«Και ξαφνικά γίναμε όλοι αντιναζιστές. Κάθε πράγμα στον καιρό του όμως. Γιατί άλλο να θυμάσαι τους ναζί όταν δεν υπάρχουν πια κι άλλο να τα βάζεις μαζί τους όταν τους έχεις μπροστά σου. Αλλο να θυμάσαι αυτούς που τους πολέμησαν κι άλλο να ξεχνάς πως εκείνοι που αργότερα έστειλαν αυτούς τους πολεμιστές στο εκτελεστικό απόσπασμα ή στη φυλακή δεν ήταν οι ναζί. Αλλο να θυμάσαι πως οι ναζί κατέλυσαν τη χώρα κι άλλο να ξεχνάς πως αυτοί που μετά την ήττα τους την κυβέρνησαν δεν ήταν εκείνοι που τους πολέμησαν (...) Τα θύματα των ανταγωνισμών που οδήγησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τα μετρήσαμε. Αν κάποιοι σήμερα επιμένουν να τα ξαναμετρούν, είναι επειδή δεν θέλουν με κανέναν τρόπο να μετρήσουν τα θύματα ενός άλλου πολέμου: του πολέμου που διεξάγεται στο μέτωπο της καθημερινής επιβίωσης των ανθρώπων. Γιατί, αν τα μετρήσουν, ίσως να τα βγάλουν περισσότερα από τα θύματα του 1940» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ)

«Η Ευρώπη δεν έχασε μόνο τους ηγέτες της. Εχασε και τη συνοχή της. Πραγματοποιησε μια καταστροφική για το συνεκτικό της "ιστό" διεύρυνση με μόνο κριτήριο την ενίσχυση της σφαίρας επιρροής των ισχυρών εταίρων και ενσωμάτωσε στους κόλπους της δέκα "δορυφόρους" των ΗΠΑ. Οπως θα έλεγε κι ο Φερνάντο Πεσσόα στον "αναρχικό τραπεζίτη" του "το σύστημα χτυπιέται από μέσα"» (η Γ. Αντωνοπούλου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

«ο κ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας χτες στη συνεδρίαση της επιτροπής για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος έφθασε στο σημείο να παραδεχθεί ότι "η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στην Ευρώπη σε κυκλοφορία πολυτελών αυτοκινήτων Porsche Cayenne ανά κάτοικο» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«"Εχουμε γίνει δούλοι των οίκων, των αγορών" παρατήρησε ο Γ. Παναγόπουλος και εξέφρασε την - αφελή θα τη χαρακτηρίζαμε - απορία πώς οι αγορές που δημιουργούνται από ανθρώπους καταδυναστεύουν τους ανθρώπους. Θα έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Παναγόπουλος πως οι άνθρωποι των αγορών ουδεμία σχέση έχουν με τους ανθρώπους της εργασίας» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).