Με τη φράση «οι πράξεις και οι παραλείψεις των προηγούμενων ετών οδηγούν σήμερα εκ των πραγμάτων σε βίαιες αλλαγές και αναγκαστικές περικοπές κεκτημένων», ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου περιέγραψε χτες από τη Βουλή το περιεχόμενο της αντιλαϊκής λαίλαπας που κλιμακώνεται μέρα με τη μέρα.

Στην ομιλία του έριξε όλο το φταίξιμο για τη σημερινή κατάσταση στις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ, λέγοντας ότι «σήμερα η Ελλάδα και ο πολίτης δυστυχώς καλείται να πληρώσει το λογαριασμό μιας επικίνδυνης εξαετούς εξουσίας».

Τώρα - είπε, για να δικαιολογήσει τις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης - «είναι η ώρα της δράσης και των αποφάσεων για την πατρίδα» και «χρέος μας είναι να ξεχάσουμε το πολιτικό κόστος και να σκεφθούμε μόνο την επιβίωση της πατρίδας».

Θέλοντας να επιβάλει το νόμο της σιωπής σε όσους αντιδρούν στη βαθιά ταξική πολιτική της κυβέρνησης, είπε προκλητικά ότι «σήμερα δεν είναι η ώρα των ατέρμονων ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, είναι η ώρα της δράσης και των αποφάσεων για την πατρίδα και αυτήν την ευθύνη εγώ αισθάνομαι, αυτή την ευθύνη αισθάνεται η παράταξη του ΠΑΣΟΚ».

Ο Γ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε ότι το κόμμα του δεν ήθελε να έρθει στην εξουσία «για να πάρουμε σκληρές αποφάσεις απέναντι στον ελληνικό λαό» και προσπάθησε να παρουσιάσει την κυβέρνηση σαν «σωτήρα» του τόπου, λέγοντας ότι πρέπει «να ξεχάσουμε το πολιτικό κόστος και να σκεφθούμε μόνο την επιβίωση της πατρίδας».

Πιστός στην τρομοκρατική προπαγάνδα που βρίσκεται σε εξέλιξη, είπε ότι «το δίλημμα σήμερα είναι ένα: Θα αφήσουμε τη χώρα να χρεοκοπήσει ή θα αντιδράσουμε; Θα αφήσουμε τους κερδοσκόπους να μας πνίξουν ή θα πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια; Θα αφήσουμε τη χώρα έρμαιο των εξελίξεων ή θα μετατρέψουμε την επώδυνη κρίση σε ευκαιρία αναγέννησης;».

Χαρακτήρισε τις πολιτικές της κυβέρνησης, που τσακίζουν ό,τι έχει απομείνει όρθιο, ως «ιστορικό χρέος πέρα και έξω από τον υπολογισμό προσωπικού, κομματικού, πολιτικού κόστους, αφού η στιγμή είναι ιστορική και δεν αφήνει περιθώρια για υπεκφυγές, για δημαγωγίες και λαϊκισμούς».

Προανήγγειλε ότι η κυβέρνηση δε θα μείνει μόνο στα έκτακτα μέτρα, αλλά θα προσπαθήσει να ανατρέψει «τα κακώς κείμενα» και «όλες τις παθογένειες δεκαετιών που τα τελευταία χρόνια εντάθηκαν σε τέτοιο βαθμό που δεν τα άντεξε ούτε η χώρα ούτε ο κοινωνικός μας ιστός». Κατά τον πρωθυπουργό, εάν δεν παρθούν τα αντιλαϊκά μέτρα σήμερα, «τότε αύριο και πάλι η κρίση θα πλήξει τη χώρα μας και θα κληθεί ο λαός να πληρώσει τα σπασμένα ενός κατεστημένου».

Αποσιωπώντας το γεγονός ότι όλα τα μέτρα που εξαγγέλλονται θίγουν τα λαϊκά στρώματα, ισχυρίστηκε αποπροσανατολιστικά ότι «όλοι οι πολίτες θα συμβάλουν αναλογικά και δεν θα πληρώσουν την κρίση μόνο εκείνοι που έχουν τις λιγότερες ή και καμία ευθύνη για τη δημιουργία της. Οι έχοντες και κατέχοντες θα συμβάλουν και θα αναλάβουν αυξημένο βάρος».

Στο τέλος της πρωτολογίας κάλεσε και σε ταξική συναίνεση στην αντιδραστική πολιτική του, λέγοντας ότι «όταν βγούμε από αυτήν την καταιγίδα, θα βγούμε πιο δυνατοί, πιο σίγουροι με το κεφάλι ψηλά».

Στη δευτερολογία του (σ.σ. η Αλ. Παπαρήγα δεν είχε δικαίωμα δευτερολογίας) ο Γ. Παπανδρέου μπήκε και στα χωράφια των αναλύσεων περί του καπιταλιστικού συστήματος, λέγοντας ότι ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς παλεύει για αλλαγές, διευκρινίζοντας όμως ότι δε θεωρεί «ότι εμείς θα αλλάξουμε εν μια νυκτί το καπιταλιστικό σύστημα παγκοσμίως αλλά μπορούμε να κάνουμε βασικά βήματα εξανθρωπισμού αυτού του συστήματος».

Αναφερόμενος στην ΕΕ είπε ότι η χώρα μας ζητάει «την κοινοτική αλληλεγγύη όπως και αυτοί ζητάνε και εμείς να ανταποκριθούμε στις ευθύνες τις δικές μας, να βάλουμε τάξη σε αυτή τη χώρα». Εμείς, κατέληξε, θα ανταποκριθούμε «με όποιο κόστος και με όποιο πόνο θα περάσουμε, με τον πιο δίκαιο τρόπο και θα ζητήσουμε και θα απαιτήσουμε αυτή την κοινοτική αλληλεγγύη και πιστεύω ότι θα την έχουμε».

Τέλος, έχοντας προφανώς αδυναμία να κατανοήσει τις θέσεις του ΚΚΕ ή τη διάθεση να τις φέρει στα μέτρα της κυβερνητικής προπαγάνδας, αναφέρθηκε σε άσχετα με την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ζητήματα, αναρωτώμενος:

«Δεν θέλουμε τα προϊόντα μας να πουλιούνται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Νομίζετε ότι θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε απλώς δανειζόμενοι και εισάγοντας προϊόντα από το εξωτερικό για τη χώρα μας; Αυτή θα είναι η οικονομία μας; Οταν μιλάμε για ανταγωνιστικότητα, μιλάμε ότι το αγροτικό μας προϊόν να μπορεί να πηγαίνει στο ράφι στη Γερμανία και αλλού και να πληρώνεται σωστά και δίκαια ο αγρότης. Μιλάμε για τις τουριστικές μας υπηρεσίες, μιλάμε για τη βιομηχανία μας. Αρα, λοιπόν, θεωρώ ότι αυτά είναι ωραία σε γενικόλογες κριτικές, αλλά στην πράξη δεν ακούω συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης».