Σωστή «χιονοστιβάδα», η κυβερνητική πολιτική σπρώχνει σε κατάργηση όσα δικαιώματα έχουν απομείνει όρθια και πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε πλήρη εξαθλίωση. Και είναι ακόμα στην αρχή. Οσο αφήνεται να «κυλά», τόσο θα γιγαντώνεται παρασέρνοντας στο διάβα της ό,τι για την άρχουσα τάξη θεωρείται εμπόδιο, στην προσπάθειά της να βγει αλώβητη από την κρίση, να διασφαλίσει μεγαλύτερη ακόμα κερδοφορία, να διαμορφώσει σήμερα κιόλας το μετά την κρίση σκηνικό, απαλλαγμένο από κεκτημένα δικαιώματα. Στην αντιλαϊκή της «σταυροφορία», πιστοί της σύμμαχοι είναι: Η ΝΔ να ασκεί μόνο την πίεση που πρέπει για να προχωρήσουν ταχύτερα τα αντιλαϊκά φιλομονοπωλιακά μέτρα. Ο ΛΑ.Ο.Σ., που «ενσταλάζει» στις λαϊκές συνειδήσεις το δηλητήριο της συναίνεσης σε μια πολιτική που σφαγιάζει δικαιώματα, αλλά και αυτό του εθνικισμού και ρατσισμού. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που πολιτεύεται με μόνο γνώμονα την ενσωμάτωση και υποταγή του λαού στο σύστημα. Από κοντά «συνδρομητές» της «σταυροφορίας» πολυπλόκαμοι μηχανισμοί, ΜΜΕ, συμβιβασμένες ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες κ.ά.

Ενωμένοι όλοι απέναντι στο λαό, για τα «μάτια» της πλουτοκρατίας. Αναγκαίο, όσο ποτέ, να σταθεί ο λαός ενωμένος απέναντί τους. Αναγκαία, όσο ποτέ, η κλιμάκωση της εργατικής λαϊκής πάλης, ώστε να αρθεί σε ύψος ικανό να αντιμετωπίσει και να αποκρούσει τη λαίλαπα. Η απόφαση του ΠΑΜΕ για κήρυξη 48ωρης απεργίας στις 21 και 22 Απρίλη ανταποκρίνεται ακριβώς σ' αυτήν την ανάγκη για κλιμάκωση της πάλης. Και το αν θα σηματοδοτήσει ένα ποιοτικό βήμα προς τα εμπρός για το εργατικό λαϊκό κίνημα, προς την κατεύθυνση της ανασύνταξης και αντεπίθεσής του, εξαρτάται και από την πρωτοπόρα δράση κάθε μέλους και φίλου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, κάθε αγωνιστή που συσπειρώνεται στις γραμμές του ΠΑΜΕ.

Δράση στοχευμένη σε έναν προς έναν άνθρωπο του μόχθου. Για να σηκώσει το κεφάλι, να κάνει το βήμα της συμμετοχής στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Να αποδείξει έτσι έμπρακτα ότι δεν «κάρπισαν» στη συνείδησή του τα κελεύσματα συναίνεσης και υποταγής. Δράση στοχευμένη σε μία προς μία τις εργατικές λαϊκές συνειδήσεις, να πειστούν, να μετατρέψουν την πείρα, τη δυσαρέσκεια και την οργή, σε εντολή πύκνωσης των γραμμών του αγώνα. Δράση στοχευμένη σε κάθε εργασιακό χώρο, στα γιαπιά και τις φάμπρικες, στα πολυκαταστήματα, στους κλάδους, στις εργατογειτονιές, στα στέκια της νεολαίας. Δράση ακατάπαυστη, κάθε μέρα, κάθε ώρα, έως τις 21 του Απρίλη για την επιτυχία της απεργίας.

Είναι αυτονόητο ότι κάθε μέλος και φίλος του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, κάθε άνθρωπος που «ακουμπά» στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, ένα χρέος έχει από σήμερα έως και τις 21 του Απρίλη: Να δώσει τον καλύτερό του εαυτό για την επιτυχία της 48ωρης απεργιακής κινητοποίησης. Για να πάρει η εργατική τάξη την υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής και των δικαιωμάτων της στα δικά της χέρια, παλεύοντας ενιαία ως τάξη απέναντι σε τάξη, ανεξάρτητα από τη σχέση με την οποία εργάζεται ένα τμήμα της σε σχέση με ένα άλλο, απ' τον κλάδο κ.ο.κ. Οπως, άλλωστε, ενιαία είναι η πλουτοκρατία, σαν μια γροθιά, όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει την εργατική τάξη και το λαό και να υπερασπίσει τα συμφέροντά της ως τάξη.

Κάνουμε τη μέρα - νύχτα και τη νύχτα - μέρα, επιστρατεύουμε κάθε δυνατότητα και κάθε μέσο, ώστε αυτή η απεργία ως βήμα κλιμάκωσης της πάλης να γίνει υπόθεση πλατιών δυνάμεων της εργατικής τάξης. Αξιοποιούμε τα συνδικάτα όπου οι ταξικές δυνάμεις πλειοψηφούν, για την καλή προετοιμασία της απεργίας, την οργάνωση συνελεύσεων, τη δημιουργία απεργιακών επιτροπών, για την κάθοδο στην απεργιακή συγκέντρωση.

