Για μερικά πράγματα ισχύει ό,τι και με τη ρουφιανιά.

Πολλοί την ανέχονται γιατί τους βολεύει, κερδίζουν απ' αυτή, κανένας όμως δεν αγαπά τον ρουφιάνο.

Κάπως έτσι θα φύγουν και διάφοροι της σημερινής κυβέρνησης. Που αφού έκαναν μια ατιμία ιστορικών διαστάσεων, βλέπουν τώρα τα αφεντικά τους να τους αποκηρύσσουν. Καμιά λύπηση.

Το πρόβλημα παραμένει με τα αφεντικά. Ολους αυτούς που μέσα από τα έντυπά τους ανακαλύπτουν δήθεν τώρα ότι τα αντεργατικά μέτρα θα κάνουν κάποιους πλουσιότερους.

Λες και τόσα χρόνια με τις συμβάσεις που υπέγραφε η ΓΣΕΕ μένανε στη φτώχεια οι καπιταλιστές. Λες και με το όργιο των χιλιάδων απολύσεων που γίνονταν με το γράμμα του νόμου, έχαναν οι καπιταλιστές.

Πίσω απ' το «κλάμα» τους διακρίνεται εύκολα η χαρά για τις «χαμένες γενιές».

Ε, ας ακούσουνε καλά, λοιπόν, αυτό που διακηρύσσει η ΚΝΕ και μεταφράζεται ήδη σε συγκεκριμένη δράση για χιλιάδες νεολαίους: «Δε θα γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα».

Το να μην πληρώσει ο λαός την καπιταλιστική κρίση έχει και πρακτική έκφραση. Την έδειξε συμβολικά για μια ακόμα φορά, χτες, το ΠΑΜΕ όταν ξανάνοιξε τα διόδια να περνά ο κόσμος χωρίς να πληρώνει το χαράτσι στον κάθε εθνικό εργολάβο.

Θα πάψει να έχει συμβολικό χαρακτήρα, όταν αυτοί που καλούνται να πληρώσουν τα κέρδη του κεφαλαίου, αποφασίσουν να οργανωθούν για να καταργήσουν τους καπιταλιστές. Δεν είναι τόσο μακρινό όσο φαίνεται. Μια χούφτα είναι οι καπιταλιστές.

Ως τότε, στις μάχες που είναι μπροστά, θα κρίνονται όλοι και όλα. Κι αυτός που σου ζεσταίνει την πλάτη κι αυτός που ειδικά τώρα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Πόσο μάλλον όταν αντί να δώσει τη μάχη σε καλεί να το κουβεντιάσεις με τον δήμιό σου.

Δεν ήταν κάποιο φραστικό λάθος του Τσίπρα η προχτεσινή δήλωση περί θεσμικής εκτροπής. Είναι κεντρική τους γραμμή η διακήρυξη ότι κάποιοι δικαστές θα κρίνουν την έκβαση της ταξικής πάλης.

Για το Μάαστριχτ έλεγαν πως ήταν προοδευτική εξέλιξη. Ε, τώρα θα πουν πως είναι εθνική ανάγκη. Αρκεί να το βεβαιώσουν κάποιοι δικαστές.

Τους κατανοούμε, είναι σαν εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που αφού ψήφισαν το μνημόνιο, τώρα περιφέρονται δηλώνοντας χαμηλόφωνα ότι το παρακάνει η κυβέρνηση.

Ιδού η Ρόδος. Στις 23 του μήνα, την ερχόμενη Τετάρτη, στο κέντρο της Αθήνας και κάθε πόλης. Στην πανεργατική απεργία που καλεί το ΠΑΜΕ.

Αλλά, πώς να κάνουν το βήμα όταν η ΓΣΕΕ τους - και των βιομηχάνων - καλεί τους πάντες να πάνε για δουλειά εκείνη τη μέρα μη και διαταραχτεί η ανταγωνιστικότητα από τα μεροκάματα που δε θα γίνουν λόγω απεργίας;

Ποια κριτική κάνεις αφορά και στη διέξοδο που δίνεις. Οταν μιλάς για «θεσμική εκτροπή» βάζεις τους ανθρώπους να ζητάνε να λειτουργεί καλά η στρούγκα εντός της οποίας κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Αντίθετα, όταν δείχνεις τους νόμους κίνησης του κεφαλαίου, πίσω από τα αστικά νομοθετήματα, δίνεις στον εργάτη να καταλάβει πως η λύση βρίσκεται ακριβώς στην ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής.

