«Ελλειμμα» πολιτικής ηγεσίας υψηλού επιπέδου διαπιστώνει στην ΕΕ ο Πάγκαλος (σ.σ.: γιατί άραγε; Ο Γιώργος Παπανδρέου, κοτζάμ πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δεν είναι υψηλού επιπέδου ηγέτης;).

Οπως φαίνεται από τη συνέντευξή του στο BBC, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εκείνους που αναπολεί με νοσταλγία είναι τον Ντελόρ, την Θάτσερ, τον Μιτεράν και τον Κολ.

*

Πέραν του θαυμασμού (!) του Πάγκαλου για την Θάτσερ

- μια εξομολόγηση που μιλάει από μόνη της για το χαρακτήρα του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ -

για τον καθένα από τους υπόλοιπους «Πυγμαλίωνές του», ο αντιπρόεδρος έχει ειδικούς λόγους να τους μνημονεύει.

Τον Ντελόρ, για παράδειγμα, επειδή ήταν εκείνος επί των ημερών του οποίου υπεγράφη η συνθήκη του Μάαστριχτ και η Ευρώπη ετέθη «υπό την μπότα του Γερμανού τραπεζίτη» (σ.σ.: ρήση του Αντρέα Παπανδρέου είναι αυτή, όχι δική μας...).

Τον Μιτεράν γιατί προφανώς είναι διαφορετικό να αγοράζεις «Μιράζ» από έναν Μιτεράν και διαφορετικό να αγοράζεις φρεγάτες από τον Σαρκοζί.

Οσο για τον Κολ, ο Πάγκαλος είναι πραγματικά ο αρμοδιότερος να το επιβεβαιώσει:

Αλλο πράγμα να ζητάς «συγγνώμη» από την Μέρκελ κι άλλο πράγμα να ζητάς «συγγνώμην» από τη Γερμανία επί καγκελαρίου Κολ, όπως, σε μια στιγμή βαθιάς αυτοεκτίμησης, έπραξε ο κύριος αντιπρόεδρος, το 1994 (γεγονός το οποίο θα πρέπει να το προσμέτρησε ο «πατριώτης» Καρατζαφέρης όταν και δήλωσε «μακάρι να είχε άλλους 20 Πάγκαλους η κυβέρνηση»)...