλιστα, ο Αλ. Αλαβάνος δήλωσε ότι στις αρχές του Φλεβάρη θα δοθεί στη δημοσιότητα και η «διακήρυξη» της προσπάθειάς τους με «πολλές υπογραφές». Ενώ χαιρέτισε σαν «ελπιδοφόρες» τις κινήσεις και συσπειρώσεις στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ που αιτούνται τη «δημοκρατική ανασυγκρότησή» του, η οποία, σύμφωνα με τους ίδιους, «παρεμποδίζεται» απ' την ηγεσία του ΣΥΝ.

Σε κάθε περίπτωση, οι θέσεις που διατύπωσε ο Αλ. Αλαβάνος προδίδουν στο ακέραιο το σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα των όποιων σχεδιασμών, με σαφή στόχο την ενσωμάτωση της κλιμακούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, στρατηγική την οποία υπηρετεί και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Για τη χρονική στιγμή εκδήλωσης της παρέμβασής του, ο Αλ. Αλαβάνος επικαλέστηκε τις «ιστορικές στιγμές που ζούμε», καθώς, όπως είπε, η χώρα «εκβιάζεται και τελικά κυβερνάται από ακραίους κύκλους ενός επιθετικού και εκδικητικού καπιταλισμού».

Στη συνέχεια, υπέδειξε σαν «διέξοδο» τη δημιουργία ενός «μετώπου ανατροπής» του Συμφώνου Σταθερότητας, καλλιεργώντας και μ' αυτόν τον τρόπο ένα λιγότερο - όπως συνάγεται - επιθετικό και εκδικητικό καπιταλισμό.

Ο Αλ. Αλαβάνος επιτέθηκε στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι όμως επειδή αυτές εκπροσώπησαν πολιτικά με τον καλύτερο τρόπο το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά επειδή επέδειξαν «δουλοπρέπεια» και μειωμένο «αίσθημα εθνικής αξιοπρέπειας».

Την ίδια στιγμή, κάλεσε το λαό να ενισχύσει τη διαπραγματευτική ισχύ αυτών των κυβερνήσεων, μέσω ενός δημοψηφίσματος για το Σύμφωνο Σταθερότητας, για «να εξασφαλισθεί - όπως δήλωσε - μια ισχυρή διαπραγματευτική θέση» στην κυβέρνηση. Σαν να επρόκειτο ποτέ κυβερνήσεις που πολιτικά εκπροσωπούν την άρχουσα τάξη και συνομολογούν στην ΕΕ αντιλαϊκές πολιτικές, να διαπραγματευτούν οτιδήποτε προς όφελος του λαού...

Αναπαρήγαγε ακόμα το ψευτοδίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά», αλλά και τις αυταπάτες για το ΠΑΣΟΚ, ισχυριζόμενος ότι «σε ένα βαθμό αιφνιδιάστηκε και το ίδιο».

Εξακολουθώντας να εμπνέεται απ' τη σοσιαλδημοκρατία της δεκαετίας του '80, κάλεσε τους «φίλους του ΠΑΣΟΚ» σε κοινές δράσεις και συμπαράταξη ώστε «να μην περάσει η πολιτική της δεξιάς» και να «μην ξαναγίνει ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος όχημα περάσματος της δεξιάς πολιτικής και ματαίωσης του αριστερού εγχειρήματος»! Κι αυτό, όπως είπε, γιατί «η γονυκλισία στους καρδιναλίους της ΕΕ είναι έξω απ' την ιδρυτική κουλτούρα του σοσιαλιστικού χώρου»!

Ο Αλ. Αλαβάνος διατύπωσε απόψεις επικίνδυνες για το εργατικό και λαϊκό κίνημα, όπως ότι «μια κοινωνία αποκλεισμών γεννάει τη μαζικοποίηση της βίας» και καθιστά «αστείες τις διακηρύξεις για εξάρθρωση της τρομοκρατίας»! Αλλά και απόψεις αποπροσανατολιστικές, παρουσιάζοντας σαν εναλλακτικό δρόμο το «δημοκρατικό σχεδιασμό και προγραμματισμό», αποσαφηνίζοντας ωστόσο ότι ο δρόμος αυτός δεν ξεφεύγει απ' το ευρωενωσιακό πλαίσιο που ορίζεται απ' την καπιταλιστική αναρχία.

Αποδέχτηκε εξάλλου σαν ανεπίστρεπτη πραγματικότητα την προσαρμογή της χώρας σε αποφάσεις διεθνών οργανισμών αφού «διανύουμε μια εποχή που μεγάλα θέματα ρυθμίζονται πια σε διασυνοριακό πλαίσιο».

Τέλος, σε ό,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε πως «υπάρχει δυνατότητα για μια νέα κοινωνική πλειοψηφία με ισχυρό ρόλο της ριζοσπαστικής αριστεράς, όπου ένας δημοκρατικά συγκροτημένος, πολύπλευρος και διαυγής ΣΥΡΙΖΑ των μελών του, χωρίς φοβικούς αποκλεισμούς, θα μπορούσε να έχει σημαντικό ρόλο».