Δίνουμε πρώτοι το παράδειγμα, μεταλαμπαδεύοντας τη μαχητικότητα και την αυταπάρνηση σε κάθε χώρο όπου εργαζόμαστε, πρωτοστατούμε στη δράση. Η οποία δεν πρέπει να αγνοεί - κάθε άλλο - κανέναν εργαζόμενο, ό,τι κι αν ψήφισε, όποια πολιτική αναφορά κι αν έχει, σε όσους έχουν ακόμα αυταπάτες ή επηρεάζονται από την κυρίαρχη προπαγάνδα ότι τα μέτρα θα είναι προσωρινά, ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, για όσους φοβούνται. Εχουμε όλες τις δυνατότητες, τη συσσωρευμένη εμπειρία, που και αυταπάτες μπορούν να διαλύσουν, και την προπαγάνδα του αντιπάλου να κονιορτοποιήσουν, και το φόβο να μετουσιώσουν σε αισιοδοξία και αγωνιστική ανάταση.

Είναι αυτό που περισσότερο απ' όλα φοβούνται οι αντίπαλοί μας. Η δύναμη της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που εκλύεται όταν παραμερίσουν φόβοι, αυταπάτες, ταλαντεύσεις, και ενωθούν στην πάλη, με περιεχόμενο που να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες τους, άρα που να αντιπαλεύει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, να τα αμφισβητεί, να χαράζει ρότα ρήξης, σύγκρουσης μαζί της, για την ανατροπή της εξουσίας της.

Αυτήν τη μάχη να τη δώσουμε ανυποχώρητα, χωρίς κανένα συμβιβασμό, με γνώμονα τις αρχές μας και θα την κερδίσουμε ακριβώς επειδή έτσι θα τη δώσουμε. Με προσήλωση, με σταθερότητα, με επιμονή και υπομονή, με συστηματική, σχεδιασμένη δράση, διαφώτιση, παρότρυνση για συσπείρωση, με πειθώ, επιχειρήματα, ξεγύμνωμα της προπαγάνδας των αντιπάλων.

Στις 21-22 Απρίλη η εργατική τάξη πρέπει να ακουστεί πολύ δυνατά και για να συμβεί αυτό πρέπει έως τότε να ακουστούμε εμείς δυνατά, ξεκάθαρα, πειστικά, παντού όπου κατοικεί, μοχθεί, κινείται η ίδια και τα παιδιά της. Δουλεύουμε γι' αυτήν τη μάχη, αξιοποιώντας την πείρα των προηγούμενων, δημιουργώντας συγχρόνως καλύτερες προϋποθέσεις για την προετοιμασία και της επόμενης που θα έρθει.

Η τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ που έγινε την περασμένη Παρασκευή, σε περίοδο που ήδη έχει ξεκινήσει η υλοποίηση του πρώτου πακέτου αντεργατικών μέτρων και έχει ξεκαθαριστεί ότι το αμέσως επόμενο διάστημα έρχονται νέα ακόμα πιο επώδυνα, είναι αποκαλυπτική για τον αντεργατικό ρόλο της πλειοψηφίας της.

ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ) απέρριψαν την πρόταση του ΠΑΜΕ για κλιμάκωση του αγώνα με την κήρυξη 48ωρης απεργίας στις 21 και 22 Απρίλη. Αποφάσισαν - ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ - να εξουσιοδοτήσουν την Εκτελεστική Επιτροπή να κηρύξει απεργία, αν χρειαστεί! Σαν να λένε στους εργαζόμενους «ό,τι έγινε, έγινε και δεν αλλάζει. Σκύψτε το κεφάλι, αποδειχθείτε τα μέτρα». Στόχος της ΠΑΣΚΕ είναι να αθωώσει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και να πείσει τους εργαζόμενους ότι ο μοναδικός τους αντίπαλος είναι οι αγορές, γενικά και αόριστα. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να κερδίσει πολύτιμο χρόνο για λογαριασμό της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Στην κατεύθυνση αυτή επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ, λέγοντας ότι οι αναλύσεις του και οι εκτιμήσεις του είναι ψεύτικες και ότι στόχο έχουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους. Πρόβαλλε τη στάση της αναμονής για το νομοσχέδιο για την Κοινωνική Ασφάλιση, ενώ οι εξαγγελίες της κυβέρνησης έχουν κάνει σαφές ότι οδηγεί κυριολεκτικά στη διάλυσή της. Εφτασε, ακόμα, να ισχυριστεί ότι το νομοσχέδιο για τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις περιέχει βελτιώσεις...

Στην ίδια ρότα και η ΔΑΚΕ. Η όποια διαφωνία της αποσκοπεί αποκλειστικά στο να ασκήσει μια στείρα - και παραπλανητική για τους εργαζόμενους - αντιπολίτευση προκειμένου να εξυπηρετήσει μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Χαρακτηριστικό είναι ότι μπροστά στην αντεργατική λαίλαπα πρότεινε αντί για απεργία να γίνουν άλλου είδους κινητοποιήσεις.

Η δε «Αυτόνομη Παρέμβαση», οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δικαιολόγησαν τη συμμετοχή τους στο προεδρείο της ΓΣΕΕ για να συμβάλουν στην επανάκτηση της αξιοπιστίας της στους εργαζόμενος, στον ταξικό επαναπροσανατολισμό της καλλιεργώντας αυταπάτες ότι μπορεί να εκφράσει τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργατικών οικογενειών. Την ίδια ώρα, την περασμένη Παρασκευή, σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έκαναν ό,τι μπορούσαν, προκειμένου να μη ληφθεί απόφαση για απεργία σε ημερομηνίες ίδιες με αυτές που πρότεινε το ΠΑΜΕ. Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και τον περασμένο Δεκέμβρη όταν ο εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» στην ΑΔΕΔΥ είχε πει να γίνει απεργία, αλλά όχι την ίδια μέρα με το ΠΑΜΕ. Τελικά, αποκαλύπτονται ως «λαγός» της ΠΑΣΚΕ, στην υποταγή των εργατών στο κεφάλαιο.