Τις αυξημένες ευθύνες που αναπτύσσονται για το ταξικό εργατικό κίνημα και καθέναν εργάτη, αφ' ενός λόγω της λυσσαλέας επίθεσης του κεφαλαίου και αφ' ετέρου λόγω των αντικειμενικών προϋποθέσεων που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αναδεικνύει η απεργία στις 21 και 22 Απρίλη. Μια μάχη που την κρισιμότητά της δεν αποτυπώνει μόνο η 48ωρη διάρκεια της απεργίας (μορφή πάλης ούτως ή άλλως οξυμένη), αλλά και η ίδια η προκήρυξή της που χαλάει τη σούπα της «πατριωτικής» υποταγής στην πλουτοκρατία, για την οποία συντονισμένα και μανιωδώς δουλεύουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες κ.τ.λ. Οπως κατέγραψε, μεταξύ άλλων, η συνεδρίαση της...