Για τη χτεσινή παρέμβαση Αλαβάνου η ηγεσία του ΣΥΝ επισήμως έλεγε πως κάθε διάθεση και ενέργεια για συμβολή στο «κοινό εγχείρημα» είναι ευπρόσδεκτη. Μια σειρά από στελέχη του κόμματος, όμως, αν και δεν έκρυβαν την ανακούφισή τους για το γεγονός ότι ο Αλ. Αλαβάνος δεν ήταν επιθετικός εναντίον του ΣΥΝ, ωστόσο δεν έκρυβαν ούτε την ανησυχία τους για την πρόθεσή του να εμπλακεί ενεργότερα στα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εκτιμούν πως θα ενισχύσει φυγόκεντρες ή διασπαστικές τάσεις που ήδη υπάρχουν.

Ακόμα, παρότι δήλωναν ικανοποίηση απ' τη δήλωσή του πως δεν επιθυμεί έναν ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα, ωστόσο συμπλήρωναν ότι αυτό έρχεται σε αντίθεση με την άποψη που εξέφρασε ότι οι αποφάσεις της Πανελλαδικής Σύσκεψης του σχήματος για ενιαίο μητρώο μελών, για κάρτα μέλους και όλες οι άλλες είναι το μίνιμουμ και το «ελάχιστο που πρέπει να γίνει».

Η παρέμβαση του Αλ. Αλαβάνου ήρθε να προστεθεί στους «πονοκεφάλους» της ηγεσίας του ΣΥΝ, όπου μαίνεται η αντιπαράθεση για το αν θα γίνει ή όχι έκτακτο συνέδριο, ενώ η «Ανανεωτική Πτέρυγα» διαμηνύει μέσω κορυφαίων της στελεχών πως δε διαπραγματεύεται το δικαίωμά της να λέει την άποψή της για κάθε θέμα και προειδοποιεί την ηγεσία για το ενδεχόμενο διάσπασης. Κι αυτό ενώ διακινείται κείμενο συλλογής υπογραφών κατά του Φ. Κουβέλη που τιτλοφορείται «δήλωση μη αναγνώρισης της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ».

Σήμερα συνεδριάζει η ΠΓ του ΣΥΝ για να αποφασίσει αν θα εισηγηθεί στην ΚΠΕ που συγκαλείται το Σαββατοκύριακο έκτακτο συνέδριο ή όχι. Ο Αλ. Τσίπρας είναι αποφασισμένος να μην υποχωρήσει απ' την πρόταση για διεξαγωγή του, ενώ το «Αριστερό Ρεύμα» διχάζεται, όπως φάνηκε και στην πανελλαδική του σύσκεψη την περασμένη Κυριακή. Ολα ωστόσο δείχνουν ότι παρότι διαφωνεί, όπως και η «Ανανεωτική Πτέρυγα», δε θα σταθεί εμπόδιο αν ο Αλ. Τσίπρας επιμείνει.

Αποκαλύπτοντας την κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΝ, αλλά και το περιεχόμενο της συμμαχίας στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή», έκανε λόγο για δημόσιες διαφοροποιήσεις που γίνονται αυτοσκοπός για να εξυπηρετηθούν πολιτικά ή προσωπικά σχέδια, ζήτησε να πάψουν οι τάσεις να δρουν σαν μηχανισμοί, όπως και οι προσωπικές πολιτικές. Συμπλήρωσε ότι ο ΣΥΝ χρειάζεται «επαναβεβαίωση του πολιτικού συμβολαίου με την ταυτόχρονη συναποδοχή ενός πλαισίου δεοντολογίας για τη λειτουργία» του και «επανεκκίνηση».

Δήλωσε ότι ο ΣΥΝ διανύει «περίοδο σύγχυσης» και ότι «το να λέμε ότι δεν αμφισβητείται τίποτα δε βοηθά. Ακούγεται αστείο. Γιατί στην πραγματικότητα (...) τα πάντα αμφισβητούνται» και ξεδιπλώνονται σχέδια αμφισβήτησης του ΣΥΝ, «αντίρροποι και φυγόκεντροι σχεδιασμοί». Συμπλήρωσε ακόμα ότι «ορισμένοι άλλωστε δεν το κρύβουν. Μιλούν ανοιχτά για το τέλος της διαδρομής του ΣΥΝ, άλλοι για τη ρευστοποίησή του και άλλοι για την ανάγκη διάσπασής του».

Σε ό,τι αφορά στο Συνέδριο δήλωσε ότι δεν μπορεί να αγνοήσει την επιθυμία της βάσης που το ζητά. Ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι «η ύπαρξη εντός του ΣΥΝ δύο ή και τριών στρατηγικών σχεδίων απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε αντιπαραθέσεις», ότι «είναι ευθύνη του Συνασπισμού να διορθώσει αυτό το σοβαρό πρόβλημα, όπως και την παρατεινόμενη κατάσταση δημόσιας συστηματικής αμφισβήτησης του ενωτικού εγχειρήματος», αλλά και ότι «πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μαζικός χώρος, όπου οι συνιστώσες ανταγωνίζονται για τον έλεγχο των αποφάσεων και της πολιτικής γραμμής».

Ο Π. Λαφαζάνης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ («Αριστερό Ρεύμα»), σε άρθρο του στην ίδια εφημερίδα σημειώνει την έξαρση φυγόκεντρων τάσεων στο κόμμα του, διαπιστώνει την ύπαρξη «προσωποκεντρικών παθογενειών και απολίτικων τάσεων, φέουδων και μόνιμων αντιπολιτεύσεων».