ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Καμιά ανοχή, μόνο αντεπίθεση!

Τα κύρια άρθρα στις εφημερίδες της αστικής τάξης εκφράζουν με αυθεντικό τρόπο τη γνώση και συνάμα την αγωνία της αστικής τάξης. Ξέρουν πως στη βράση κολλάει το σίδερο. Γι' αυτό και ζητάνε κατεπειγόντως, τώρα, πριν η αντίδραση των εργατών γίνει χιονοστιβάδα, να περάσουν οι αναδιαρθρώσεις που αξιώνει το κεφάλαιο.

Για την αστική τάξη, η καθυστέρηση στην ανατροπή κάθε εργατικής κατάκτησης είναι θανάσιμη στο κυνήγι της για μια ακόμα πιο ανταγωνιστική αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους. Για τους ακριβώς αντίθετους λόγους ισχύει αυτό και για τους εργάτες. Κάθε καθυστέρηση στην οργάνωση του εργατικού αγώνα έτσι που να είναι ικανός να τραβήξει μέχρι το τέρμα, τώρα που το καπιταλιστικό σύστημα βουλιάζει στην κρίση του, είναι θανάσιμη για την ίδια τη ζωή των εργατών.

Το λένε ωμά: Ολα τα μέτρα που αρχικά τα εμφάνισαν σαν χτύπημα, δήθεν, των «προνομιούχων», αφορούν το σύνολο της εργατικής τάξης. Οτι φτάνει στο ανώτατο σημείο της γελοιότητας ο αρμόδιος υπουργός, για να στηρίξει τη νέα φοροεπιδρομή να επικαλείται τα «καγιέν» που κυκλοφορεί αυτός και η τάξη του, είναι χαρακτηριστικό του απόλυτου πλέον εξτρεμισμού στον οποίο είναι υποχρεωμένοι οι αστοί να καταφύγουν. Ο ίδιος ο Παπανδρέου μιλά πλέον για άγρια μέτρα.

Οι αστοί ξέρουν πως η πολιτική που προωθούν δεν έχει τη λαϊκή συναίνεση που τόσο καιρό δηλώνουν ότι υπάρχει. Και σε μια έσχατη απόπειρα να εξασφαλίσουν τη συναίνεση ως ανοχή, περιβάλλουν με φωτοστέφανο «πατριώτη» αυτόν που ανέλαβε να γίνει ο νεκροθάφτης κάθε εργατικού δικαιώματος.

Ισχυε χτες, γίνεται απόλυτο σήμερα: Ο θάνατος της αστικής τάξης είναι η ζωή των εργατών.

Διαβάζεις τους δραματικούς τόνους, με τους οποίους περιγράφουν τον Παπανδρέου και το «ιστορικό» του χρέος και πέρα από τις καρπαζιές που θες να ρίξεις, σε πιάνει κι ένα γέλιο, καθώς η όλη περιγραφή - αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο επικίνδυνα - κάνει μόνο για καλοκαιρινή θεατρική επιθεώρηση.

Ακου, λέει, «είναι υποχρεωμένος να συναντηθεί με την Ιστορία». Γιατί, δεν του 'φτασε τόσα χρόνια η Ολμπράιτ;

Θα το κάνει, λέει - το πήδημα ή το άλμα, δεν διευκρινίζεται - τώρα που η κοινωνία είναι φοβισμένη. Μόνη της «φοβήθηκε» η κοινωνία; Δεν ξέρουν τίποτα αυτοί που μήνες τώρα μιλάνε για το χείλος του γκρεμού;

Από κοντά και όλοι αυτοί που κάνουν τον καμπόσο, δήθεν, με τη Γερμανία, κρύβουν ότι οι ίδιοι πρόβαλαν την ΕΕ, δηλαδή την ένωση των καπιταλιστών, σα λύση διά πάσα νόσο... Και τώρα έρχονται να διαπιστώσουν σα μωρές παρθένες ότι υπάρχει ανισομετρία στο σύστημα. Μα αυτό ακριβώς είναι βασικό στοιχείο του συστήματος το οποίο και πληρώνεται ακριβά από την εργατική τάξη.

