Ητανε, έγραψε ένας στο «Εθνος», ανορθόγραφο το σύνθημα έξω από το χρηματιστήριο. Κι όμως το μήνυμα ήταν καθαρό: «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία».

Μάλιστα, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης είδαν σαν ανορθογραφία όχι το σύνθημα στο πανό, αλλά το γεγονός ότι για άλλα βεβαιώνει η κυβέρνηση και για άλλα διαδηλώνουν οι απεργοί του ΠΑΜΕ. Ας τα βρουν μεταξύ τους κυβέρνηση και «μου-μου-ε». Το σύνθημα είπε αυτό που πιστεύουν οι εργάτες. Αν δεν αρέσει η «μαλλιαρή» σε ορισμένους, ξίδι!

Οι καπιταλιστές δεν κρύβουν λόγια. Λένε ωμά τι θέλουν για τις συντάξεις, τι θέλουν συνολικά για την Κοινωνική Ασφάλιση (Υγεία, Πρόνοια κλπ.), τι θέλουν για τις εργασιακές σχέσεις.

Εκεί που μπερδεύει το πράγμα είναι όταν όλα αυτά παρουσιάζονται όχι ως το αυτονόητο του καπιταλισμού, αλλά ως ένα τερτίπι ενός νεφελώδους αντιπάλου, της αγοράς! Απέναντι στον οποίο αντίπαλο αρκεί η πολιτική να ορθώσει το ανάστημά της για να γίνουν όλα καλά. Ετσι τα λένε οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και η ΓΣΕΕ που νομίζει πως έτσι θα κάνει ζάφτι τους εργάτες να μη διεκδικούν το δίκιο τους.

Οι καπιταλιστές δεν κρύβουν ποιον θεωρούν αντίπαλο, τους εργάτες. Κι από αυτήν την άποψη ο πόλεμος μαζί τους είναι τακτικός: Αυτοί κι ο στρατός τους, εμείς και ο δικός μας.

Το πρόβλημα υπάρχει όταν ανάμεσα στους εργάτες ορισμένοι επιδιώκουν να αρχίσει ένα κουβεντολόι για το ποιος είναι ο εχθρός.

Και εμφανίζουν οι του «ηθικού καπιταλισμού» την αστική πολιτική ως παρθένα που παρασύρθηκε και την καλούν στον ενάρετο δρόμο. Στόχος, βέβαια, το θεάρεστο έργο τους της χειραγώγησης για να αποφύγουν την κοινωνική έκρηξη.

Ε, ας κάνουμε πραγματικότητα το φόβο τους. Ετσι κι αλλιώς αυτήν την αντίθεση δεν μπορούν να τη λύσουν.

Τόσο καιρό διάφοροι έκαναν πως δεν ξέρουν τίποτα για το φόνο, έγραψαν και ξανάγραψαν πως είναι άκαιρες και άσκοπες οι απεργίες, στο τέλος έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία και έγραψαν για αναγκαστικό μονόδρομο. Μόνο που - συμπληρώνουν - δε θα καταφέρει να ανατρέψει την κυβερνητική πολιτική. Ωραία, ήρθε ο καιρός να διαψευστούν και σ' αυτό. Η προχτεσινή απεργία που κήρυξε το ΠΑΜΕ δείχνει το δρόμο, αυτοί που συμμετείχαν βεβαιώνουν πως το μέτωπο διευρύνεται. Κι ακόμα καλύτερα, πως αυτή τη φορά υπάρχουν και εφεδρείες!

Κάποτε, στο «102» της Πατησίων, σ' ένα από τα καφενεία των οικοδόμων, γίνονταν ομηρικές συζητήσεις για την «ενότητα». Ηρθε η ζωή κι έλυσε το πρόβλημα. Το συνδικάτο είναι η σημερινή πραγματικότητα. Ετσι προχτές κανείς δε βρέθηκε να ρωτήσει «πού θα πάμε». Ηταν ήδη στην Ομόνοια, στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Ασχετο: Τι δεν καταλαβαίνουν τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια των καπιταλιστών; Οτι στην καρδιολογική του «Ερυθρού», τη μέρα της απεργίας, δυο εργάτες την κοπάνησαν από τους συνοδούς τους για να πάνε να πιούνε στη μνήμη των συντρόφων που έφυγαν και στην υγειά των συντρόφων που συνεχίζουν. Ενας γέρος οικοδόμος με τέσσερα εμφράγματα κι ένας εργάτης της ΛΑΡΚΟ με τρία «μπάι πας». Τι τους προκάλεσε τη «συναισθηματική έκρηξη»; Με αφορμή την απεργία που δεν μπόρεσαν να πάνε, άνοιξαν κουβέντα για τις απεργίες που γνώρισαν, πήγε το πράγμα στην απεργία του '77 στη ΛΑΡΚΟ, ένα όνομα έφερε βόλτα στα χείλη, Δήμος Κουτσλιοτάκης, «έμπαινε μπροστά αυτός και δεν καταλάβαινε τίποτα», είπε εκείνος απ' τη ΛΑΡΚΟ, «εμένα μ' άρεσαν οι γυναίκες που 'φερναν φαΐ», είπε ο άλλος. «Βρε, όλη η Ελλάδα ήρθε, χωρίς την αλληλεγγύη δε κρατάγαμε μέρα», συμπλήρωσε ο πρώτος κι ύστερα ...να 'χες μαγνητόφωνο να γράφεις ιστορίες. «Εγώ δεν ήμουνα ποτέ ΚΚΕ», είπε ο πρώτος, «κι ακόμα δεν έβαλες μυαλό;», ρώτησε ο άλλος. Υστερα έφυγαν. «Πάμε να τα πούμε μεταξύ μας». Κράταγαν τσίλιες οι συνοδοί μη φύγουν παραπέρα τα γερόντια. Κακώς. Στη διαδήλωση θέλανε να πάνε. Με το ΠΑΜΕ! Με τα παιδιά κι, ακόμα καλύτερα, με τα εγγόνια τους!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και διαδηλώνουμε με το ΠΑΜΕ

