Χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου με τις οικογένειές τους, μετανάστες, νεολαίοι, συνταξιούχοι, γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων έσμιξαν προχτές το μεσημέρι στην Ομόνοια κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, πίσω από τα πανό των ταξικών συνδικάτων, σε μια από τις μαζικότερες και μαχητικότερες απεργιακές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων.

Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι, η πλατεία της Ομόνοιας άρχιζε να γεμίζει από εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, από όλους τους κλάδους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και κάθε μεριά της Αθήνας που έφταναν συγκροτημένα από τα σημεία των πέντε προσυγκεντρώσεων. Μαζί τους συναντήθηκαν τα μπλοκ της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των ΕΒΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας και άλλων μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος. Συντεταγμένα και φωνάζοντας αδιάκοπα συνθήματα για την ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών, παρατάχθηκαν στον τόπο της συγκέντρωσης.

Μέσα σε χειροκροτήματα έγινε δεκτή η ανακοίνωση από τα μεγάφωνα μηνυμάτων αλληλεγγύης από Τούρκους απεργούς που την ίδια ώρα διαδήλωναν στην Αγκυρα, αλλά και από την Πακιστανική Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, την NBTUFC (εργαζόμενοι στο Εμπόριο στις περιοχές του Νείλου), τη Διεθνή Οργάνωση Οικοδόμων.

Σύντομο χαιρετισμό απευθύνει ο Ηλίας Σαλντατζόγλου, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην εταιρεία έτοιμου σκυροδέματος «ΕΡΓΑΝΗΣ», που συνεχίζουν τον πολυήμερο αγώνα τους απλήρωτοι εδώ και πέντε μήνες: «Το ΠΑΜΕ είναι μαζί μας. Μαζί μας, στο δικαίωμα για εργασία... Δε θα σταματήσουμε να φωνάζουμε, να αγωνιζόμαστε», διεμήνυσε.

Την πείρα που αντλεί η νέα βάρδια της εργατικής τάξης ανέδειξε η Ελένη Μητικάρη, που απηύθυνε χαιρετισμό εκ μέρους του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. «Το προηγούμενο διάστημα αποτελεί σοβαρό μάθημα για το πώς θα οργανώνουμε την πάλη μας, μάθημα για τις αξίες της συλλογικής διεκδίκησης, της αλληλεγγύης, της αυτοθυσίας. Δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοί μας, εργαζόμενοι σπουδαστές που απολύθηκαν στις 17/12 και στις 10/2 και δε λύγισαν μπροστά στην εργοδοτική τρομοκρατία, μπροστά στο φόβο της ανεργίας και είναι εδώ και σήμερα, πιο ατσαλωμένοι».

Με θέρμη έγινε δεκτός στο βήμα ο Αλόμ Γκιρ Οσέν, εργάτης από το Μπαγκλαντές, που σε σπαστά ελληνικά υπογράμμισε: «Συνεχίζουμε τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση! Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι! Είμαστε με το ΠΑΜΕ, είμαστε στον αγώνα!»...

Την κεντρική ομιλία παρουσιάζει ο Γιάννης Τόλης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου και Χάρτου.

Αμέσως μετά τις ομιλίες, ξεκινά η πορεία και οι διαδηλωτές αποκαλύπτουν το μεγαλείο της χτεσινής απεργιακής αναμέτρησης. «Απόρριψη των μέτρων της κυβέρνησης, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία», γράφει το πανό στην κεφαλή. Οι πικέτες αποτυπώνουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων: «1.400 βασικό μισθό», «Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους» κτλ. Αποκαλύπτουν ότι τα νέα αντεργατικά μέτρα είναι ζήτημα ταξικής επιλογής: «250.000 εργαζόμενοι παίρνουν 740 ευρώ μισθό. Την ίδια ώρα 700 δισ. ευρώ είναι στις τσέπες των μεγάλων επιχειρήσεων». «Δεν υπάρχει σάλιο στον ΟΑΕΔ για τους ανέργους. Από την άλλη 28 δισ. ευρώ δίνει στους εργοδότες χάρισμα». Οι πικέτες «οδηγούν» τη μεγάλη διαδήλωση και της δίνουν πραγματικά σύγχρονο από τη σκοπιά των εργαζομένων περιεχόμενο.