Τα πολλά λόγια, πράγματι, είναι φτώχεια. Αυτό που πρέπει να μείνει στον εργάτη είναι πως δεν υπάρχει σωτηρία μέσα σ' αυτό το σύστημα.

Κι αυτό είναι επίσης κάτι που κρύβουν όσοι τις τελευταίες μέρες εμφανίζονται να προτείνουν διάφορα, εκτός από το κρίσιμο: ότι πρέπει να οξυνθεί η αντικαπιταλιστική πάλη, η πάλη ενάντια στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό.

Εμφανίστηκαν και χτες «αντιεξουσιαστικές» προτάσεις που παραπέμπουν στον περίφημο λαϊκό καπιταλισμό - ένας μάλιστα εγκαλεί την «αριστερά», που έχει στο μυαλό του, γιατί, λέει, δε διεκδικεί ως λύση την ίδρυση λαϊκής τράπεζας. Σα να μην έχουν πληρωθεί πανάκριβα όλες οι προηγούμενες επιλογές (τόσες και τόσες εταιρείες «λαϊκής βάσης» που έγιναν μονοπώλια στα χέρια μιας χούφτας καπιταλιστών).

Οι απεργοί στις 24 Φλεβάρη επικέντρωσαν σε ένα σύνθημα: Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία. Αυτό ορίζει και τη γραμμή άμυνας. Πέρα από την οποία υπάρχει μόνο αντεπίθεση! Τέτοιας κατεύθυνσης είναι και η επόμενη διαδήλωση που έχει ήδη οριστεί για τις 8 Μάρτη.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ

ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΑΥΛΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ: «Αντί της κοινοτικής αλληλεγγύης που δεν έρχεται, έρχονται το Μάρτιο τα πρόσθετα μέτρα, που είναι: περικοπές αποδοχών, αύξηση συντελεστών του ΦΠΑ από μια έως τρεις μονάδες, νέα αύξηση του φόρου στα καύσιμα, επέκταση της εισοδηματικής πολιτικής του δημόσιου και στον ιδιωτικό τομέα» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΑ ΤΩΡΑ: «Η κυβέρνηση δεν πρέπει να χάσει ούτε μία ημέρα στην επιβολή των νέων μέτρων για την εξυγίανση της δημοσιονομικής κατάστασης. Η παράταση της αβεβαιότητας θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την πραγματική οικονομία, ειδικά για τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες. Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για διαβούλευση ούτε για καθυστερήσεις. Η άμεση κατάθεση και ψήφιση του συνόλου των μέτρων είναι ο μόνος τρόπος για να αποκατασταθεί η ηρεμία εντός και η εμπιστοσύνη εκτός Ελλάδος» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ: «Το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι να διατηρήσει την ευρεία κοινωνική στήριξη που διαθέτει όχι μόνο στις γενικόλογες διακηρύξεις, αλλά και στα συγκεκριμένα μέτρα που (μάλλον πολύ σύντομα) θα αναγκαστεί να πάρει. Διότι το πιθανότερο είναι ότι ο πολίτης άλλη άποψη έχει για τη σωτηρία της πατρίδας και άλλη για τον 14ο μισθό του» (ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ).

ΠΟΝΤΑΡΟΥΝ ΣΤΟ ΦΟΒΟ: «Αυτή τη στιγμή ο κ. Παπανδρέου καλείται να κάνει μονομιάς ό,τι αρνήθηκαν σχεδόν όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις (...) και κατά τα φαινόμενα θα το επιχειρήσει (...) πάντα διακρινόταν για τη νεωτερικότητα των απόψεών του (...) Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν μπορεί, αν έχει τις δυνάμεις και αν θα τύχει της υποστήριξης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για μια τόσο ριζική μεταβολή (...) η κοινωνία, ανήσυχη και φοβισμένη όπως είναι, δείχνει έτοιμη να αποδεχθεί θυσίες (...) και ο ίδιος φαίνεται πως έχει τη συνάντηση με την Ιστορία, για την οποία προετοιμαζόταν μια ζωή» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ στις απεργιακές διαδηλώσεις

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η Κομισιόν δεν επείσθη και πιέζει για τον 14ο μισθό

ΕΘΝΟΣ: ΑΓΡΙΟ ΠΑΖΑΡΙ για 14ο μισθό και επιδόματα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΑ 67 και απελευθέρωση απολύσεων