ΤΑ ΝΕΑ: Απολύσεις χωρίς όριο ζητάει τώρα η Κομισιόν

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΨΑΧΝΕΙ ΣΩΣΣΙΒΙΟ στον ανασχηματισμό

ΕΘΝΟΣ: ΤΑ «ΑΓΚΑΘΙΑ» στον δρόμο για τη σύνταξη

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: ΔΝΤ: Ερχονται 10-20 δύσκολα έτη

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Σύνταξη με δόσεις ως τα 65

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ολική ανατροπή 20% κάτω οι συντάξεις

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: 9.368 ευκαιρίες απασχόλησης

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Κόλαση γραφειοκρατίας η Ελλάδα

Η ΧΩΡΑ: Μας βάζει το μαχαίρι στο λαιμό η ΕΕ για νέα μέτρα

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ για τη σημερινή κατάντια της χώρας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πρώτα μέτρα, μετά βοήθεια

Η ΑΥΓΗ: ΜΠΛΟΚΟ στα σχέδια φτώχειας και μιζέριας

Ο ΛΟΓΟΣ: Ο ΛΑΟΣ ΑΠΕΡΓΕΙ και η κυβέρνηση «ΠΑΖΑΡΕΥΕΙ»

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: Ως εδώ!

«Η κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας είναι ταυτοχρόνως και μια μεγάλη ευκαιρία. Ο πρωθυπουργός έχει μια ιστορική δυνατότητα να πάρει γενναίες αποφάσεις, όχι μόνο στον τομέα της μείωσης του ελλείμματος. Η Ελλάδα οφείλει να πάει μπροστά και για να γίνει αυτό πρέπει να κατεδαφισθούν οι στρεβλώσεις, τα προνόμια και τα εμπόδια που δεν αφήνουν τον ιδιωτικό τομέα να αναπτυχθεί. Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να πάρει τώρα όλες τις μεγάλες αποφάσεις, όσο έχει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος της κοινής γνώμης και μέρους της αντιπολίτευσης. Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η μείωση της γραφειοκρατίας, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις είναι μεταξύ των άμεσα απαραίτητων μέτρων» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Με τα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση (...) η απεργιακή κινητοποίηση αποτελεί ουσιαστικό μονόδρομο, στον οποίο οι εργαζόμενοι οφείλουν να πορευτούν (...) Φυσικά δεν τρέφουν την ψευδαίσθηση ότι η κινητοποίησή τους θα καταφέρει ν' ανατρέψει τη διακηρυγμένη κυβερνητική πολιτική. Αλλωστε για την κυβέρνηση ισχύει ό,τι και γι' αυτούς. Τα μέτρα που υιοθετεί και προωθεί αποτελούν ουσιαστικά μονόδρομο από τον οποίο δεν είναι δυνατό να παρεκκλίνει» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

«Τι είναι ο σύγχρονος Ελληνας εν σχέσει προς την Ευρώπη; Τι σημαίνει εκσυγχρονισμός του τόπου; Τι είδους ηθικό πρόβλημα προκύπτει από την ελευθερία του σεξ στις σχέσεις ενός ζεύγους; Γιατί πρέπει να σώσουμε τον πλανήτη; Αν αυτά δεν είναι ερωτήματα της ποίησης, τι είναι η Ποίηση τότε;» (αναρωτιέται ο ποιητής Αντώνης Ζέρβας που σύμφωνα με το ΠΟΝΤΙΚΙ «αναζητά νέα θεμελιώδη ερωτήματα»).

«Αλήθεια, τι θέλει να δείξει το ΚΚΕ;» (το αγωνιώδες ερώτημα του Α. Καρκαγιάννη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Ολοι στο Πεδίον του Αρεως» (το κάλεσμα για συμπαράσταση στη ΓΣΕΕ / ΑΥΓΗ).