Κυρίαρχη είναι και η αγανάκτηση απέναντι στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, που προσπαθεί να σύρει τους εργαζόμενους πίσω από τις απαιτήσεις των μεγαλοεργοδοτών και να παρουσιάσει τα συμφέροντά τους ως «εθνικά συμφέροντα». Για παράδειγμα, εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ που διαδηλώνουν και απεργούν με το ΠΑΜΕ παρά την απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ) για 4ωρη στάση εργασίας. «Συνήθως - από τις μεταφορές - βάζουν το ΜΕΤΡΟ να σπάει την απεργία, αυτή τη φορά ήμασταν δυστυχώς εμείς. Ομως, παρ' όλα αυτά, πολλά λεωφορεία έμειναν στο αμαξοστάσιο», τονίζουν στον «Ριζοσπάστη». «Γενική συνέλευση των εργαζομένων έχει να γίνει εδώ και ένα χρόνο, κι αυτή έγινε μετά από δικές μας υπογραφές», συμπληρώνουν. Οπως και απολυμένοι της «Ολυμπιακής», καταγγέλλουν τους ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Ενότητα» (ΣΥΝ) ότι προσπαθούν να τους καθησυχάσουν για τις «προθέσεις της κυβέρνησης», ενώ αυτοί βρίσκονται από τις 15 Δεκέμβρη «στον αέρα» και απλήρωτοι.

Τα συνθήματα «πέφτουν» βροχή, ενώ οι περαστικοί σταματούν για να δουν και να ακούσουν το πλήθος: «Οχι στη συναίνεση και την υποταγή, ανυπακοή και πάλη ταξική». Το συλλαλητήριο είναι μεγαλειώδες. Η πορεία καλύπτει Σταδίου - πλατεία Συντάγματος και Πανεπιστημίου. Οταν η κεφαλή φτάνει στην Ομόνοια κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου, συναντά την ουρά που ξεκινά ακόμη από το χώρο της συγκέντρωσης, την Ομόνοια. Ναι, όταν ο λαός θέλει, μπορεί.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Γενική Γραμματέα, Αλέκα Παπαρήγα. Επίσης παραβρέθηκαν η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα, καθώς και το Κίνημα Χριστιανική Δημοκρατία με τον πρόεδρό του, Μανώλη Μηλιαριάκη.

«Το ΠΑΜΕ καλεί σε παλλαϊκό ξεσηκωμό»! Με αυτή τη φράση άρχισε την κεντρική ομιλία της μεγαλειώδης συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ ο Γιάννης Τόλης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Τύπου και Χάρτου. «Διαβεβαιώνουμε ως εργαζόμενοι, ως ταξικό κίνημα ότι δε θα σταματήσουμε τους αγώνες μας έως ότου τσακίσουμε όσους τσακίζουν το μέλλον των παιδιών μας», επισήμανε.

«Εχουν κηρύξει πόλεμο εναντίον των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων. Θα απαντήσουμε με πόλεμο αποφασιστικό και διαρκή. Αν χθες (σ.σ. προχτές στείλαμε ένα συμβολικό μήνυμα με τη συμβολική κατάληψη του χρηματιστηρίου, σήμερα με την απεργία μας, αύριο το μήνυμα θα είναι πιο ουσιαστικό, πιο καίριο. Επιχειρούν να χειραγωγήσουν πολιτικο-ιδεολογικά την εργατική τάξη, λέγοντάς μας ότι είναι πατριωτικό να υποταχτούν οι εργαζόμενοι για να περάσει η αντεργατική λαίλαπα, άρα να γεμίσει με αμύθητα πλούτη τα ταμεία της η πλουτοκρατία, δημιουργώντας νέα πεδία κερδοφορίας, ξεπερνώντας την καπιταλιστική τους κρίση, φορτώνοντας πλήρως τα βάρη στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, σκορπίζοντας φτώχεια και εξαθλίωση. Το πατριωτικό καθήκον ένα κριτήριο έχει - το συμφέρον της λαϊκής πλειοψηφίας» σημείωσε.