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΑ 67 και απελευθέρωση απολύσεων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μέτρα - σοκ με τσεκούρι 5 δισ. ευρώ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΝΕΟ ΠΑΚΕΤΟ - ΣΟΚ «επιβάλλουν» ΕΕ και ΔΝΤ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Και άλλα σκληρά μέτρα για εργασιακά - συντάξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΤΑ ΚΟΡΟΪΔΑ ΣΤΑ 67 ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΣΤΑ 45 ή 50

ΤΟ ΒΗΜΑ: Κατασχέσεις σπιτιών για χρέη στην Εφορία

ΤΑ ΝΕΑ: Στο σφυρί 103.290 σπίτια για χρέη προς το Δημόσιο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗ ΜΕΡΚΕΛ και αδειάζει τον Πάγκαλο

Η ΑΥΓΗ: Ζητήστε πίσω το κατοχικό δάνειο

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΓΚΑΛΕ για τις ρουκέτες εναντίον των Γερμανών

Η ΧΩΡΑ: «Οι Γερμανοί κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία»

Ο ταξικός πόλεμος δε σταμάτησε ποτέ

«Και ξαφνικά γίναμε όλοι αντιναζιστές. Κάθε πράγμα στον καιρό του όμως. Γιατί άλλο να θυμάσαι τους ναζί όταν δεν υπάρχουν πια κι άλλο να τα βάζεις μαζί τους όταν τους έχεις μπροστά σου. Αλλο να θυμάσαι αυτούς που τους πολέμησαν κι άλλο να ξεχνάς πως εκείνοι που αργότερα έστειλαν αυτούς τους πολεμιστές στο εκτελεστικό απόσπασμα ή στη φυλακή δεν ήταν οι ναζί. Αλλο να θυμάσαι πως οι ναζί κατέλυσαν τη χώρα κι άλλο να ξεχνάς πως αυτοί που μετά την ήττα τους την κυβέρνησαν δεν ήταν εκείνοι που τους πολέμησαν (...) Τα θύματα των ανταγωνισμών που οδήγησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τα μετρήσαμε. Αν κάποιοι σήμερα επιμένουν να τα ξαναμετρούν, είναι επειδή δεν θέλουν με κανέναν τρόπο να μετρήσουν τα θύματα ενός άλλου πολέμου: του πολέμου που διεξάγεται στο μέτωπο της καθημερινής επιβίωσης των ανθρώπων. Γιατί, αν τα μετρήσουν, ίσως να τα βγάλουν περισσότερα από τα θύματα του 1940» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ)

Το σύστημα δεν αντέχει τις αντιφάσεις του

«Η Ευρώπη δεν έχασε μόνο τους ηγέτες της. Εχασε και τη συνοχή της. Πραγματοποιησε μια καταστροφική για το συνεκτικό της "ιστό" διεύρυνση με μόνο κριτήριο την ενίσχυση της σφαίρας επιρροής των ισχυρών εταίρων και ενσωμάτωσε στους κόλπους της δέκα "δορυφόρους" των ΗΠΑ. Οπως θα έλεγε κι ο Φερνάντο Πεσσόα στον "αναρχικό τραπεζίτη" του "το σύστημα χτυπιέται από μέσα"» (η Γ. Αντωνοπούλου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

Γυναίκα, κρύψε την Cayenne

«ο κ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας χτες στη συνεδρίαση της επιτροπής για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος έφθασε στο σημείο να παραδεχθεί ότι "η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στην Ευρώπη σε κυκλοφορία πολυτελών αυτοκινήτων Porsche Cayenne ανά κάτοικο» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Γιατί, έχει αυτός σχέση με εργάτες;

«"Εχουμε γίνει δούλοι των οίκων, των αγορών" παρατήρησε ο Γ. Παναγόπουλος και εξέφρασε την - αφελή θα τη χαρακτηρίζαμε - απορία πώς οι αγορές που δημιουργούνται από ανθρώπους καταδυναστεύουν τους ανθρώπους. Θα έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Παναγόπουλος πως οι άνθρωποι των αγορών ουδεμία σχέση έχουν με τους ανθρώπους της εργασίας» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).