ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 3 Αυγούστου 2000
Σελ. /24
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Προφητική ανακοίνωση

Προφητική αποδεικνύεται η ανακοίνωση, πριν λίγες μέρες, της ΕΣΑΚ στο νοσοκομείο: «Ο διορισμός του προέδρου και του ΔΣ, υπογράμμιζε, όποιοι και να είναι, δε δρομολογεί τίποτα νέο στην πολιτική αντιμετώπισης των χρόνιων προβλημάτων. Το πολύ - πολύ να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες λειτουργίες και να ακουστούν ξανά δηλώσεις από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι υπάρχει νοσοκομείο και προβλήματα - τώρα που δεν πουλάνε οι ταυτότητες και το θαλάσσιο πάρκο.

Μπορούμε να μένουμε θεατές σ' αυτό το θέατρο; Μπορούν να μας εκπροσωπούν όσοι υπηρετούν αυτή την αντιλαϊκή πολιτική και σιωπούν ή συγκαλύπτουν τις αιτίες αυτής της κατάστασης;

Αυτοί έχουν κάνει τις επιλογές τους καθώς έχουν θέσει σαν στρατηγικό στόχο τους τις επιλογές του κεφαλαίου. Ο δικός μας δρόμος είναι η ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που θα αποκαλύπτει τις αιτίες των προβλημάτων, που θα ανακτά χαμένα δικαιώματα και θα κατακτά νέα αντίστοιχα με τις σύγχρονες ανάγκες μας, που θα ανοίξει δρόμο για πραγματική δημόσια δωρεάν λαϊκή υγεία».


ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Αντιμέτωπο με την αδιαφορία

Αφού έμεινε ακέφαλο απ' τις εκλογές της 9ης Απρίλη διορίστηκε πριν δυο μέρες το νέο Διοικητικό Συμβούλιο στο Νοσοκομείο Ζακύνθου.

Η κωλυσιεργία για το διορισμό φαίνεται να έχει σχέση με τα παζάρια ώστε να βρεθεί η σύνθεση εκείνη που θα ήταν αποδεκτή στις διάφορες ομάδες του ΠΑΣΟΚ στη Ζάκυνθο.

Στην πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ - που έγινε χτες - μεταξύ των θεμάτων που αντιμετωπίστηκαν ήταν οι απλήρωτες εφημερίες των γιατρών από το Μάρτη, των αγροτικών γιατρών που κάνουν εφημερίες στο νοσοκομείο από το Γενάρη και οι υπερωρίες, τα νυχτερινά και οι αργίες του υπόλοιπου προσωπικού από τον Απρίλη.

Ωστόσο, όμως, τα μεγάλα προβλήματα εξακολουθούν να μένουν:

  • Το νοσοκομείο έχει 45 κενές θέσεις προσωπικού, από τις οποίες οι 22 είναι νοσηλευτικό προσωπικό. Προκειμένου να καλύψουν τις πάγιες αυτές ανάγκες προσλαμβάνουν εκπαιδευόμενο προσωπικό από τον ΟΑΕΔ με 11μηνη σύμβαση. Ετσι τώρα τα 2/3 του προσωπικού καλύπτονται με ανεκπαίδευτο προσωπικό, που σε 11 μήνες θα απολυθεί. Φτάνει να αναφέρουμε πως ακόμη και στην Παιδιατρική Κλινική δεν υπάρχει καμία νοσοκόμα και οι ανάγκες καλύπτονται από τη Νευρολογική Κλινική. Την ίδια στιγμή κωλυσιεργούν για την πρόσληψη οκτώ νοσηλευτών με το πρόσχημα πως δεν έχουν εντοπιότητα, αν και η Ζάκυνθος δεν υπάγεται στους νομούς για τους οποίους ισχύει η σχετική διάταξη.
  • Οσον αφορά στην κάλυψη των οργανικών θέσεων των γιατρών, παραμένουν κενές μία θέση ορθοπεδικού, μία ακτινολόγου, μία χειρουργού και μία πνευμονολόγου.
  • Το Νοσοκομείο Ζακύνθου δεν έχει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, δεύτερη αίθουσα χειρουργείου και αυτοτελές τμήμα επειγόντων περιστατικών.
  • Οσο για τις προεκλογικές υποσχέσεις για δημιουργία Μονάδας Τεχνητού Νεφρού, ακόμη δεν έχουν αποκτηθεί τα μηχανήματα, ενώ το προσωπικό που απαιτείται δεν έχει καν εγκριθεί.

Η ΕΣΑΚ εργαζομένων στην ανακοίνωσή της, μεταξύ των άλλων, καταγγέλλει:

- Το χρέος του νοσοκομείου είναι 300 εκατ. δραχμές και συνεχώς μεγαλώνει, παρά τις τεράστιες αυξήσεις στα νοσήλια, που τινάζουν στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία.

- Οι ελλείψεις προσωπικού, που οδηγούν σε εξόντωση τους εργαζόμενους, αυξάνονται και δημιουργούν χαώδη κατάσταση ιδιαίτερα το καλοκαίρι.

Πρόσφατα το νοσοκομείο επισκέφτηκε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας, Χ. Σοφιανός, ο οποίος διαπίστωσε την άσχημη κατάσταση αλλά στο «διά ταύτα» εκείνο που πρότεινε ήταν να εκχωρηθεί η καθαριότητα και το πλύσιμο των σεντονιών σε ιδιώτες.