«Μας κοροϊδεύουν. Ενα δρόμο έχουμε. Να τους κόψουμε το βήχα με τους αγώνες μας και την πολιτική μας θέση. Η πάλη μας να γίνει ο εφιάλτης τους. Ο λαός όταν θέλει μπορεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσει τη δύναμή του. Τα μέτρα είναι προαποφασισμένα και έχουν μόνιμο χαρακτήρα. Δημιουργούν τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια νέα μεγάλη κερδοφορία στη φάση ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Οι εργαζόμενοι όταν ακούν για νέα καπιταλιστικά κέρδη πρέπει να περιμένουν νέα δεινά», υπογράμμισε ο Γ. Τόλης.

«Οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι αντιλαμβάνονται ότι όσο εκβιάζουν και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους, όσο προσπαθούν να τους παραπλανήσουν, όσο τους πιέζουν για να φορτωθούν νέα βάρη, τόσο θα δημιουργούν οργή και αγανάκτηση. Τους τρομάζει η προοπτική του γενικού ξεσηκωμού των εργαζομένων», υπογράμμισε. «Ιδιαίτερος είναι ο ρόλος που έχουν χρεώσει στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ που παίζει τον πιο βρώμικο ρόλο στο εργατικό κίνημα. Η σημερινή απεργία που πραγματοποιεί, δεν είναι απλά τουφεκιά στον αέρα. Είναι προσπάθεια εκτόνωσης των αγωνιστικών διαθέσεων, αποπροσανατολισμού από την αμφισβήτηση του συνόλου της αντεργατικής πολιτικής. Είναι τουφεκιά σε βάρος της κλιμάκωσης των αγώνων. Δε λένε κουβέντα για αυξήσεις στις συλλογικές συμβάσεις. Είναι νερό στο μύλο της συναίνεσης που απαιτείται για να ισοπεδωθούν τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Απαιτείται τώρα η καταδίκη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Είναι πεμπτοφαλαγγίτες του κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα. Ενας είναι ο συνδικαλιστικός πόλος συσπείρωσης των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ».

«Εργαζόμενη, εργαζόμενε. Μην τους ανέχεσαι άλλο πια. Εχουμε το δίκιο και τη δύναμη να το επιβάλουμε. Με την κλιμάκωση της πάλης του ταξικού κινήματος, ο εργάτης που ψήφισε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχει την ευκαιρία να διορθώσει τη ψήφο του. Να εγκαταλείψει οριστικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Ο κάθε χώρος δουλειάς να γίνει κάστρο αντίστασης, απειθαρχίας και ανυπακοής στις επιταγές του κεφαλαίου για νέες θυσίες. Να γίνει ορμητήριο αντεπίθεσης για να πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα: Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», κατέληξε.

Ενα απεργιακό τόξο απλώθηκε προχτές και στην περιφέρεια της Αττικής, από τα Μέγαρα και το Θριάσιο μέχρι τα Μεσόγεια και το Λαύριο με δεκάδες μικρούς και μεγάλους εργασιακούς χώρους πολλών κλάδων να «νεκρώνουν».

Στο Θριάσιο «νέκρωσαν» ναυπηγεία Ελευσίνας, «Χαλυβουργική», «Ελληνική Χαλυβουργία», το τσιμεντάδικο ΧΑΛΥΨ, ΠΥΡΚΑΛ, διυλιστήρια των ΕΛΠΕ. Στην απεργία συμμετείχαν αποφασιστικά κι οι εργαζόμενοι των δήμων του Θριασίου, στη μεταφορική ΚΑΜΠΕΡΟΣ και σε δεκάδες επιχειρήσεις μετάλλου όπως ΣΟΦΡΑΣ, ΝΟΕ, ΜΕΚ κ.ά.

