ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η τηλεοπτική ... αντικειμενικότητα

Το γεγονός κατέλαβε μπόλικο χρόνο, τις προάλλες, στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Οι τρεις Αλβανοί εργάτες, που είχαν συλληφθεί με την κατηγορία του εμπρησμού, για την τελευταία πυρκαγιά στην περιοχή Αϊ - Γιάννη Γραμματικού, καταδικάστηκαν και διαπομπεύτηκαν τηλεοπτικά, πολύ πριν αποφασίσουν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές. Το γεγονός πως οι ίδιοι, από την πρώτη στιγμή, αρνούνταν κατηγορηματικά την οποιαδήποτε ενοχή τους, δεν πάρθηκε καθόλου υπόψη. Ούτε καν ο ισχυρισμός τους πως αυτοί ειδοποίησαν την Πυροσβεστική Υπηρεσία, μόλις είδαν τις φλόγες. Δυστυχώς γι' αυτούς, ήταν Αλβανοί και οι πύρινες λαίλαπες, που σάρωναν όλη τη χώρα, γύρευαν ενόχους... Πάει και τέλειωσε...

Προχτές, οι τρεις Αλβανοί απολογήθηκαν στον 24ο τακτικό ανακριτή και μετά την εξέταση όλων των στοιχείων αφέθηκαν ελεύθεροι. Αθώοι του εμπρησμού οι τρεις Αλβανοί. Οι αρμόδιες υπηρεσίες εικάζουν τώρα ότι η συγκεκριμένη φωτιά προκλήθηκε, μάλλον, από εργασίες ηλεκτροσυγκόλλησης σ' ένα αυθαίρετο σπίτι της περιοχής.

Δεν είδαμε, όμως, κανένα τηλεοπτικό κανάλι να μεταδίδει την είδηση. Δεν ακούσαμε κανέναν, απ' όσους διέσυραν τρεις ανθρώπους, να ζητά συγνώμη για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια...

Θα κάνει εγκαίνια;

Αναρωτιόμαστε, αν ο υπουργός Υγείας επιμένει να εγκαινιάσει την τυπική λειτουργία του νέου νοσοκομείου της Ρόδου, σε μερικές μέρες, όπως έχει ανακοινωθεί. Και λέμε τυπική, γιατί ουσιαστική δεν πρόκειται να υπάρξει, είτε πάει ο υπουργός είτε όχι, αφού λείπει το μισό τουλάχιστον από το αναγκαίο νοσηλευτικό προσωπικό. Μάλιστα, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου πραγματοποίησαν, ήδη, 48ωρη απεργία και προσανατολίζονται σε παράσταση διαμαρτυρίας, κατά την τελετή των εγκαινίων, με μοναδικό αίτημα την άμεση προκήρυξη προσλήψεων μόνιμου προσωπικού με ταχύρυθμες διαδικασίες.

Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος, σημειώνουμε και τα εξής: Η λειτουργία του νέου νοσοκομείου γίνεται με το προσωπικό του παλιού κι ας είναι το πρώτο πολύ μεγαλύτερο του δεύτερου. (Το παλιό κάλυπτε 14.000 τετραγωνικά μέτρα, ενώ το νέο 44.000 τετραγωνικά. ) Προσθέστε, ακόμη, πως και στο παλιό νοσοκομείο υπήρχαν σοβαρές ελλείψεις, αφού το 48% των οργανικών θέσεων ήταν κενές, και τότε έχετε την πλήρη εικόνα.

Λοιπόν, τι λέει ο κ. Παπαδόπουλος; Δε θα είναι πρόκληση στη νοημοσύνη του καθένα και, ιδιαίτερα, των Ροδιτών και των Δωδεκανησίων, να πάρει μέρος στη φιέστα των εγκαινίων, χωρίς να δώσει ουσιαστική απάντηση και λύση στα παραπάνω;

Η φιλανθρωπία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την πρόθεσή του να χορηγήσει, μέσω του φιλανθρωπικού ιδρύματος που διατηρεί με τη σύζυγό του, περισσότερα από 50 εκατομμύρια δολάρια στην Μποτσουάνα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη μάστιγα του AIDS, κοινοποίησε, με την αρχή της πρόσφατης 13ης Διεθνούς Συνόδου για την ασθένεια, ο Κροίσος Μπιλ Γκέιτς. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, το Ιδρυμα Μπιλ και Μπελίντα Γκέιτς θα αναλάβει όλα τα έξοδα μιας νέας μεγάλης ενημερωτικής εκστρατείας, αλλά και τα έξοδα προληπτικής τακτικής εξέτασης όλων των κατοίκων της χώρας.

