Κι αυτό, όταν είναι γνωστό ότι οι εφοπλιστές συμμετέχουν στο «διάλογο», προβάλλοντας κατ' αρχήν την απαράδεκτη αξίωση της μείωσης των συνθέσεων και τον πάρα πέρα αφελληνισμό της ναυτιλίας, η δε κυβέρνηση οργανώνει αυτό το «θέατρο», με βασική κατεύθυνση την εφαρμογή μέτρων για την «ανταγωνιστικότητα» του ελληνικού πλοίου, την αύξηση, δηλαδή, των προνομίων και κερδών του εφοπλιστικού κεφαλαίου, την αφαίρεση ναυτεργατικών δικαιωμάτων.

«Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Σ' αυτό το δρόμο βαδίζει ο υπουργός, κατασκευάζοντας, βεβαίως, ορισμένα προσχήματα, που διευκολύνουν το «μάντρωμα» των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών της ΠΝΟ και τη συμμετοχή τους στον «κοινωνικό διάλογο» της απάτης.

Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, την ίδια στιγμή αναμάσησε το γνωστό ψευτοσλόγκαν «ισχυρή ναυτιλία, σημαίνει ισχυρή Ελλάδα»! Πρόκειται για υιοθέτηση ενός παλιού εφοπλιστικού συνθήματος, μέσω του οποίου έχουν διαπραχθεί πλείστα «εγκλήματα» σε βάρος των ναυτεργατών και έχει γεμίσει η τσέπη των εφοπλιστών με «παραδάκι»...

Η έννοια ναυτιλία, είτε το θέλουν είτε όχι οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, περικλείει αντίθετα, συγκρουόμενα κοινωνικά, ταξικά συμφέροντα. Το σύνθημα «ισχυρή ναυτιλία», σημαίνει ισχυρό εφοπλιστικό κεφάλαιο, απεριόριστη ασυδοσία, πολλά κέρδη για τους εφοπλιστές.

Σημαίνει, ταυτόχρονα, πολλά προβλήματα για τους ναυτεργάτες, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο.

Αν δεν ήταν έτσι, οι εφοπλιστές δε θα ήταν εφοπλιστές, δε θα είχαν στην ιδιοκτησία τους πλοία και μάλιστα τόσα πλοία, που τους κατατάσσουν στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλίας.

Το παραπλανητικό σλόγκαν «ισχυρή ναυτιλία, σημαίνει ισχυρή Ελλάδα», αποκτά νόημα μόνο στα «μυαλά» των απολογητών του εφοπλισμού, που προσπαθούν να παρουσιάσουν τα ιδιοτελή, ταξικά συμφέροντα των εφοπλιστών ως καθολικά, γενικά συμφέροντα, που αφορούν, δήθεν, το σύνολο της κοινωνίας, τους εργαζόμενους, τους ναυτεργάτες, τους άνεργους... ακόμα και τα πιο χτυπημένα θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, τους ανέργους των συσσιτίων της ντροπής.

Το σύνθημα «ισχυρή ναυτιλία, σημαίνει ισχυρή Ελλάδα» αποκτά νόημα, μόνο στα μυαλά αυτών που ταυτίζουν την Ελλάδα, με την Ελλάδα της πλουτοκρατίας, κάνοντας «στραβά μάτια» για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, την έξαρση της φτώχειας, την όξυνση των λαϊκών προβλημάτων.

Γι' αυτό πανηγυρίζουν και θεωρούν ως «εθνικό γεγονός» την αύξηση του στόλου και των κερδών των εφοπλιστών, προσπαθώντας να κρύψουν ότι τα μεγέθη αυτά είναι αποτελέσματα της καταλήστευσης, της υπερεκμετάλλευσης των ναυτεργατών, που «η ισχυρή ναυτιλία», τους πετάει μαζικά έξω από τα καράβια ...όταν δεν τους πνίγει.

Μίλησε, για την «υποστολή της ελληνικής σημαίας», παραχαράσσοντας την αλήθεια. Οι εφοπλιστές χρησιμοποιούν ένα καλοστημένο τέχνασμα. Παρουσιάζουν τη διαγραφή πλοίων από την ελληνική σημαία ως αποτέλεσμα «μείωσης της ανταγωνιστικότητας», επιδιώκοντας να δημιουργήσουν κλίμα πανικού περί «φυγής» των πλοίων από το ελληνικό νηολόγιο και στο έδαφος αυτό αξιώνουν την εφαρμογή νέων αντιναυτεργατικών μέτρων.

Τα τελευταία, ιδιαίτερα, χρόνια, η «υποστολή της ελληνικής σημαίας» ξεκινάει από άλλη αφετηρία, αφορά μια ακόμα κερδοφόρα επιχείρηση των εφοπλιστών που ακούει στο όνομα «πώληση πλοίων σε αλλοδαπά συμφέροντα». Ετσι, το 1999 γράφτηκαν στο ελληνικό νηολόγιο 86 πλοία και διαγράφτηκαν 113. Από αυτά που διαγράφηκαν, τα 96 πωλήθηκαν, τα 6 διαλύθηκαν, τα 2 βυθίστηκαν και τα 9 άλλαξαν σημαία.

Σε κάθε περίπτωση, η ασύδοτη δράση των εφοπλιστών βασίζεται στο αποικιακό «θεσμικό πλαίσιο», στο οποίο προσκυνούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, βασίζεται στην πολιτική που υπηρετεί, πάση θυσία, τα συμφέροντά τους, ετοιμάζοντας άμεσα νέα προνόμια για το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Βρισκόμαστε στις παραμονές νέων αντιναυτεργατικών μέτρων. Αυτό το νόημα είχε η συνάντηση του ΥΕΝ με τον πρωθυπουργό. Οι ναυτεργάτες έχουν μπροστά τους μόνο το δρόμο του αγώνα για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους, για τη δημιουργία των προϋποθέσεων που θα οδηγήσουν στην ανατροπή αυτής της επικίνδυνης πολιτικής.