Μαχητική και δυναμική ήταν η απεργιακή συγκέντρωση που έγινε στην πλατεία της Ελευσίνας στην οποία συμμετείχε πλήθος εργαζομένων από διάφορους εργασιακούς χώρους του Θριασίου και μάλιστα πολλοί από αυτούς για πρώτη φορά. Το ίδιο μαχητική με συνθήματα και πανό ήταν η πορεία που ακολούθησε στους κεντρικούς δρόμους της Ελευσίνας.

Μεγάλα ήταν τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία και στα Μέγαρα όπως στην οικοδομή, στους οδηγούς των ΚΤΕΛ, στη δημοτική επιχείρηση κ.ά. Εκτός από μαζική και μαχητική συγκέντρωση και πορεία έγινε και συμβολικός αποκλεισμός στο δημαρχείο της πόλης. Στη μάχη της απεργίας μπήκαν για πρώτη φορά πολλές επιχειρήσεις και στα Μεσόγεια. Οπως στην επιχείρηση τροφίμων ΕΛΜΠΙΣΚΟ, όπου οι εργαζόμενοι συμμετείχαν δυναμικά και στην περιφρούρηση.

Με καθολική συμμετοχή συμμετείχαν οι εργαζόμενοι στην απεργία από τα εργοτάξια του ΑΚΤΟΡΑ στη Γυαλού Σπάτων, στο έργο του Ογκολογικού Νοσοκομείου, στις επιχειρήσεις μετάλλου ΕΔΡΑΣΗ ΨΑΛΙΔΑ, ΘΕΡΜΥΛ, ΑΛΛΟΥΜΙΝΟΞ, στο λίθογραφείο ΜΑΝΤΗΣ και στο εργοστάσιο φαρμάκου ΕΛΜΠΕΝ.

Τέλος, στο Λαύριο ιδιαίτερα μεγάλα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία ήταν στην Οικοδομή, στο εργοστάσιο της ΔΕΗ, στην ΕΒΟ και στην επιχείρηση ΥΑΛΟΔΟΜΗ.

Το δικό τους στίγμα δυναμισμού και αισιοδοξίας έδωσαν κι οι φοιτητές, οι σπουδαστές και οι μαθητές στην απεργιακή συγκέντρωση.

Αξιοσημείωτη ήταν, για μια ακόμη φορά, η παρουσία των εργαζομένων φοιτητών και σπουδαστών αλλά και των εργαζομένων στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ (καθαρίστριες κ.ά.) που κατέβηκαν στη συγκέντρωση μαζί με το ΜΑΣ. Καρπός της μάχης που δόθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα για να κλείσουν σχολές και σχολειά.

Ολοι μαζί έστειλαν μήνυμα ότι η βάρβαρη επίθεση στα δικαιώματά τους, στο παρόν και στο μέλλον τους, δε θα περάσει. Τα πανό του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών («Τέρμα στη διάλυση και στον εκφυλισμό - Οργανωμένη και μαζική απάντηση στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό») και του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας («Αγώνας - Ρήξη - Ανατροπή - Για τη ζωή που μας αξίζει») έδιναν το στίγμα. Οι νέοι διαδηλωτές ξεκίνησαν από τα Χαυτεία για τη συγκέντρωση και, αφού ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες, πορεύτηκαν μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, φωνάζοντας συνθήματα ((«Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», «Κρίση - φτώχεια - αυταρχισμός αυτός είναι ο καπιταλισμός» κ.ά.).

Το δικό τους ξεχωριστό αγωνιστικό παρών στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ έδωσαν οι αυτοαπασχολούμενοι, μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των ΕΒΕ και της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ). Κάνοντας πράξη το συντονισμένο αντιμονοπωλιακό αγώνα με τους εργαζόμενους, οι οποίοι πλήττονται από την ίδια πολιτική, οι μικροί ΕΒΕ πραγματοποίησαν προσυγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος και με πορεία έφτασαν στην Ομόνοια.