«Πρόκειται για πολιτική κατάντια, υπογραμμίζει η ΕΣΑΚ, που υπηρετεί τους γενικότερους στόχους της παράδοσης του ανθρώπινου πόνου στην "αγορά", μέσω των ανατροπών που προωθούν η Ευρωπαϊκή Ενωση, η κυβέρνηση και οι πολυεθνικές στο ασφαλιστικό σύστημα, στην υγεία και στην πρόνοια στη χώρα μας. Τις ανατροπές αυτές αποδέχονται η ΝΔ και ο ΣΥΝ, υπηρετώντας το μονόδρομο της ΟΝΕ, καθώς και οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΕ και της ΠΟΕΔΗΝ».


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ενα χρόνο μετά...

Προσπαθώ να πιάσω το βλέμμα σου, έτσι όπως έχει αποτυπωθεί στο χαρτί. Ενα βλέμμα δακρυσμένο και καθάριο, ένα βλέμμα απόγνωσης, επιμονής και επίγνωσης ότι μπορεί να είναι το τελευταίο σου. Με τη μαύρη κορδέλα του πένθους στο αριστερό σου χέρι, στο χέρι της καρδιάς, και με τα χέρια υψωμένα να κρατούν το λάβαρο: τη ματωμένη μπλούζα αυτού που πενθείς με το χέρι της καρδιάς, το δικό σου λάβαρο.

Αυτή σου η εικόνα έχει μείνει πολύ βαθιά χαραγμένη μέσα μου. Από τότε που σε είδα στα μέσα του περασμένου Ιούλη στα διεθνή πρακτορεία. Αυτό σου το βλέμμα αναζητώ με αγωνία, στη γωνιά του υπολογιστή μου, κάθε φορά που θέλω να πάρω μια ανάσα, που θέλω να μου δώσω κουράγιο, που θέλω να πιστέψω πάλι, που θέλω να σφίξω τη δική μου γροθιά, που νιώθω την ανάγκη να καθαρίσω το δικό μου βλέμμα!

Αναρωτιέμαι, πολλές φορές, ποια θα μπορούσαν να είναι τα λόγια σου, ποια η χροιά της φωνής σου. Υποθέτω ότι ποτέ δε θα μάθω. Υποθέτω, άλλωστε, ότι λίγη σημασία έχουν, αφού ό,τι και αν είχες να πεις, όσο δυνατά και αν το βροντοφώναζες, δε θα έφτανε ποτέ να είναι τόσο διαπεραστικό, τόσο διαχρονικό, τόσο βαθύ όσο αυτή η μία και μοναδική σου εικόνα. Μία εικόνα - κραυγή που έκανε το γύρο του κόσμου. Και μετά, πέρασε στο περιθώριο, στην αφάνεια, στη λήθη, στη σιωπή όπως τόσες άλλες κραυγές, σαν την κραυγή που κρατούσες λάβαρο.

Είμαι σίγουρη ότι σχεδόν κανείς από όλους όσοι, πριν από ένα χρόνο, συνέθεταν συγκινητικά και «αντικειμενικά» δημοσιογραφικώς, άρθρα με αφορμή όσα ακριβώς οδήγησαν εσένα σε αυτό το βλέμμα, δε σε θυμάται. Οι ερμηνείες, πάντα, είναι οι συμφέρουσες. Η κραυγή σου για δημοκρατία και ελευθερία πνίγηκε. Ο πρώτος της θάνατος το αίμα, τον περασμένο Ιούλη στην Τεχεράνη. Ο δεύτερος αργός της θάνατος από όλους όσοι έσπευσαν να σε βαφτίσουν υποστηρικτή του «μεταρρυθμιστή» Προέδρου που διέταξε τη σφαγή σας. Πνίγεται, καθημερινά, η κραυγή σου από όσους τολμούν να κάνουν παραινέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν, ενώ σφίγγουν το χέρι της ηγεσίας του στην υπογραφή μιας νέας εμπορικής συμφωνίας.

Σφίγγουν το ίδιο χέρι, που μέσα από τα όργανα του καθεστώτος του, σε καταδίκασε σε 10ετή απομόνωση γιατί η εικόνα σου, που είδε όλη η ανθρωπότητα, «έθεσε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια». Σφίγγουν το χέρι στο καθεστώς που καταδίκασε σε θάνατο τόσους συναγωνιστές σου.

Ενα χρόνο μετά την «αιματοβαμμένη άνοιξη» πολλοί λίγοι ασχολούνται με το λάβαρο και το καθάριο βλέμμα του νεαρού που έφτασε στα σπίτια όλων. Κι όμως, δεν είσαι άλλη μια είδηση της περασμένης χρονιάς. Δεν είσαι άλλη μια «δυνατή εικόνα» στο βωμό της αντικειμενικής ενημέρωσης. Είσαι πια αγαπημένος και οικείος. Είσαι αυτό ακριβώς που είναι και το βλέμμα σου: καθάριος και απεγνωσμένα αποφασισμένος για όσα είναι μοναδική αλήθεια. Οπως το ματωμένο λάβαρό σου.

ΥΓ. Για τον 22χρονο Αχμάντ Μπατεμπί, τον Ιρανό φοιτητή που η εικόνα του έκανε το γύρο του κόσμου στα μέσα του περασμένου Ιούλη και αποτέλεσε το βασικό ενοχοποιητικό, σε βάρος του, στοιχείο, για την καταδίκη του, ένα 24ωρο πριν από τον εκλογικό θρίαμβο του «μεταρρυθμιστή» Χαταμί, το Φλεβάρη.


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