Είναι άλλο πράγμα ο εργάτης να κατανοεί ότι απέναντί του έχει τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, κι άλλο να βλέπει καλούς και κακούς καπιταλιστές, κατά συνέπεια καλούς και κακούς διαχειριστές κι έτσι να διαιωνίζεται η εκμετάλλευση που στις μέρες μας είναι ήδη βαρβαρότητα.

Κανείς δε δικαιούται πια να περιμένει να ξύσει τον πάτο του βαρελιού για να διαπιστώσει ότι δεν πάει παρακάτω.

Μπορούμε να τους ανατρέψουμε!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ για κατάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων

ΕΘΝΟΣ: ΕΦΙΑΛΤΗΣ για 500.000 νέους ανέργους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Γαλανόλευκη ΑΝΑΣΑ ...ΟΡΓΗ για την πράσινη λαίλαπα

ΤΑ ΝΕΑ: Ιαχές θριάμβου και κραυγές οργής

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ενθάρρυνση από την τρόικα, με επιμέρους επιφυλάξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μακιγιάζ στις ακρότητες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΠΟΙΕΣ ΝΕΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΘΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ 1ης ΙΟΥΛΙΟΥ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΕΚΡΗΞΗ της ανεργίας

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΥΡ ΟΜΑΔΟΝ κατά της κυβέρνησης

ΑΥΡΙΑΝΗ: Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η ΧΩΡΑ: Ζούγκλα φέρνει η ανεργία

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΗ για τα σκληρά μέτρα

ΤΟ ΒΗΜΑ: Τυφώνας Λοβέρδου για απολύσεις και συντάξεις

Η ΑΥΓΗ: Θεσμική εκτροπή το κυβερνητικό Διάταγμα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σε θετική τροχιά η οικονομία

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Η ΕΛΛΑΔΑ που πονάει ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ που χαμογελά

«Μπροστά σε αυτή την κοινωνική λαίλαπα, μπροστά σε αυτή την αντιλαϊκή πανούκλα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Δεν υπάρχει μονοπάτι διαφυγής ή υποχώρησης. `Η εμείς ή αυτοί. `Η ο λαός ή τα μονοπώλια. `Η τα κέρδη και η χλιδή των λίγων ή η σωτηρία του λαού. Δεν υπάρχει μέση οδός, ούτε επιστροφή. `Η οι αλυσίδες της σκλαβιάς ή αγώνας για αξιοπρέπεια και επιβίωση. Αυτό το δρόμο του αγώνα δείχνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Σε αυτό τον αγώνα καλούν, και μπαίνουν μπροστά, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και η ΚΝΕ. Στην ύψιστη αυτή ανάγκη υποτάσσονται σήμερα τα πάντα. Από το ιερό αυτό καθήκον κρίνονται οι πάντες. Κανένας δεν μπορεί να αποστρέψει το πρόσωπο από αυτή την ανάγκη, όσο βαρύ και αν είναι το ατομικό φορτίο του καθενός, όσο και αν η ζωή μπροστά μας ορθώνεται "βουνό". Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική. Αρκεί ο λαός να ανακαλύψει τη δύναμή του. Αρκεί να βρει το κουράγιο και να σταθεί ολόρθος. Τίποτα δεν έχει κριθεί. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο δρόμος μάς περιμένει. Εκεί κρινόταν πάντα το δίκιο. Εκεί θα κριθεί και σήμερα» (από το κύριο άρθρο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)

«Το κόλπο με το οποίο παρακάμπτεται η βουλή για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων μπορεί να αποδειχθεί μπουμερανγκ (...) αρκεί να βρεθούν και στην Ελλάδα "Λετονοί" δικαστές (...) θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων τα μέλη του ανωτάτου δικαστηρίου;» (από το κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ)

«Η εργοδοτική κοινότητα δεν ζήτησε και δεν επιχαίρει για το νέο εργασιακό πλαίσιο που ανακοίνωσε το υπουργείο ανταποκρινόμενο στις ρητές και νομοθετημένες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας έναντι των δανειστών της» (ο πρόεδρος του ΣΕΒ / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Η "καραμέλα" με τους δανειστές μας, οι οποίοι "απαιτούν και εμείς το παλεύουμε, αλλά τι να κάνουμε, που αν δεν μας δανείσουμε χρεοκοπούμε" πρέπει να τελειώνει κάπου εδώ γιατί πλέον δεν πείθει (...) ήδη και μόνο με βάση τις πληροφορίες ότι επίκειται πλήρης κατεδάφιση του Ασφαλιστικού δύο μεγάλες γερμανικές ασφαλιστικές εταιρείες ανακοίνωσαν ότι θα συμμετάσχουν στην "επιχείρηση ανόρθωσης"» (η επισήμανση στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).