Τις «καλές της προθέσεις» δεν έκρυψε ούτε η φαρμακευτική πολυεθνική «Merckand Co», η οποία ανακοίνωσε ότι, για τα επόμενα πέντε χρόνια, αναλαμβάνει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασθενών και των φορέων του AIDS στην αφρικανική χώρα. Από κοντά και η γερμανική φαρμακευτική εταιρία «Boehringer - Ingelheim», η οποία δήλωσε ότι θα αναλάβει, δωρεάν, τη φαρμακευτική αγωγή, για τα επόμενα πέντε χρόνια, όλων των νεαρών εγκύων, που είναι φορείς, προκειμένου να αποφευχθεί η μετάδοση του ιού στα έμβρυά τους.

... της απάνθρωπης ανηθικότητας

Αναμφιβόλως, είναι συγκινητικό και σπαραξικάρδιο το όψιμο ενδιαφέρον όλων αυτών των «ισχυρών» και «ασφαλών» από τον ιό μεγιστάνων για το δυσοίωνο μέλλον της κεντροαφρικανικής χώρας, στην οποία ο μέσος όρος ζωής αναμένεται, μέσα στην επόμενη δεκαετία, να μειωθεί στα 29 χρόνια. Αναμφιβόλως, όμως, είναι τουλάχιστον ανήθικο και υποτιμητικό για τη νοημοσύνη όλης της ανθρωπότητας, η επιμελημένη και μεθοδευμένη απόκρυψη των αιτίων της τραγωδίας που βιώνει η μαύρη ήπειρος. Δεν είναι διόλου τυχαία η ραγδαία εξάπλωση της ασθένειας στον Τρίτο Κόσμο. Δεν είναι διόλου τυχαία η παντελής άγνοια οποιουδήποτε στοιχείου για τη νόσο, αλλά και για τις μεθόδους πρόληψής της. Είναι συνέπεια της ασύδοτης εκμετάλλευσης και της πολιτικής «ασέλγειας», που έχουν ασκήσει, δεκαετίες τώρα, οι μεγάλες δυνάμεις του καπιταλισμού στο σώμα της Αφρικής.

Αλλωστε, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στη σχετική έκθεση της UNICEF, η καταδίκη δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στη φτώχεια, στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, συνεπάγεται την παντελή απουσία κάθε όρου υγιεινής, ενημέρωσης και προστασίας της υγείας τους. Είναι πραγματικά δύσκολο κανείς να πιστέψει κανείς τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνονται στη Σύνοδο για την «αποτυχία πρόβλεψης και τη λανθασμένη υποτίμηση του μεγέθους εξάπλωσης της ασθένειας». Οι οικονομικοί όροι που έχουν επιβληθεί στη μαύρη ήπειρο προδιέγραφαν και την τύχη της μάχης του δύσμοιρου πληθυσμού της με τη νόσο. Προς το παρόν, ο ιός είναι ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος στο δρόμο που του άνοιξαν οι, απανταχού, όψιμοι πονόψυχοι φιλάνθρωποι.

Μια σημαντική πρωτοβουλία

Ηημερίδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου για την κοινωνική ασφάλιση ήταν πράγματι μια σημαντική πρωτοβουλία. Οχι μόνο γιατί το θέμα της βρίσκεται στην επικαιρότητα από την άποψη της επίθεσης που δέχεται από την άρχουσα τάξη, αλλά γιατί η ημερίδα, μαζί με την ολόπλευρη ανάλυση του ζητήματος, των επιδιώξεων του κεφαλαίου, των σκοπών αυτών των επιδιώξεων και των συνεπειών τους για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πήρε το χαρακτήρα συγκέντρωσης υπεράσπισης και διεύρυνσης της κοινωνικής ασφάλισης.

