Γρηγοριάδης Κώστας

Εχει ο αρχιμαφιόζος διαφορές με κάποιον τρίτο. Ποιος θα «καθαρίσει»; Μα το πρωτοπαλίκαρο. Το στέλνει το παλικάρι, λοιπόν, να κάνει τη «δουλιά». Προηγουμένως, βέβαια, του έχει «τσιμπήσει» στοργικά το μαγουλάκι (τα συνηθίζουν αυτά οι μαφιόζοι) και του 'χει πετάξει κάνα δυο «καλά λόγια» για το πόσο περήφανο τον κάνει (τον αρχινονό) που του είναι τόσο αφοσιωμένο (το πρωτοπαλίκαρο). Ελα όμως που καμιά φορά η «δουλιά» στραβώνει. Και από κει που ο λεβέντης μας πήγε να πουλήσει «νταηλίκι», βγήκε έχοντας εισπράξει το «ρεζιλίκι» με τη σέσουλα! Το τι «μπάτσες» πέφτουνε μετά από το αφεντικό δε λέγεται...

***

Είναι ο Κλίντον και η Ολμπράιτ «αρχιμαφιόζοι»; Είναι η ελληνική κυβέρνηση «πρωτοπαλίκαρό τους» στα Βαλκάνια; Μήπως έστειλαν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι τον κ. Παπανδρέου στη Γιουγκοσλαβία για να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας ενόψει των εκεί εκλογών; Μήπως εκείνοι τον έβαλαν να δηλώσει με απίστευτο θράσος ότι «ήρθα εδώ για να πω στον γιουγκοσλαβικό λαό τι πρέπει να κάνει (!!!); Τελικά έβγαλαν εκείνη την ανακοίνωση οι Αμερικάνοι, χαρακτηρίζοντας «ατυχή» πρωτοβουλία τη συνάντηση του κ. Παπανδρέου με το Μιλόσεβιτς, επειδή θεώρησαν ότι ο «άνθρωπός τους» έπρεπε να «φάει μερικές ψιλές», αφού δεν τα κατάφερε και τόσο καλά;... Και, πάντως, τι να σημαίνει η «διορθωτική» (σσ: εδώ γελάνε) δήλωση του Μπερνς που ακολούθησε, σύμφωνα με την οποία ο κ. Παπανδρέου είχε «ενημερώσει» πριν πάει στη Γιουγκοσλαβία τους «συμμάχους» και ότι έχει μερικά... ελαφρυντικά για το φιάσκο; Μήπως ότι, αν και δεν τα πήγε καλά τώρα, εντούτοις θα συνεχίσουν να τον έχουν στη δούλεψή τους, αφού στα «καλά παιδιά», στα παιδιά με τέτοιο «πρότερο βίο», αξίζει μια «δεύτερη ευκαιρία»;...

Ελάτε τώρα. Αυτά μόνο στις ταινίες συμβαίνουν. Στις αμερικάνικες...

***

Αν από πλευράς εκείνων που έχουν ταυτιστεί με το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», δεν μπορούν να απαντήσουν απ΄ευθείας ο κ. Σημίτης ή ο υπουργός του, ας απαντήσει ο κ. Αλεξ Ρόντος. Πρόκειται για τον αμερικανοτραφή σύμβουλο του ΥΠΕΞ, ο οποίος μετέφερε το θερμό μήνυμα της κυβέρνησης στην προ ολίγων μηνών μάζωξη της σερβικής αντιπολίτευσης στην Αθήνα, την οποία ο ίδιος διοργάνωσε. Ηταν εκεί όπου μέσα στο κακό συναπάντημα εμφανίστηκε και ο «πρίγκιψ» (κατά τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο) Καραγιόργεβιτς να διεκδικεί το «στέμμα της Σερβίας». Ο κ. Ρόντος θα ξέρει γιατί πήγε ο κ. Παπανδρέου στο Βελιγράδι, αφού ξανά, όπως και τότε, στα μέσα και στα έξω ήταν...

***

Ενα φτηνό παρακολούθημα... Τίποτα λιγότερο δεν είναι η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης. Και ως προς το παραπάνω δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών η από θεσσαλονίκης προτροπή του πρωθυπουργού. Γιατί στη Θεσσαλονίκη, ο Κ. Σημίτης, μιλώντας για τις επερχόμενες εκλογές σε ένα ξένο, κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, ουσιαστικά προέτρεψε σε ανατροπή του Μιλόσεβιτς! 'Η μήπως δε δικαιώνει η κυβέρνηση τον τίτλο του υποτακτικού των Αμερικανών, όταν ο εκπρόσωπός της δηλώνει στην Αθήνα (τη στιγμή που ο Παπανδρέου συναντιόταν με τον Μιλόσεβιτς!) ότι η κυβέρνηση «σέβεται τις διεθνείς της υποχρεώσεις» (!) και θα συλλάμβανε τον Μιλόσεβιτς αν έπεφτε στα χέρια της!

***

Πώς να χαρακτηριστεί όμως η κυβερνητική στάση; Μια στάση που όταν δε θυμίζει ναυαγό στο αρχιπέλαγος της εξάρτησης, όταν δεν εκδηλώνεται ευθέως ως συνενοχή στα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, δηλώνει συμπεριφορά αρχοντοχωριάτη, τον οποίο ο τσιφλικάς έχρισε «επιστάτη» και κείνος το παίζει ο... μάγκας του αφεντικού.

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση την «πάτησε», όπως εκείνο το... Στελθ που είχαν καταρρίψει πέρσι οι Σέρβοι. Ειδικά, δε, όταν οι Σέρβοι «υπενθύμιζαν» δημοσίως στον Παπανδρέου να μεταφέρει στους συμμάχους του ότι κακώς τον έστειλαν εκεί που τον έστειλαν και να πάει αλλού να κάνει τον «περιφερειάρχη», το ρεζιλίκι έγινε απερίγραπτο! «Α, δεν είναι έτσι, η πολιτική μας εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον» (!), διαμαρτύρεται η κυβέρνηση...

Αλήθεια πιο εθνικό συμφέρον εξυπηρετεί η σφαγή αμάχων, πέρα από το συμφέρον των πλουτοκρατών της εγχώριας ολιγαρχίας που θέλει να έχει μερίδιο από το πλιάτσικο στα Βαλκάνια; Ποιο εθνικό συμφέρον εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν οι ελληνικές κυβερνήσεις όταν επεμβαίνουν στα εσωτερικά των χωρών της Βαλκανικής και ανάλογα με τις... έξωθεν συστάσεις, τη μια στηρίζουν τον Μπερίσα, την άλλη στηρίζουν τον Νάνο (στην Αλβανία), τη μια στηρίζουν τον Βιντένοφ και την άλλη τον Κοστόφ στη Βουλγαρία κ.ο.κ.

***

Γιατί αυτή η πολιτική, όσο κι αν προσποιείται το αντίθετο ο πρωθυπουργός, όσο κι αν ο Κ. Σημίτης διεκδικεί την πατρότητά της (σσ: τέτοια κατρακύλα!), όσο κι αν τη βαφτίζει «ελληνική» (!), είναι η στυγνή, η ιμπεριαλιστική, η αμερικανική, η ευρωατλαντική πολιτική στα Βαλκάνια.

Είναι μια πολιτική από την οποία πρέπει να απαλλαγεί ο ελληνικός λαός. Οχι μόνο γιατί βάζει φωτιά στο σπίτι του γείτονα, αλλά γιατί αποτελεί ωρολογιακή βόμβα που αν δεν απενεργοποιηθεί θα «σκάσει» μέσα και στο δικό του σπίτι.