Και αυτό το τελευταίο, επίσης, είναι ζήτημα πρώτης γραμμής για την εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό της κίνημα, αφού η υπόθεση υπεράσπισης των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, της διεύρυνσής τους, η πάλη για τη βελτίωση της θέσης της απέναντι στο χρηματιστικό κεφάλαιο και τα διεθνικά μονοπώλια, με την απόσπαση κατακτήσεων προς όφελός της, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της, δεν μπορεί να γίνει χωρίς σκληρή ταξική πάλη. Πολύ περισσότερο, που η προοπτική αυτής της πάλης απαιτεί τη σύγκρουση και τη ρήξη με την πολιτική της άρχουσας τάξης, προκειμένου η εργατική τάξη να κατακτά όλα όσα της ανήκουν. Η δράση του ΠΑΜΕ αποτελεί καθοριστικής σημασίας παράγοντα, προκειμένου η εργατική τάξη να συνειδητοποιεί αυτήν την αναγκαιότητα, απέναντι στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας, μέσω των διαβόητων «κοινωνικών διαλόγων», με τους οποίους υψώνουν τείχος στην ταξική πάλη οι πλειοψηφίες των ηγεσιών του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ημεθόδευση του χτυπήματος των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των εργατών είναι αρκετά καλά σχεδιασμένη και υλοποιείται στην πράξη, έχοντας βασικό μοχλό περάσματος της πολιτικής του κεφαλαίου τα ισχυρά στηρίγματά του μέσα στην εργατική τάξη. Μια μερίδα εξαγορασμένων συνδικαλιστικών ηγετών γίνεται ο καλύτερος σύμμαχος της πλουτοκρατίας, ή, πιο σωστά, μέρος της εμπροσθοφυλακής της μέσα στην εργατική τάξη. Και απ' αυτήν την άποψη, το ΠΑΜΕ με τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν ανταποκρίθηκε απλά και μόνο στη διαφώτιση ή τη ζύμωση του περιεχομένου που αποκτά το μέτωπο της κοινωνικής ασφάλισης. Αποτελεί μοχλό ανάπτυξης της πάλης της εργατικής τάξης με ταξικό προσανατολισμό, ώστε η επιδίωξη του κεφαλαίου να μειώνει την τιμή της εργατικής δύναμης, ως το μέσο που μπορεί να της αποφέρει κέρδη, να βρει μπροστά της το πραγματικό αντίπαλο δέος.

Το μέτωπο που άνοιξε με την κοινωνική ασφάλιση είναι συστατικό μέρος της επιβολής αντεργατικών, αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σ' ένα στρατηγικής για το κεφάλαιο σημασίας ζήτημα, αυτό της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. Τα επιχειρήματα της πλουτοκρατίας για ανάγκη «μείωσης του λεγόμενου κόστους εργασίας», ή του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» αποσκοπούν στην ιδεολογική επίδραση στις εργατικές συνειδήσεις για ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη της εργατικής τάξης. Πηγή του κέρδους είναι η εργατική δύναμη, δηλαδή η ικανότητα των εργατών να δουλεύουν, να παράγουν. Τον πλούτο, όμως, που παράγουν τον καρπώνεται το κεφάλαιο. Και η τιμή της εργατικής δύναμης δεν καθορίζεται μόνο από το μεροκάματο, αλλά και την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και ανάπαυση κλπ. Ολα αυτά που ανατρέπονται, ιδιωτικοποιούνται. Το επιχείρημα, επίσης, της ανταποδοτικότητας, δηλαδή «πλήρωσε για να 'χεις», είναι κάλπικο, αφού το κεφάλαιο βγάζει κέρδος από τον εργάτη. Είναι απαίτηση η πλήρης ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών ολόκληρης της εργατικής τάξης, δηλαδή και των γυναικών και των ανέργων και των μελών των οικογενειών τους κλπ. Αλλά μόνο με ένταση της ταξικής πάλης μπορούν να υπάρξουν κατακτήσεις. Και σ' αυτή την κατεύθυνση η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ συμβάλλει αποφασιστικά.

Νέα επιδρομή

Ο,τι οι εργάτες

κέρδισαν

μ' αγώνες

και με πάλη,

η «Νέα Τάξη»

απαιτεί

να το αρπάξει

πάλι.

* * *

Κι έχει σκοπό

σε σκοτεινούς